Το ιστορικό ΟΧΙ του 1940, ο ένδοξος Αγώνας της μικρής, αλλά θαρραλέας χώρας, της Ελλάδος, με μια χώρα υπερδύναμη αλλά κατακτητική και ηθικά αδύναμη, την Ιταλία, μπήκαν στην ιστορία, όχι μόνο των Ελλαδιτών, αλλά και των Βορειοηπειρωτών, διότι το μεγαλύτερο και δυσκολότερο βάρος του πολέμου το κράτησαν οι Βορειοηπειρώτες, με την άμεση συμμετοχή τους στον αγώνα αυτόν, με την βοήθεια τους, την στήριξή τους, την αγάπη τους.
Από τα δικά τους στρέμματα παραχώρησε η δημογεροντία του Βουλιαρατίου το 1940, για να ενταφιαστούν οι εξήντα Έλληνες φαντάροι που άφησαν τη ζωή τους στο πεδινό χειρουργείο με τις 300 κλίνες που λειτουργούσε στο χωριό τους.
Με δάκρυα στα μάτια και τις γαλανόλευκες στα χέρια, υποδέχονταν τους Έλληνες αγωνιστές όπου κι αν περνούσαν.
«Μια ψηλή γεροδεμένη αρχοντογυναίκα στεκόταν στην είσοδο του σπιτιού. Συγκινημένη γονάτισε επάνω στις λασπωμένες πέτρες της αυλής κι έσκυψε το αρχοντικό της μαντηλοφορεμένο κεφάλι και φίλησε τα πόδια μας.
– Μα τι κάνετε εκεί; Ρωτήσαμε με όση φωνή μας είχε απομείνει.
– Είχα ορκιστεί να φιλήσω τα πόδια των ελευθερωτών μας. Τα πόδια των πρώτων Ελλήνων στρατιωτών που θα έφθαναν στο χωριό μας, στο σπιτικό μας ελευθερωτές….
Ήταν η Αμαλία Ζιώγκα από τους Βουλιαράτες.
…Το πρωί μας ξύπνησαν οι ζητωκραυγές από το δρόμο. Όλο το χωριό είχε ξεχυθεί στους δρόμους. Σε κάθε παράθυρο ανέμιζε κι από μια ελληνική σημαία. Τις είχαν υφάνει στους αργαλειούς και τις φύλαγαν στην κασέλα τους, γι’ αυτήν την ώρα, την ώρα της λευτεριάς. Μ’ αυτόν βαθιά κρυφό πόθο ζούσαν οι Βορειοηπειρώτες, αυτόν που χρόνια περίμεναν, την λευτεριά τους…».
Αυτά περιγράφει ο αυτόπτης μάρτυρας του Ελληνο-ιταλικού πολέμου Δημήτριος Γ. Μαστέλλος, στο βιβλίο του «Οδοιπορικό του έπους του 1940».
Χρόνια συνεχίζει αυτός ο πόθος. Αυτή η αγάπη. Για την Ελλάδα μας, Για το Έθνος μας. Για την ένδοξη ιστορία μας.
Να γιατί κάθε χρόνο, όπως κι εφέτος, γιορτάζουμε πανηγυρικά τις εθνικές μας εορτές. Όπως γιορτάσαμε μεγαλοπρεπώς κι εφέτος την 28η Οκτωβρίου.
Αρχίζοντας από την ηρωική Χιμάρα με την παρέλαση των μαθητών του σχολείου «Όμηρος», τις εκδηλώσεις των σχολείων της Δερβιτσάνης, του Μεσοποτάμου, της Λιβαδειάς, της Φοινίκης, του Ντερμισιού, των παραρτημάτων Ομόνοιας Χιμάρας κι Αγίων Σαράντα, που στεφανώθηκαν όλα τους με τις μεγαλειώδεις εκδηλώσεις στα στρατιωτικά νεκροταφεία της Κλεισούρας και του Βουλιαρατίου.
Κατά την περίοδο που ήταν Πρόεδρος του Εθνικού Κόμματος Ελλάδος (1945-1950), ο αρχηγός του ΕΔΕΣ Ναπολέων Ζέρβας περιέγραψε με άρθρο του στο περιοδικό “Βορειοηπειρωτικά Νειάτα”, τους σκοπούς και τις προσπάθειες που έκανε μετά το τέλος της γερμανικής κατοχής, για την απελευθέρωση της Βορείου Ηπείρου.
Το ιστορικό άρθρο του είχε τον τίτλο “Τραγικό λογοπαίγνιο ο χωρισμός της Ηπείρου”.
Τραγικό λογοπαίγνιο ο χωρισμός της Ηπείρου
ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΙΚΑ ΝΕΙΑΤΑ. Φράσις γεμάτη πόθους, ελπίδες και καημούς. Τίτλος που φέρει συγκίνησι και ζωπυρώνει την συνείδηση του χρέους των Ελλήνων προς τους αδελφούς που στενάζουν υπό τον ζυγόν της δουλείας.
Και αν τα αισθήματα αυτά δονούν τις ψυχές όλων των Ελλήνων, οι ψυχές των Ηπειρωτών ματώνουν αληθινά από τον πόνο των γειτόνων αδελφών. Ο χωρισμός της Ηπείρου σε Νότιο και Βόρειο υπήρξε και μοιάζει με τραγικό λογοπαίγνιο. Η Ήπειρος είναι ΜΙΑ ΚΑΙ ΑΔΙΑΙΡΕΤΗ, Ελληνική όσο και η Αθήνα, όσο και η υπόλοιπος Ελλάς.
Δεν αρκεί όμως να έχη δίκαιο το άτομο ή το Eθνος, πρέπει να έχη ταυτοχρόνως την θέλησιν και την δύναμιν να το πάρη. Αυτό αποδεικνύει η πείρα αιώνων, αυτό αποδεικνύει η περίοδος των τελευταίων περιπετειών μας.
Το 1914 οι Βορειοηπειρώται απεφάσισαν να πάρουν το δίκαιο με το χέρι τους, και το πήραν,ήλθε όμως η διεθνής δολοπλόκος διπλωματία να ματαιώση το Πρωτόκολλον της Κερκύρας και την Eνωσιν της Β.Η. με την Μητέρα Ελλάδα.
Και τώρα καιρός είναι να παραδώσω και την κατάρα των Βορειοηπειρωτών και του Eθνους στους ενόχους του τελευταίου εγκλήματος.
Από της πρώτης στιγμής κατά την οποίαν ανέλαβα το 1941 το βαρύ έργον του αγώνος της Εθνικής Αντιστάσεως με απησχόλησε η Βόρειος Hπειρος και η απελευθέρωσίς της.
Επίστευα ότι θα ήτο εντροπή και όνειδος του ελευθέρου ανθρώπου του κόσμου αν δεν έδιδαν την ελευθερίαν εις την γωνίαν εκείνην από την οποίαν ανέτειλε το πρώτον φώς της Νίκης και της Ελευθερίας ,όταν κατά την τελευταίαν παγκόσμιον σύρραξιν τα βορειοηπειρωτικά βουνά έγιναν διεθνώς σύμβολον ελευθερίας.
Εστειλα ανθρώπους μέσα στην Β.Η. και οργάνωσαν το κίνημα της Εθνικής Αντιστάσεως και Ελευθερίας. Το Ελληνικόν Ε.Α.Μ. όμως αδελφωμένον με την Αλβανική τσέτα έβαλε αλύπητο μαχαίρι στους ανθρώπους που γύρευαν να ελευθερώσουν την Βόρειο Ήπειρο. Μου σκότωσαν τον Σαχίνη και πολλά άλλα ηγετικά και μαχητικά μου στελέχη, πάντοτε δολοφονικά.
Παρά την προδοσίαν του Ε.Α.Μ. δεν εσταμάτησα την προσπάθειά μου. Το τέλος του 1944 (Δ/βριος) ήλθε, και οι Γερμανοί έφευγαν από την Ελλάδα. Τα τμήματά μου εκπληρούντα τους αληθινούς σκοπούς του αγώνος κτυπούσαν αλύπητα τις Γερμανικές Φάλαγγες και τις απεδεκάτιζαν καθ’ όλην την διαδρομήν της υποχωρήσεώς των προς Αλβανίαν.
Εβλεπα μπροστά μου το όραμα της ελευθερίας της Βορείου Ηπείρου πραγματικότητα και οι διαταγές μου ήταν να συνεχισθή η δίωξις των Γερμανών εντός της Βορείου Ηπείρου και η εις αυτήν εγκατάστασις των Τμημάτων τα οποία με τους Ελληνας κατοίκους θα ανεκήρυσσαν de Factο την απελευθέρωσιν και την Ενωσιν.
Οταν εφθάσαμεν εις τα σύνορα της Βορείου Ηπείρου είδαμε αυτό το φοβερό, αυτό το τραγικό, είδαμε να καλύπτουν τα νώτα και την υποχώρησιν των Γερμανών ποίοι; Εκείνοι που παρίσταναν ότι πολεμούσαν κατά των Γερμανών.
Η Αλβανική τσέτα και το Ε.Α.Μ. Αφησαν οι προδότες αυτοί ανενόχλητον τον Γερμανικό Στρατόν και έστρεψαν τα όπλα κατά των τμημάτων των Ε.Ο.Ε.Α. του Ε.Δ.Ε.Σ. που πήγαιναν απελευθερωταί και διώκται των Γερμανών.
Ο λυσσασμένος αυτός πόλεμος του Ε.Α.Μ. και της τσέτας και η ακατανόητος απόφασις των συμμάχων να μας εμποδίσουν να προχωρήσωμεν υπήρξαν η κυρία αφορμή του να ματαιωθή η απελευθέρωσις της Βορείου Ηπείρου, η οποία θα είχε ασφαλώς πραγματοποιηθεί από τον Οκτώβριον του 1944. Εξήγησα από τότε στους υπευθύνους των συμμάχων πόσο μεγάλη ήταν η αδικία που γινόταν και πόσον θα εστοίχιζε σε όλους μας αυτό.
Τι να την κάνω τώρα την ικανοποίησιν του ότι όσα είπα τότε βγήκαν όλα σωστά μπροστά στον πόνο τον πραγματικό και την πικρίαν που δεν με άκουσαν να δώσω την ελευθερίαν στους αδελφούς μας της Β.Η. που τόσα υπέφεραν και τόσα υποφέρουν;
Η ανάμνησις των γεγονότων αυτών είναι χρήσιμος όχι μόνον για ιστορικούς λόγους, αλλά κυρίως για να θερμαίνει την πίστιν, τον φανατισμόν και την απόφασίν μας προς συνέχισιν του αγώνος.
Καμία ατυχία και καμία αδικία δεν πρέπει να μας απογοητεύη. Η αρετή της Φυλής μας βρίσκεται ακριβώς στη δύναμι να υπομένωμε και να επιμένωμε. Δεν θα υποστείλουμε λοιπόν ούτε για μια στιγμή την Σημαία του αγώνος. Σύνθημα- Δικαιοσύνη και Ελευθερία στη Βόρειο Ηπειρο.
Κωνσταντίνος Κατσίφας: Δολοφονήθηκε άνανδρα απ’ τις Αλβανικές αστυνομικές δυνάμεις, ανήμερα της Εθνικής Επετείου της 28ης Οκτωβρίου, διότι τόλμησε να υπερασπιστεί το δικαίωμα του ελεύθερα να δηλώνει την Ελληνικότητα του και να υψώνει την Ελληνική σημαία!
Ένα από τα διαχρονικώς φλέγοντα θέματα για τους γηγενείς Έλληνες Βορειοηπειρώτες που ζουν στη σημερινή Αλβανία, αποτελεί η πληθυσμιακή απογραφή.
Ειδικότερα, έπειτα από μια έκτακτη καθυστέρηση λόγω της πανδημίας, η τρέχουσα απογραφή δυστυχώς φέρνει στο προσκήνιο πρακτικές και μεθόδους του πρώην δικτατορικού καθεστώτος.
Τόσο σε θέματα που αφορούν το δικαίωμα στην ελεύθερη δήλωση της εθνικότητας των πολιτών, όσο και του θρησκεύματος, οι πολίτες έρχονται αντιμέτωποι με τις απαγορεύσεις ενός καλά οργανωμένου ανθελληνικού και μισαλλόδοξου συστήματος, που μόνον εξωτερικά δείχνει ευρωπαϊκό.
Εν έτει 2023 και οι Έλληνες δεν έχουν δικαίωμα, εάν δεν κατοικούν εντός των μειονοτικών – χοτζικών ζωνών, να δηλώσουν ελεύθερα την ελληνική του καταγωγή. Όταν χιλιάδες πολίτες ανά των κόσμο παλεύουν για ποικίλα δικαιώματα και ελευθερίες και αρκετές φορές τα αποκτούν, οι Βορειοηπειρώτες δεν έχουν καταφέρει ακόμα να αποκτήσουν το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού, πράγμα που σε τελική ανάλυση θα εμφανίσει των πραγματικό αριθμό των Ελλήνων στη χώρα.
Σε μια διεθνή κοινότητα που συνεχώς βάλλεται από τα πολεμικά πυρά των διαφόρων συμφερόντων, οι ισχυροί της ΕΕ φαίνεται πως δεν ασχολούνται σοβαρά με τις χώρες τις οποίες σκοπεύουν να εντάξουν στους κόλπους της. Ειδικά στην αλβανική πραγματικότητα, όπου καθετί που αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα καταπατείται, η ΕΕ μένει παγερά αμέτοχη, η απλώς θέλει να δείχνει ότι ασχολείται, χαϊδεύοντας τ’ αυτιά της φίλης Αλβανίας.
Τώρα που ο κόμπος έφτασε στο χτένι, δύσκολο πια η αδύναμη φωνή του μέσου Βορειοηπειρώτη, να ακουστεί στη διεθνή σκηνή. Ωστόσο από μέρους μας, η συνεχής ενημέρωση και η έστω άτυπη καταγραφή των παραβιάσεων της τρέχουσας απογραφής που βρίσκεται σε εξέλιξη στην Αλβανία, ίσως βοηθήσει στην εξομάλυνση της όλης κατάστασης.
Σε καταγγελία για την καταπάτηση των περιουσιών των Χιμαριωτών, προχώρησε, μέσα από το προφίλ του στο facebook, ο προφυλακισμένος εκλεγμένος Δήμαρχος Χιμάρας Φρέντης Μπελέρης.
Ολόκληρη η ανακοίνωση του κ. Μπελέρη
Στη Χιμάρα, παρά τις καθημερινές μας καταγγελίες, συνεχίζονται οι απαλλοτριώσεις περιουσιών, οι καταχρηστικές περιπτώσεις, η παρανομία και η καταπάτηση των ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων όλων των Χιμαριωτών.
Όπως κάναμε πάντα, και σήμερα, συνεχίζουμε να καταγγέλλουμε δημόσια άλλη μια περίπτωση καταχρήσεων και απαλλοτρίωσης περιουσίας από τους «ισχυρούς» της Χιμάρας, φίλοι με τον δήμαρχο που ηττήθηκε με την ψήφο των πολιτών από το αξίωμα του δημάρχου, το περίφημο Γιώργο των καταχρήσεων της περιουσίας.
Η καταγγελία δεν θα μείνει μόνο στο δημόσιο πλαίσιο, ενώ σας ενημερώνουμε ότι ο εκλεγμένος δήμαρχος Χιμάρας Φρέντη Μπελέρη, αν και πολιτικός κρατούμενος της εξουσίας, έχει καταθέσει ποινική καταγγελία για το εν λόγο θέμα.
Ο Ilir Brokaj είναι ένα άλλο «δυνατό» όνομα της Χιμάρας, που παίρνει άδεια οικοδόμησης μόνο χάρη στη φιλία του με τον Γιώργο Γκόρο ή ίσως χάρη στην πληρωμή χαρατσιών στον Γκόρο, τον αλλοτριωτή περιουσίας, από τον κ. Μπροκάι.
Πιο συγκεκριμένα, σας υποδεικνύουμε αναλυτικά ότι ο Ilir Brokaj έχει μία βεβαίωση υποθηκοφυλακίου για περίπου 6.000 τετραγωνικά μέτρα γης στη Χιμάρα, που ισχυρίζεται ότι αγόρασε από τα Συνδικάτα της Αλβανίας. Αξίζει να σημειωθεί ότι σε όλους τους ισχύοντες νόμους της Δημοκρατίας της Αλβανίας, τα Συνδικάτα έχουν στην ιδιοκτησία τους όλα τα κτίρια, αλλά όχι το οικόπεδο.
Η Εθνική Υπηρεσία Πολεοδομίας έδωσε στον δήμο Χιμάρας την άδεια ανάπτυξης και εξουσιοδοτεί τον τελευταίο να συνεχίσει τη διαδικασία για τον εξοπλισμό του υποκείμενου «Queen Elisabet» sh.p.k ιδιοκτησίας του Ilir Brokaj. Αυτή η εταιρεία αναπτύσσει δραστηριότητα στα νόμιμα ακίνητα των οικογενειών Shkurti, Neço-Zbogo, Jeto, Lato, Dhima.
Τα ακίνητα αντιμετωπίστηκαν σύμφωνα με το νόμο 7501 από τις παραπάνω οικογένειες, αλλά στην πραγματικότητα τα ακίνητα αυτά δεν δόθηκαν στις εν λόγω οικογένειες, αλλά αντιμετωπίστηκαν ως ιδιοκτησία του κ. Brokaj και του δήμου Χιμάρας, Γιώργο Γκόρο, ο οποίος στη συνέχεια παραχώρησε οικοδομική άδεια.
Ο Γκόρο έχει χορηγήσει οικοδομικές άδειες σε αυτά τα ακίνητα, χωρίς να διευκρινήσει το νομικό καθεστώς των ακινήτων, το οποίο είναι το νόμιμο ελάχιστο που πρέπει να κάνει ο ίδιος και το προσωπικό του σε αυτήν την περίπτωση.
Σημειώνεται επίσης ότι οι ιδιοκτήτες βρίσκονται σε δικαστική διαδικασία με τους Ilir Brokaj, Γιώργο Γκόρο και το Αλβανικό Συνδικάτο, όπου αυτή τη στιγμή έχει εκδοθεί απόφαση αναστολή εργασιών στα εν λόγω ακίνητα. Η Υπηρεσία Επιθεώρησης Επικράτειας και ο δήμος Χιμάρας δεν εκτελεί την απόφαση αναστολής των εργασιών παρόλο που η τελευταία αναγράφεται «το μαύρο πάνω στο άσπρο» ως επίσημη απόφαση του Πρωτοδικείου Αυλώνας. Ακόμα και τα προαναφερθέντα όργανα έχουν ενημερωθεί εγγράφως για την απόφαση αυτή, παρόλο αυτό συνεχίζουν να μην το εφαρμόσουν.
Αυτή η κραυγαλέα υπόθεση, εύκολα επαληθεύσιμη καθώς υπάρχει όλη η σχετική τεκμηρίωση, δείχνει ξεκάθαρα τη διαφθορά, την αλλοτρίωση περιουσιών στη Χιμάρα, που συνεχίζει να ανεβάζει καθημερινά ακόμη περισσότερο τους ρυθμούς.
Ο Λεονάρδος Μπελέρης, αδελφός του δημάρχου Χειμάρρας, Φρέντη Μπελέρη, μίλησε στην εκπομπή της ΕΡΤ “Συνδέσεις” και τους Κ. Παπαχλιμίντζο και η Χρ. Βίδου για τις εξελίξεις στην υπόθεση και την κατάσταση του αδελφού του.
“Εχθές είχαμε πάλι αναβολή δικαστηρίου. Είχαμε ζητήσει την προηγούμενη εβδομάδα, στην πρώτη συνεδρίαση, να εξαιρεθεί μία δικαστικός η οποία είχε λάβει μέρος σε προηγούμενες αποφάσεις οι οποίες ήταν όλες καταδικαστικές. Έγινε αυτό, ορίσανε μία νέα δικαστικό, η οποία είπε ότι δεν πρόλαβε να μελετήσει τη δικογραφία. Οπότε πήραμε εκ νέου ημερομηνία για τις 24 του μήνα” τόνισε.
Για την κατάσταση του αδελφού του είπε: “Έχει τη δύναμη που πρέπει, αντέχει. Ξέρει που είναι, ξέρει τι υπηρετεί, από κει και πέρα όμως δεν μπορούμε να βασιζόμαστε σε αυτό και στη διάθεση και στην ψυχολογία του Φρέντι. Η ελληνική κυβέρνηση έχει κάνει τις παρεμβάσεις που πρέπει να κάνει. Προχθές ήταν ο πρωθυπουργός πάλι στην Αλβανία, είχαμε κι ένα ηχηρό μήνυμα αλλά δυστυχώς όλες αυτές οι παρεμβάσεις από την ελληνική μεριά δεν έχουν φέρει αποτέλεσμα“.
“Από την πρώτη μέρα της σύλληψης του Φρέντη μέχρι σήμερα είμαστε στο μηδέν είναι σαν να έγιναν συλλήψεις σήμερα. Δυστυχώς η στάση της ελληνικής πολιτείας δεν έχει αποδώσει το ελάχιστο. Θα πρέπει να το δούνε να καθίσουν κάτω. Αυτοί που είναι υπεύθυνοι για την εξωτερική πολιτική, για τα εθνικά θέματα της Ελλάδος, να καθίσουν να δούμε με ποιους έχουνε να μιλήσουν απέναντί τους και πρέπει να πράξουν ανάλογα. Υπάρχουν μέτρα που πρέπει να ασκηθούν σε διπλωματικό επίπεδο, σε οικονομικό επίπεδο. Εάν όλοι πιστεύουμε ότι είναι άδικο αυτό που έχει συμβεί, αν πιστεύουμε ότι καταπατείται η ελληνική κοινότητα στη Χειμάρρα και γενικά στη βόρειο Ήπειρο, αυτοί που πρέπει να πράξουν κάτι, πρέπει να το κάνουν” πρόσθεσε ο κ. Μπελέρης.
“Πρέπει να συμπεριφερόμαστε ανάλογα με αυτόν που έχουμε απέναντί μας. Με τον ίδιο τρόπο που συμπεριφέρονται, με τον ίδιο τρόπο συμπεριφέρεσαι. Πέντε μήνες τους χαϊδεύουμε. Ή έχουμε ελληνική εθνική μειονότητα εκεί πάνω ή όχι. Αν θέλουμε να είμαστε εγγυήτρια δύναμη στα Βαλκάνια, όπως λέμε ότι είμαστε, θα πρέπει να δώσουμε λύση. Δεν περιμένουμε από τον κ. Ράμα να πάει να φτιάξει το άγαλμα του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη στη Δερβιτσάνη την ώρα που καταπατούνται τα ανθρώπινα δικαιώματα και αυτή τη στιγμή είναι σε εξέλιξη η απογραφή πληθυσμού στην Αλβανία. Αυτό που γίνεται με την απογραφή πληθυσμού δεν έχει προηγούμενο. Έχω πάει δύο φορές να απογραφώ και δεν έχω απογραφεί, γιατί λέει κατάσχεσαν το tablet από τα παιδιά που ήταν εκεί στην επιτροπή στη γειτονιά μου, γιατί έχουν απογραφεί πολλοί Έλληνες” σημείωσε ο Λεονάρδος Μπελέρης.
Όπως αναμενόταν, αναβλήθηκε για τις 24 Οκτωβρίου η δίκη κατά του Φρέντη Μπελέρη και του συνεργάτη του Παντελή Κοκαβέση.
Στη σημερινή συνεδρίαση που έλαβε χώρα στις 2 τοπική η ώρα στο Ειδικό Δικαστήριο κατά της Διαφθοράς και του Οργανωμένου Εγκλήματος στα Τίρανα, το δικαστικό σώμα αποδέχτηκε το αίτημα της υπεράσπισης του Μπελέρη για την έξωση ενός μέλος του τριμελούς δικαστικού σώματος.
Στη συνεδρίαση ανακοινώθηκε η αντικατάστασή μίας ακόμη δικαστού η οποία ζήτησε χρόνο να ενημερωθεί και να γνωρίσει το φάκελο της δικογραφίας.
Επομένως , το δικαστήριο δεν εκφράστηκε για το άλλο προκαταρκτικό αίτημα της υπεράσπισης Μπελέρη που αφορά την ακύρωση όλης της δικογραφίας, επειδή, κατά την υπεράσπιση, τα στοιχεία δεν ευσταθούν και συλλέχτηκαν με παράνομο τρόπο.
Ο Φρέντης Μπελέρης δεν παρέστη στη σημερινή συνεδρίαση, η οποία διήρκησε μόλις λίγα λεπτά.
Αυστηρό μήνυμα προς την Αλβανία έστειλε από τη Σύνοδο Κορυφής της Διαδικασίας Βερολίνου ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, όπως σημειώνει η ιστοσελίδα ertnews.gr.
«Θέλω να τονίσω τον σεβασμό μου στην ανεξαρτησία της αλβανικής Δικαιοσύνης, όμως ο Φρέντι Μπελέρης έχει δικαίωμα να ορκιστεί έστω και προφυλακισμένος δήμαρχος Χειμάρρας», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης, προσερχόμενος στη Σύνοδο που διεξάγεται στα Τίρανα.
Όπως ξεκαθάρισε η επίλυση του ζητήματος είναι αναγκαία προϋπόθεση ώστε η Ελλάδα να συμφωνήσει στην εκκίνηση της διαδικασίας των διαπραγματεύσεων της Αλβανίας με τη ΕΕ.
Η δήλωση
«Η Ελλάδα στηρίζει σταθερά και αταλάντευτα την ενταξιακή προοπτική των δυτικών Βαλκανίων. Είμαστε σταθεροί υπέρμαχοι της ανάγκης οι χώρες των δυτικών Βαλκανίων να ενταχθούν στην ευρωπαϊκή οικογένεια αναγνωρίζουμε ότι είναι δρόμος δύσκολος που απαιτεί από τις χώρες σημαντικές προσαρμογές στο ευρωπαϊκό κεκτημένο. Η μια αρχή που είναι αταλάντευτη για την Ελλάδα είναι ο σεβασμός του κράτους δικαίου, σεβασμός που πρέπει να εκδηλώνεται σε όλες τις εκφάνσεις λειτουργίας του οργανωμένου κράτους.
Δυστυχώς τους τελευταίους μήνες στο ζήτημα αυτό η φίλη Αλβανία έχει κάνει σημαντικές υποχωρήσεις και αναφέρομαι στην περίπτωση του εκλεγμένου δημάρχου της Χειμάρρας, Φρέντι Μπελέρη, ο οποίος παραμένει προφυλακισμένος επί πέντε μήνες.
Θέλω να τονίσω τον σεβασμό μου στην ανεξαρτησία της αλβανικής Δικαιοσύνης, όμως ο Φρέντι Μπελέρης έχει δικαίωμα να ορκιστεί έστω και προφυλακισμένος δήμαρχος Χειμάρρας. Είναι δικαίωμα αναφαίρετο που απορρέει από την αλβανική συνταγματική τάξη. Ένα δικαίωμα απόλυτα συμβατό και με τους ευρωπαϊκούς κανόνες του κράτους δικαίου. Είναι σημαντικό να ορκιστεί για να φύγει αυτή η σημαντική σκιά που αναμφισβήτητα επηρεάζει τις ελληνοαλβανικές σχέσεις.
Η επίλυση του θέματος είναι αναγκαία προϋπόθεση ώστε η Ελλάδα να κάνει κι αυτή το επόμενο βήμα και να συμφωνήσει στην εκκίνηση της διαδικασίας των διαπραγματεύσεων της Αλβανίας με τη ΕΕ.. Ελπίζω κι εύχομαι το πρόβλημα αυτό να επιλυθεί σε πνεύμα συνεργασίας και καλής διάθεσης, χωρίς να επηρεάζει τις σχέσεις μεταξύ των δύο κρατών»
Απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων αμέσως μετά είπε πως θα επιδιώξει να συζητήσει το θέμα με τον Αλβανό πρωθυπουργό Έντι Ράμα. «Η θέση μας είναι καθαρή. Δεν έχω πρόθεση να παρέμβω στις διαδικασίες της ανεξάρτητης αλβανικής δικαιοσύνης, αλλά ο Φρέντι Μπελέρης έχει δικαίωμα να ορκιστεί ακόμα και προφυλακισμένος κάτι που θα ξεκαθαρίσω με σαφήνεια και στον κ. Ράμα. Ελπίζω ότι θα καταφέρουμε να διευθετήσουμε το θέμα» τόνισε.
Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης συναντήθηκε στα Τίρανα με εκπροσώπους της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας στην Αλβανία.
Στη συνάντηση συμμετείχαν οι Βασίλης Κάγιος, Πρόεδρος ΔΕΕΕΜ-Ομόνοια, Βαγγέλης Ντούλες, Βουλευτής (εκλεγμένος στα Τίρανα με 848 σταυρούς), Πρόεδρος ΚΕΑΔ, Θανάσης Πότσης, Πρόεδρος Ένωσης Βλάχων Αλβανίας και Σίλβια Μπούρμπο, Μέλος Διοικητικού Συμβουλίου Ομόνοιας και Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Χειμάρρας.
Κατά τη διάρκεια της συνάντησης συζητήθηκαν τα κυριότερα θέματα που απασχολούν την Ελληνική Εθνική Μειονότητα.
Ο Πρόεδρος της Πατριωτικής Δύναμης Πρόδρομος Εμφιετζόγλου ανήρτησε στο προσωπικό του προφίλ στο facebook τα παρακάτω σχόλια σχετικά με τις εξελίξεις στην υπόθεση Μπελέρη και γενικότερα στο Βορειοηπειρωτικό:
Ο ΡΑΜΑ ΕΚΒΙΑΖΕΙ – Ο ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ΤΙ ΚΑΝΕΙ;
Οι εκβιασμοί του Ράμα δεν έχουν τέλος:
1. Υπεσχέθη συνυποσχετικό εδώ και 4 χρόνια και μας εξευτελίζει.
2. Δολοφόνησε τον Κωνσταντίνο Κατσίφα και ακόμη δεν υπάρχει δικαστικό πόρισμα.
3. Φυλακίζει εδώ και 4 μήνες τον Δήμαρχο Φρέντι Μπελέρη και εμείς κάνουμε… υπαινιγμούς για την εισδοχή της Αλβανίας στην ΕΕ.
4. Κλέβει τις περιουσίες των Ελλήνων της Χειμάρρας και προσπαθεί να μειώσει τον Ελληνικό πληθυσμό με νοθείες στην δήθεν… απογραφή.
Δεν γνώριζα πώς ζούσαν οι άλλοι άνθρωποι στον πλανήτη. Σε τι εποχές και σε τι πτυχές κυλούσε η ζωή τους. Ιδανικές ή όχι οι συνθήκες για τα ποθούμενα του βίου τους. Είμαστε αποκλεισμένοι και δεν γνωρίζουμε για τις στοιχειώδεις συνθήκες επιβίωσης του ανθρώπου στον κόσμο. … Μου φαίνεται πως μας ξερίζωσαν την έννοια της ζωής μας.
Στο «Ενοριακό Αρχονταρίκι» του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς και στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…», την Παρασκευή 6 Οκτωβρίου, ο Συγγραφέας Στέφανος Μίλεσης, Πρόεδρος της Φιλολογικής Στέγης Πειραιώς, φιλοξένησε τον Συγγραφέα Σταύρο Παπουτσή, σε μια συζήτηση με θέμα «Αναμνήσεις από τη ζωή μου στην Βόρειo Ήπειρο»
Σταύρος Παπουτσής
Ο κ. Παπουτσής, γεννημένος στο χωριό Μαλτσιανή των Αγίων Σαράντα της Βορείου Ηπείρου έφτασε στην Ελλάδα το 1991 και από τότε μένει στον Πειραιά. Ακολούθησε τον δρόμο της λογοτεχνίας για να εκφράσει όλα εκείνα τα συναισθήματα που από την παιδική του ηλικία ακόμα, συγκέντρωνε στα βάθη της ψυχής του, αναζητώντας την κατάλληλη ευκαιρία.
Και όταν επιτέλους την βρήκε άνοιξε τους ασκούς ελευθερώνοντας τις σκέψεις του, εκφράζοντας τα καταπιεσμένα αισθήματά του, που εκτός από δικά του ήταν συνάμα και όλων των Βορειοηπειρωτών.
Στέφανος Μίλεσης
Μέσα από τα έργα του έκανε και συνεχίζει να κάνει γνωστές τις περιπέτειές τους, έγραψε για την καταπίεσή τους, τις δυσκολίες που είχαν να ξεπεράσουν για να ζήσουν κι αυτοί ειρηνικά, προσποιούμενοι τους ευτυχισμένους.
Διότι στην Αλβανία υπήρχαν δύο κατηγορίες ανθρώπων. Εκείνοι που ζούσαν κι εκείνοι που προσποιούνταν ότι ζουν. Ίσως διότι οι περισσότεροι δεν είχαν την ευκαιρία να μάθουν πώς ζούσε ο υπόλοιπος κόσμος.
Όπως έχει γράψει:
«Δεν γνώριζα πώς ζούσαν οι άλλοι άνθρωποι στον πλανήτη. Σε τι εποχές και σε τι πτυχές κυλούσε η ζωή τους. Ιδανικές ή όχι οι συνθήκες για τα ποθούμενα του βίου τους. Είμαστε αποκλεισμένοι και δεν γνωρίζουμε για τις στοιχειώδεις συνθήκες επιβίωσης του ανθρώπου στον κόσμο. … Μου φαίνεται πως μας ξερίζωσαν την έννοια της ζωής μας».
Ξεκινώντας από τα παιδικά του χρόνια, αναφέρθηκε ιδιαίτερα στην διακοπή των σχέσεων της Αλβανίας με την Ελλάδα, με την κατάσταση πολέμου, που απέκοψε την εθνική ελληνική μειονότητα από τον κορμό, από την μάνα πατρίδα, και αυτό επέτρεψε στον Χότζα, να καλλιεργήσει το μίσος κατά της Ελλάδας, εργαζόμενος τον αφελληνισμό.
Η εθνοκάθαρση, οι διώξεις, οι φυλακίσεις την δεκαετία του 1950 ασκούσαν μεγάλη πίεση, που ακόμα και τα παιδιά, όπως ήταν τότε ο συγγραφέας, την καταλάβαιναν.
Οι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου πλήρωναν ουσιαστικά την σκακιέρα των διπλωματικών κινήσεων των μεγάλων δυνάμεων, την ανοχή της δύσης, τις λανθασμένες κινήσεις του ελληνικού κράτους, την έλλειψη ενδιαφέροντος για τα προβλήματα της ελληνικής μειονότητας, μένοντας τελικά μόνοι και αβοήθητοι.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να κλείσουν σταδιακά οι Εκκλησίες και να απαγορευθεί η θρησκεία. Οι Εκκλησίες μετατράπηκαν σε αχυρώνες και κέντρα συνάντησης νεολαίας. Και όπως ανέφερε σχετικά ο κ. Παπουτσής:
«Πάρθηκαν από τις Εκκλησίες πολλές εικόνες μεγάλης αξίας, τα βιβλία που είχαν και δεν έμεινε τίποτα. Σαν να μας πήραν την ιστορία μας, αφού στα βιβλία υπήρχαν οι γεννήσεις και οι θάνατοι των ανθρώπων, οι γάμοι και πολλά άλλα. Μας άφησαν χωρίς ιστορία.»
Όλοι οι Έλληνες στην Αλβανία εκείνη την περίοδο, διατηρούσαν φάκελο, με τις κινήσεις τους, την καθημερινότητα τους. Από τον φόβο, την πίεση και τον μεγάλο έλεγχο, ήταν σαν είναι πρόβατα, όπως είπε χαρακτηριστικά ο κ. Παπουτσής.
Ο ίδιος έχει περιγράψει σε βιβλίο του για τους φακέλους που προέκυπταν από το «σύστημα» των παρακολουθήσεων, όπου ο ένας κατέδιδε τον άλλον και λειτουργούσαν ως μοχλός πίεσης και αφορμή διώξεων, φυλακίσεων και εκκαθαρίσεων.
Και ανέφερε στην συζήτηση πρωτοφανή περιστατικά πολυετών φυλακίσεων αθώων ανθρώπων, μόνο με την υποψία ότι λόγω της ελληνικής τους καταγωγής έκαναν σαμποτάζ στο κράτος.
Ακόμη, ήταν συνταρακτική η περιγραφή του κ. Παπουτσή, για τον τρόπο που χρησιμοποίησε προκειμένου να μάθουν ελληνικά τα παιδιά του, στήνοντας έναν πίνακα στο σπίτι και κάνοντας ο ίδιος όλα τα μαθήματα στην ελληνική γλώσσα.
Ένας διαφορετικός κόσμος, όπου λίγα μόλις χιλιόμετρα από τα ελληνικά σύνορα, οι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου, έκλειναν τα παράθυρα, προκειμένου να ακούσουν τα ελληνικά δελτία ειδήσεων, κι αυτό την δεκαετία του 1980.
Σε ένα καθεστώς, που πυροβολούσαν και σκότωναν ανθρώπους, οικογένειες ολόκληρες και μωρά παιδιά, ακόμη και το 1990, στήνοντας παγίδα σε όποιον προσπαθούσε να φύγει στην Ελλάδα. Μάλιστα, η Βουλή της Αλβανίας, είχε ένα άρθρο, σύμφωνα με το οποίο όποιος περνάει τα σύνορα, είναι προδότης και εχθρός του λαού και του κόμματος.
Ήταν μία συγκλονιστική συζήτηση – αφήγηση που θύμισε αλλά και φώτισε πολλές πτυχές μίας μακράς μαρτυρικής περιόδου που βίωσαν οι Βορειοηπειρώτες Έλληνες, κάτω από απάνθρωπες συνθήκες ανελευθερίας, προπαγάνδας, καταπίεσης, διώξεων ακόμη και δολοφονιών.
ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ
