Ετικέτα: ΖΑΓΟΡΟΧΩΡΙΑ

Η Ευρωβουλευτής και Εκπρόσωπος Τύπου της Ευρωομάδας της Νέας Δημοκρατίας, Άννα-Μισέλ Ασημακοπούλου, πραγματοποίησε επίσκεψη στα χωριά του Ζαγορίου.

Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής της, συναντήθηκε με τον Δήμαρχο Ζαγορίου Γ. Σουκουβέλο.

Κατά τη συνάντησή τους, η κα Ασημακοπούλου επισήμανε τη σημασία της ένταξης του Ζαγορίου στον Κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, στην κατηγορία των πολιτιστικών τοπίων.

Η κα Ασημακοπούλου εξέφρασε την υπερηφάνειά της για αυτήν την εξέλιξη και δήλωσε ότι θα συνεργαστεί στενά με τη Δημοτική Αρχή για την προβολή του Ζαγορίου και της ομορφιάς της Ηπείρου σε ευρωπαϊκό επίπεδο, προωθώντας την πολιτιστική κληρονομιά της περιοχής σε όλη την Ευρώπη.

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Γεωποικιλότητας, το Παγκόσμιο Γεωπάρκο UNESCO Βίκου-Αώου συστήνει στο κοινό την σπάνια γεωλογική κληρονομιά της περιοχής.

Στο πλαίσιο αυτό, το Σάββατο 7 Οκτωβρίου στελέχη, ειδικοί επιστήμονες και εθελοντές του Γεωπάρκου βρέθηκαν στο χωριό Βίκος (στο ξύλινο κιόσκι στη θέση θέας «Ράχη», ώρες 11.00- 15.00) προκειμένου να ενημερώσουν τον κάθε ενδιαφερόμενο για τη μοναδικότητα και τις ιδιαίτερες αξίες του Γεωπάρκου ως μέλους της μεγάλης οικογένειας των Παγκόσμιων Γεωπάρκων UNESCO.

Το πολυσύνθετο ανάγλυφο του Γεωπάρκου Βίκου – Αώου παρουσιάζει ποικιλία γεωλογικών σχηματισμών και είναι πλούσιο σε γεώτοπους, οι οποίοι ανέρχονται στους 51 και κατανέμονται σε 7 κατηγορίες: Πηγές,

Τεκτονικές δομές (Ρήγματα και πτυχές), Ποτάμιες αναβαθμίδες, Βραχοσκεπές, Πανοραμικές θέσεις, Καρστικές μορφές και Παγετωνικές μορφές.

Στον Κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO εγγράφηκε το Ζαγόρι, στο πλαίσιο της 46ης Συνόδου της Επιτροπής Παγκόσμιας Κληρονομιάς στο Ριάντ.

” Για πρώτη φορά, εγγράφεται στον Κατάλογο ένα πολιτιστικό αγαθό της χώρας μας, το οποίο αποτελεί εξαιρετικό παράδειγμα της νεώτερης πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Όλες οι μέχρι σήμερα ελληνικές εγγραφές αφορούσαν σε αγαθά της Αρχαιότητας ή του Βυζαντίου” τονίζει σε δήλωση της η υπουργός Πολιτισμού.

“Ο διεθνής Οργανισμός αναγνώρισε την εξέχουσα οικουμενική αξία της αρχιτεκτονικής των Ζαγοροχωρίων, ως ένα εξαιρετικό δείγμα επιβίωσης και αλληλεπίδρασης της βυζαντινής και οθωμανικής αρχιτεκτονικής. Αναγνώρισε την αυθεντικότητα και ακεραιότητα του αγαθού, συστατικά απαραίτητα προκειμένου να περιληφθεί στον Κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς” προσθέτει η Λίνα Μενδώνη, εκφράζοντας ευχαριστίες σε όσους συνέβαλαν στη σύνταξη του φακέλου υποψηφιότητας και υποστήριξαν το όλο εγχείρημα: “Τους συναδέλφους υπουργούς στο Υπουργείο Εξωτερικών. Τα στελέχη του Υπουργείου Πολιτισμού, της Περιφέρειας Ηπείρου και τους ανεξάρτητους εμπειρογνώμονες, πολλών και διαφορετικών ειδικοτήτων, για τις ατέλειωτες ώρες εθελοντικής εργασίας. Τον Περιφερειάρχη Ηπείρου Αλέξανδρο Καχριμάνη, τον Δήμαρχο Ζαγορίου Γιώργο Σουκούβελο και τους κατοίκους του Ζαγορίου, για την υποστήριξη, με κάθε τρόπο, αυτής προσπάθειας.

Ιδιαίτερα ευχαριστώ και συγχαίρω τα μέλη της αντιπροσωπείας μας στην Επιτροπή Παγκόσμιας Κληρονομιάς, που σήκωσαν το βάρος της υποστήριξης της υποψηφιότητας. Την επικεφαλής της αντιπροσωπείας μας Πρέσβη και Μόνιμη Αντιπρόσωπο της Ελλάδας στην UNESCO Μαρία Διαμαντοπούλου, την επικεφαλής της ομάδας των εμπειρογνωμόνων μας επίτιμη Διευθύντρια Αρχαιοτήτων Δρ Ευγενία Γερούση, την Εθνική Εκπρόσωπό μας για τα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO Κωνσταντίνα Μπενίση και την αν. Εθνική Εκπρόσωπο Βασιλική Δημητροπούλου.

Η εγγραφή του Ζαγορίου στον Κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, στο πλαίσιο της 46ης Συνόδου της Επιτροπής Παγκόσμιας Κληρονομιάς στο Ριάντ, αποτελεί πρόσκληση και υποχρέωση της χώρας μας να διατηρήσει και να προστατεύσει αλώβητη αυτήν κληρονομιά, που από σήμερα καθίσταται παγκόσμια” καταλήγει η υπουργός Πολιτισμού.

Ο Κωνσταντίνος Ράδος γεννήθηκε το 1785 στο Τσεπέλοβο Ζαγορίου και σπούδασε σε σχολές Ρουμανίας και της Πίζας.

Είχε μυηθεί στον καρμποναρισμό, γεγονός που τον έκανε να αντιληφθεί καλύτερα τον τρόπο οργάνωσης και δράσης της Φιλικής Εταιρείας της οποίας ήταν ο εμπνευστή της. Το 1822 έλαβε μέρος στη μάχη στα Στύρα στο πλευρό του Ηλία Μαυρομιχάλη και του Βάσου Μαυροβουνιώτη ενώ ηττήθηκαν από τον οθωμανικό στρατό του Ομέρ Μπέη.

Πριν αλλά και κατά την διάρκεια της διακυβέρνησης του Ιωάννη Καποδίστρια ανέλαβε αρκετές διοικητικές θέσεις. Συγκεκριμένα ο Κωνσταντίνος Ράδος διατέλεσε Έπαρχος Άνδρου (1822-1824), Έπαρχος Τριπολιτσάς (1825), προσωρινός Διοικητής Ναυπλίου (1828-1829) και Έκτακτος Επίτροπος Δυτικής Ελλάδας (1830-1831).

Από τα διοικητικά του καθήκοντα αποσύρθηκε μόλις το 1831, αμέσως μετά την δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια και πέθανε το 1865 λαμβάνοντας μικρή σύνταξη για την συνεισφορά του στον αγώνα, την οποία αργότερα θα συνεχίσει να λαμβάνει η σύζυγός του.

Η πυκνή αλληλογραφία του Ράδου με τον Καποδίστρια σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ο Βιάρος Καποδίστριας ζητά από τον Ράδο να του επιβεβαιώσει την είδηση του θανάτου τού αδελφού του Ιωάννη αποδεικνύει ότι οι σχέσεις του Κυβερνήτη με τον Κωνσταντίνο Ράδο δεν παρέμειναν απλά σε τυπικό επίπεδο αλλά μεταξύ τους είχε αναπτυχθεί μια πιο ουσιαστική σχέση.

Εμπνευστής της Φιλικής Εταιρείας

Σύμφωνα με τον Ευριπίδη Γιαννακό

…το 1787 μετά το σφαγιασμό του παππού του απ’ τον Αλή-πασά, απορφανισμένη η οικογένειά του κι ο ίδιος έφυγαν κρυφά από το Τσεπέλοβο και κατέφυγαν στο Γαλάζι της Ρουμανίας (σημερινό Γαλάτσι), φοβούμενοι την “μάχαιραν” του Αλή, όπως γράφει ο Λαμπρίδης. Στο Γαλάζι ο Κωνσταντίνος Ράδος “προηλείφετο, όπως συνεχίζει ο Λαμπρίδης, για το εμπόριο, διδασκόμενος προς τη πατρίω γλώσση, την Γαλλικήν και την Ιταλικήν”.

Ο Κων/νος Ράδος μετά το θάνατο του πατέρα του, πήγε για ανώτερες σπουδές στην Πίζα της Ιταλίας, όπου σπουδάζοντας εμυήθη στην “Καρμποναρισμό”. Μετά από τρία χρόνια σπουδών στην Πίζα πήγε στην Οδησσό κι από κει στη Μόσχα, με πρόσκληση συμπατριωτών του κι έμεινε εκεί εμπορευόμενος ως την εισβολή των Γάλλων (1812).

Ο Κων/νος Ράδος ποτέ δεν έπαψε να πιστεύει στην ελευθερία της σκλαβωμένης μας Πατρίδος και το είχε διδαχθεί αυτό, παιδί ακόμα, απ’ τον Εθνομάρτυρα πάππο του κυρ Βασίλη Ράδο.

Μετά απ’ τις πολλές επαναστατικές ατυχίες, στις οποίες ανοργάνωτα και πρόχειρα, μα με λαχτάρα, για την ανεξαρτησία και τη λευτεριά της, επεδόθη η Πατρίδα μας, ο Κων/νος πίστεψε πως μόνο με τις ίδιες και μόνο δυνάμεις του Έθνους έπρεπε να γίνει ο μεγάλος ξεσηκωμός για την απελευθέρωση. Θα έπρεπε όμως στον αγώνα αυτό να πάρουν μέρος όλοι οι Έλληνες, μικροί και μεγάλοι, χωρίς καμιά απολύτως εξαίρεση, Γι’ αυτό όμως χρειάζονταν προετοιμασία σοβαρή, υπεύθυνη, συντονισμένη, πολύχρονη και απόλυτα μυστική, για να μπορέσει να επιτευχθεί ο μεγάλος σκοπός.

Έτσι μέσα του, μέσα στη βαθιά του σκέψη, γεννήθηκε η ιδέα για τη σύσταση μιας οργάνωσης, απόλυτα μυστικής, που θα ετοίμαζε το γένος ολόκληρο, για τον μεγάλο ξεσηκωμό. Η οργάνωση αυτή θα έδινε τον “μπούσουλα” για τον προσανατολισμό του αιώνιου πόθου όλων των Ελλήνων, θα τον έβαζε σε δρόμο, θα του ‘δειχνε τη σωστή κατεύθυνση.

Ο Λαμπρίδης για την ιδέα αυτή του Ράδου γράφει: “Κατά τον χρόνον δε της εν Μόσχα διαμονής του, νέος ων, ζωηρός και διάπυρος πατριώτης, λέγεται ότι συνέλαβε πρώτος την ιδέα της συστάσεως εταιρείας μυστικής, προς εξέγερσιν του Ελληνικού γένους, κατά του Τυράννου”.

Ο Γεωργάκης Σωτηρίου, ένας γεροδιδάσκαλος απ’ τις Νεγάδες, γράφει στα έμμετρα, μα ανέκδοτα απομνημονεύματά του:

“Γέννησε το Τσεπέλοβο τον Ράδο Κωνσταντίνο

τον ένθερμο πατριωτών των Φιλικών εκείνων.

Αυτός πρώτος συνέλαβε ιδέαν εταιρείας της Φιλικής,

Για διώξιμο της μισητής Τουρκίας,

Κι εις τον Τσακάλωφ και Σκουφά και Ξάνθο το Μανώλη

τους είπε την ιδέα του με την καρδιά του όλη…”

Ο Στέφανος Ξένος πάλι στην “Ηρωίδα της Ελληνικής Επαναστάσεως” , σελ. 15 γράφει: ” λέγεται ότι ο πρώτος ο οποίος εξέφρασε την ιδέα της εταιρείας ταύτης, ήτο ο Κων/νος Ράδος. Εις Μόσχαν περί το 1812 ολίγον προ της αφίξεως των Γάλλων, εν εσπέρας εις την οικίαν του, εις την οποίαν ήσαν και τίνες άλλοι, ο Αντώνιος Κομιζόπουλος, ο Μάνθος Ράδος και Σκουφάς και ότι ο τελευταίος, αν και υπάλληλος απλούς τότε, την εγκολπίσθη και απεφάσισε, όπως πραγματοποιήσει αυτήν”.

Ακόμα στο βιβλίο του Αγησίλαου Τελάλη ” ο Φιλικός Αναγνωστόπουλος” στη σελ. 13 είναι γραμμένα τα παρακάτω σχετικά, που αναφέρει ο ίδιος ο Φιλικός Αναγνωστόπουλος: “απαραλλάκτως, λέει, τοιαύτην ομιλίαν, οποίαν και του Ξάνθου, μου έκαμεν και ο κύριος Ράδος, ότι το παν το περιεχόμενον εις την κεφαλήν του Σκουφά ήτο ιδικόν του, ως φρονιματήσας αυτόν εις την Μόσχαν”.

Εξ άλλου στην εφημερίδα “ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ” στις 26-11-1964 ο καθηγητής και ερευνητής απ’ τις Νεγάδες, εγγονός του γεροδασκάλου Γεωργάκη Σωτηρίου, όπως γράφω παραπάνω, γράφει: “Κατά την παράδοση που διασώζει ο γέρο δάσκαλος απ’ τους Νεγάδες Γεωργάκης Σωτήρης σε ανέκδοτα απομνημονεύματά του, ο Χριστόδουλος Τσολάκης από το Τσεπέλοβο, κατά τη μετάβασή του στους Νεγάδες, που συνέπεσε με την αγγελία του θανάτου του συμπατριώτη του Κων/νου Ράδου (1865), είπε ενώ μιλούσαν για τον μακαρίτη που γνώριζε πολύ καλά, ότι ο Κων/νος Ράδος που είδε στην Οδησσό κατά το 1808, ανακοίνωσε σ’ αυτόν και τον μεγαλύτερο αδελφό του Δημήτριο, την πρόθεσή του να συστήσει Εταιρεία, με σκοπό την απελευθέρωση της Ελλάδος”.

Ο ίδιος πάλι στην εφημερίδα “Ηπειρωτικόν Μέλλον” αριθ. 97/642/10-6-1968 γράφει συμπληρώνοντας με πολλές λεπτομέρειες τα παραπάνω: ” …Όταν ο Ράδος το 1797 έφυγεν εκ Τσεπελόβου, ο Χριστόδουλος Τσολάκης ήτο επτά ετών. Τον συνάντησε δε το 1808 εις Οδησσόν εις το ξενοδοχείον όπου κατά συγκυρίαν ευρίσκοντο οι αδελφοί Τσολάκη, Δημήτριος, ο μεγαλύτερος και ο μνημονευόμενος Χριστόδουλος, προς τους οποίους ανακοίνωσε τον σκοπόν, ότι θα συστήσει εταιρείαν προς απελευθέρωσιν του Έθνους. Μετά ταύτα οι αδελφοί Τσολάκη διανυκτέρευσαν εις το παρά το Κισνόβιον ιδιόκτητον αγροτικόν κτήμα, ο δε Ράδος εις Μόσχαν όπου μετά του Τσακάλωφ, Σκουφά και άλλων ήρχισε τα της εταιρείας”.

Εξ άλλου ο κ. Α. Δεσποτόπουλος ιστορικός, Διδάκτωρ της Φιλοσοφικής σχολής (1954), κρίνοντας το αναμνηστικό τεύχος της Ακαδημίας με τον τίτλο “Η Φιλική Εταιρεία” γράφει τα παρακάτω για τον Κων/νο Ράδο: “Στο κεφάλαιο Πρόδρομοι της Φιλικής Εταιρείας, σκιαγραφείται η εταιριστική κίνηση, για την απελευθέρωση του υπόδουλου Γένους, που φτάνει και πριν το 1700 και αναφέρονται οι μυστικές εταιρείες πριν τη Φιλική κι όσοι απ’ τους ιδρυτές των έμειναν γνωστοί. Παραλείπεται όμως ο Κων/νος Ράδος που υπήρξε όχι απλώς ο εγγύτερος πρόδρομος, αλλ’ ο απώτερος ιδρυτής σχεδόν της Φιλικής Εταιρείας και πάντως ο κατηχητής του Σκουφά και του Τσακάλωφ, στην ιδέα για την ίδρυση ελληνικής μυστικής επαναστατικής εταιρείας. Οπωσδήποτε η συμβολή του Κων/νου Ράδου στην ίδρυση της Φιλικής Εταιρείας είναι βασική. Έτσι η αγνόησή του αποτελεί σοβαρή παράληψη”.

Ο Κανδηλώρος στο βιβλίο του “η Φιλική Εταιρεία” σελ. 180 γράφει: ” γνωρίζομεν μόνον ότι εκεί (εις την Σμύρνην) μετέβη ο Τσακάλωφ ίνα ιδεί τον Ράδον … όστις περιβληθείς Γαλλική υπηκοότητα εμπορεύετο υπό την προστασίαν του Γάλλου Προξένου Δαβίδ … και πρωίαν τινά της Ανοίξεως του 1818 εμφανίζεται, ενώπιον του Ράδου, εν Σμύρνη, ο Τσακάλωφ και αγκαλιαζόμενος αυτόν λέγει με ενθουσιασμόν και δακρύων … Η ιδέα σου επραγματοποιήθη”.

Ακόμη η εφημερίδα “ΑΥΓΗ” 13-1-1865, χρονολογία θανάτου του Ράδου, γράφει σχετικά με τον Ράδο στη Σμύρνη: “…αίφνης επιφαίνεται ο Τσακάλωφ αγγέλων χαρμόσυνον αγγελίαν… Ράδε τω λέγει, η επιθυμία σου εγένετο έργον. Διάδος λοιπόν ανά πάσαν την Ασίαν την φιλικήν εταιρείαν”.

Η πληροφορία αυτή συμπίπτει χρονολογικά με τον θάνατο του Ράδου (1865). Με τα λόγια του Τσακάλωφ τεκμηριώνεται ότι την επιθυμία και την πρόθεση για την ίδρυση της φιλικής Εταιρείας είχε εκδηλώσει πρώτος ο Ράδος.

Η συμβολή του στην Επανάσταση

Σύμφωνα πάντα με τον Ευριπίδη Γιαννακό

“ο Ράδος ήταν αγνός πατριώτης,φρόνιμος,συνετός και κατέβαλε ξεχωριστές προσπάθειες για να ειρηνεύσει ο τόπος και να δοθούν όλοι στον μεγάλο αγώνα, χωρίς περιορισμούς και έριδες.

Στο ΙΒ΄τόμο της Ιστορίας του Ελληνικού Έθνους σελ. 355 είναι γραμμένα τα παρακάτω σχετικά με την επιρροή του Ράδου σαν ειρηνοποιού ανάμεσα στις αντιμαχόμενες φατρίες κατά την Επανάσταση του ’21: ” … ότι έπρεπε, να προκληθούν στην Αρκαδία ειρηνοποιοί οι Κων/νος Ράδος, Δ. Γουζέλης και Ν. Καλλέργης και σε περίπτωση αποτυχίας, να επέμβει ο στρατός…”. Στον ίδιο τόμο και στη σελ. 352 είναι γραμμένα τα παρακάτω: “Μέσα στο Φρούριο (πρόκειται για το Παλαιό κάστρο των Ψαρών) βρίσκονται 85 Ψαριανοί και 45 Θεσσαλο-Μακεδόνες με τους αρχηγούς Ράδο και Άγγελο”.

Ο Ράδος πήρε δύο φορές μέρος στη συνέλευση στο Άργος, σαν αντιπρόσωπος των Ηπειρωτών και μετά παραιτήθηκε υπέρ του συμπατριώτη του από το Λιασκοβέτσι του Ζαγοριού, Χριστοδ. Κλωνάρη. Με την κυβέρνηση Καποδίστρια διορίστηκε αρχικά διοικητής της Ναυπλίας κι ύστερα έκτακτος επίτροπος Αργολίδος και τέλος επίτροπος του κράτους στη Δυτική Στερεά Ελλάδα.

Ο Ιωάννης Κωλέττης αναγνωρίζοντας τα διοικητικά προσόντα και τον αδαμάντινο χαρακτήρα του έγραφε γι αυτόν στις 19-2-1831 : “Ο άνθρωπος όστις εκ Ναυπλίου εστάθη να διοικεί σχεδόν τα πράγματα της όλης Πελοπονήσου και εις πλέον κρισίμους περιστάσεις, ειμπορούσε τις να αμφιβάλει ότι δεν ήθελε δυσκολευθή, να διοικήσει τον κάλλιστον λαόν της Δυτικής Ελλάδος…”

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης έγραφε προς αυτόν στις 2-10-1830: “Εγώ δε σας ευρίσκω πάντοτε με το γράμμα μου όπου και αν διατρίβητε, διότι σας υπολήπτομαι…” Και σε άλλη επιστολή στις 7-10-1831 ο ίδιος γράφει: “Διό αγαπητέ ενδυθείς είπερ άλλοτε τον πατριωτισμόν και την σύνεσιν, προσπάθησον να συγκεντρώσεις το γενικό όλων φρόνημα, προς το συμφέρον της Πατρίδος δια να την σώσωμεν…”

Ο Κων/νος Ράδος εχρημάτισε και Διοικητής στην Αθήνα και ύστερα Νομάρχης στη Σύρο ως το 1854, οπότε συνταξιοδοτήθηκε. Στα 1865 σε ηλικία 80 χρονών, ύστερα από μια ζωή γεμάτη εθνική δράση πέθανε στην Αθήνα.

Ο Λαμπρίδης στη σελ. 98 στα “Ζαγοριακά” γράφει: ” Καθ’ όλον το μακρόν διάστημα των υπέρ Πατρίδος πολυετών υπηρεσιών του, διεκρίθη αείποτε, επί αδόλω πατριωτισμώ, εγκαρτερήσας καθ’ όλον το από του 1821 μέχρι τέλους της Επαναστάσεως διάστημα, εν μέσω παντοίων στερήσεων και κακουχιών, επί ευσηνειδήτω εκπληρώσει των καθηκόντων του και επί άκρα τιμιότητα, ένεκα τούτων αποβιώσας επί τη ψάθη”.

με πληροφορίες από Βικιπαίδεια

Την προστασία, αποκατάσταση και ανάδειξη του υπεραιωνόβιου πλατάνου, που βρίσκεται στην κεντρική πλατείας της Βίτσας στο Ζαγόρι Ιωαννίνων, καθώς και τη χρηματοδότηση της μελέτης για νέο ηλεκτροφωτισμό της πλατείας αναλαμβάνει το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας.

Αυτό ανακοίνωσε ο υφυπουργός, Γιώργος Αμυράς στο δήμαρχο Ζαγορίου, κατά την επίσκεψή του στο χωριό, συνοδευόμενος από στελέχη της Δασικής Υπηρεσίας απ’ όλη την Ελλάδα που συμμετείχαν στο τριήμερο Δασικό Συμπόσιο που διοργάνωσε το υπουργείο στα Ιωάννινα.

Να σημειωθεί πως ο πλάτανος της Βίτσας «Eφυτεύθη τον 15ο αιώνα», όπως μαρτυρά εγχάρακτη επιγραφή πάνω σε πέτρα που βρίσκεται στον πέτρινο περίβολο του πλατάνου.

Η φυσική και η άυλη πολιτιστική κληρονομιά του Ζαγορίου ενθουσίασε τους 18 καλλιτέχνες, στην τελευταία δράση, που έγινε για φέτος, στο πλαίσιο της Μπιενάλε των Δυτικών Βαλκανίων.

Η εκδρομή στα δάση του Ζαγορίου στέφθηκε από μεγάλη επιτυχία και το ενδιαφέρον για τους μύκητες κυριάρχησε, με τον Σύλλογο Μανιταρόφιλων Ηπείρου να καθοδηγεί και να εξηγεί στην αποστολή τα μυστικά του μανιταριού με τον πρόεδρο Θανάση Ντίνο να λύνει κάθε απορία.

Η αποστολή «μαγεύτηκε», με την Κατερίνα Ζάχου να τονίζει πως «η πρώτη επαφή ήταν συναρπαστική και τα πρώτα ερεθίσματα μοναδικά», για να καταλήξει πως «το μανιτάρι είναι κοινό χαρακτηριστικό και δένει όλα τα Βαλκάνια».

Η Έλλη Λεβεντάκη τόνισε, πως πρόκειται για μια μοναδική εμπειρία, υπογραμμίζοντας πως ο επισκέπτης «μπαίνει σε άλλο χρόνο, ενώ σπίτια, βουνά, δάση και γεφύρια έχουν έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα και ήταν για όλους μας μια ολοκληρωμένη εμπειρία».

Η επιμελήτρια της ομάδας ήταν ενθουσιασμένη και απευθυνόμενη στην αποστολή σημείωσε: «Περιμένατε κάτι καλύτερο από αυτό; Λυπάμαι δεν υπάρχει»!

Στο φιλόξενο ξενώνα της Ελάτης, η μανιταρόσουπα του Τάσου Μπακόλα έφερε τους καλλιτέχνες πολλές φορές στην κουζίνα και το… άγιο τσιπουράκι κυριάρχησε μετά τη συλλογή των μανιταριών.

Τέλος, ο Πολιτιστικός Σύλλογος Ελάτης καλωσόρισε την αντιπροσωπεία της Μπιενάλε και το Σύλλογο Μανιταρόφιλων, ευελπιστώντας πως οι εικόνες και οι φωτογραφίες του χωριού και του Ζαγορίου θα ταξιδέψουν σε όλο τον κόσμο.

Τα πέτρινα μνημεία της Ηπείρου, τα γεφύρια, «πληγώνονται» από τη μανία του καιρού, αλλά και την ολιγωρία των αρμόδιων φορέων.

Ένα από τα πλέον φωτογραφισμένα γεφύρια, το Τρίτοξο ή Καλογερικό, που βρίσκεται στους Κήπους Ζαγορίου, έχει υποστεί εκ νέου πρόβλημα, σ’ ένα από τα κεντρικά βάθρα.

Οι πολίτες εντοπίζουν το σημείο όταν κατεβαίνουν στην κοίτη και δυσανασχετούν, καθώς και πριν από τρία χρόνια, η ζημιά στο ίδιο βάθρο ήταν εμφανής και αποκαταστάθηκε.

Τώρα, οι αρμόδιοι φορείς είναι ενήμεροι και κατά πάσα πιθανότητα τις επόμενες μέρες θα ενεργοποιηθούν για την αναγκαία αποκατάσταση της φθοράς.

Ο αρμόδιος αντιδήμαρχος του δήμου Ζαγορίου, Γιάννης Τσαπάρης, ανέφερε στην ΕΡΤ Ιωαννίνων πως έχει ήδη ενημερωθεί η Εφορεία Νεωτέρων Μνημείων και είναι θέμα χρόνου η αποκατάσταση. «Εντός των επόμενων ημερών θα ολοκληρωθεί η αποκατάσταση του προβλήματος», τόνισε.

ertnews.gr

Δεκάδες νέοι βρίσκονται στη Βίτσα στο πλαίσιο της Ελληνογερμανικής φιλίας και ενδιαφέρονται να μάθουν για τα ναζιστικά εγκλήματα στα μαρτυρικά χωριά του Ζαγορίου.

Την Τετάρτη 7 Αυγούστου επισκέφθηκαν τα χωριά των Ασπραγγέλων και την Ελάτης, όπου και ενημερώθηκαν για τη ναζιστική θηριωδία και το κάψιμο των δύο χωριών από τη Μεραρχία Εντελβάις, το καλοκαίρι του 1943. 

Η Ελληνογερμανική Ανταλλαγή Νέων οργανώνεται από την «Επέκεινα Χώρα» και τη γερμανική οργάνωση Respekt für Griechenland και υποστηρίζεται από το Ελληνογερμανικό  Ίδρυμα Νεολαίας.

Οι νέοι ξεναγήθηκαν στα δύο χωριά και στη μόνιμη Έκθεση φωτογραφίας με τίτλο «Από πέτρα και ψυχή. Η μνήμη που επιμένει…»  καθώς και στην περιοδική έκθεση λαογραφικού υλικού που λαμβάνουν χώρα στο κτήριο του Πολιτιστικού Συλλόγου Ασπραγγέλων. Παράλληλα, στον ίδιο χώρο, προβλήθηκαν φωτογραφίες από το χωριό της Ελάτης πριν την καταστροφή του 1943. 

Εκεί τους υποδέχθηκαν  οι  πρόεδροι των πολιτιστικών συλλόγων Ασπραγγέλλων και Ελάτης, Χρήστος Ζαμπακόλας και Ελένη Στεργιοπούλου, καθώς επίσης και μέλη των συλλόγων , ενώ στους φιλοξενούμενους μίλησε ο ιστορικός-ερευνητής Αλέκος Ράπτης για τα εγκλήματα της Μεραρχίας  Εντελβαις.

 Στο πλαίσιο της δράσης  πραγματοποιήθηκε καθαρισμός του μονοπατιού που συνδέει το χωριό των Ασπραγγέλων με την Ιερά Μονή της Παναγίας , η οποία καταστράφηκε ολοσχερώς την ίδια μέρα με το κάψιμο των σπιτιών στα δυο χωριά. 

Οι δύο σύλλογοι ευχαριστούν την «Επέκεινα Χώρα» για τη συνεργασία, ευελπιστώντας ότι θα υπάρξουν κι άλλες κοινές δράσεις στο μέλλον.

από epirusgate.gr

Το Οικομουσείο Ζαγορίου, συνεπές στον προσανατολισμό του, στην ενδογενή και βιώσιμη τοπική ανάπτυξη, προχώρησε στην οργάνωση και τον συντονισμό ενός Διεθνούς Εργαστηρίου μεταφοράς γνώσης για την μετακινούμενη κτηνοτροφία σε συνεργασία με την “Συμμαχία Στήριξης Πολιτιστικών Τοπίων της Μεσογείου (AMNC): Για τη βιοποικιλότητα, για το Κλίμα και για τα Μέσα Διαβίωσης”. 

Πρόκειται για μία Συμμαχία, Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, παράλληλα χωρών της Μεσογείου, ταγμένη στο φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον, αλλά και τη βιοποικιλότητα με σκοπό να ευαισθητοποιήσει τις τοπικές κοινότητες στην υποστήριξη των παραδοσιακών τους πρακτικών και την παραδοσιακή οικονομία του πρωτογενή τομέα .

Το εργαστήριο μεταφοράς τεχνογνωσίας που τιτλοφορείται ως: ‘’Εργαστήριο μεταφοράς γνώσεων AMNC: Καινοτομία στη μετακινούμενη κτηνοτροφία & οικονομική βιωσιμότητα: οικοτουρισμός και άλλες πιθανές αξίες’’ πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία το διάστημα από 2 έως 4 Σεπτεμβρίου στο Συνεδριακό κέντρο των Άνω Πεδινών Ζαγορίου. 

Συμμετείχαν οι φορείς, μέρος της Συμμαχίας και συνεργαζόμενοι με αυτή από την Ελλάδα, Τουρκία, Ισπανία, Ιταλία και το Μαρόκο και συγκεκριμένα το Μεσογειακό Ινστιτούτο για την φύση και τον άνθρωπο (MedINA), ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ, Οικομουσείο Ζαγορίου, Δίκτυο Μετακινούμενων Κτηνοτρόφων Ελλάδας, Τα Ψηλά Βουνά, Ένωση Μετακινούμενων Κτηνοτρόφων Ηπείρου, Πανελλήνιας Ένωσης Εκτροφέων Αυτόχθονων Φυλών Αγροτικών Ζώων, Yolda Initiative (TR), Trashumancia y Naturaleza (SP), International Union for Conservation of Nature (IUCN)- Centre for Mediterranean cooperation (SP), Laneras Association and local entrepreneur (SP),  Italy Union of the Transhumant Farmers (ΙΤ).

Το Οικομουσείο Ζαγορίου συμμετείχε με το έργο “EchoLoci: Καινοτόμες ηχοτοπικές εφαρμογές για την καταγραφή και διατήρηση της βιοποικιλότητας με την συμμετοχή των πολιτών στις κτηνοτροφικές διαδρομές του Ζαγορίου”, το οποίο χρηματοδοτείται από το Πράσινο Ταμείο και στοχεύει στην ευαισθητοποίηση της τοπικής κοινότητας στο ζήτημα της διαχρονικής συμβολής των μετακινούμενων κτηνοτρόφων και στην διατήρηση της βιοποικιλότητας. 

Κατά την διάρκεια του εργαστηρίου έγιναν τοποθετήσεις σε κοινά ζητήματα και ανησυχίες σχετικά με την φθίνουσα πρακτική της μετακινούμενης κτηνοτροφίας και την σημασία της στην διατήρηση της απειλούμενης βιοποικιλότητας της Μεσογείου.

 Συζητήθηκαν οι Ευρωπαϊκές και Εθνικές πολιτικές και πως αυτές θα πρέπει να συμβάλλουν ουσιαστικά στην αξιοποίηση και προστασία της Μετακινούμενης Κτηνοτροφίας.

Είναι αξιοσημείωτο ότι δόθηκε έμφαση στη εύρεση ουσιαστικών λύσεων με βασικούς άξονες, την διεύρυνση του ενιαίου δικτύου φορέων που ασχολούνται με την τοπική αειφορία για την ανάπτυξη της υπαίθρου με έμφαση την μετακινούμενη κτηνοτροφία, τον συντονισμό των τοπικών φορέων, την ανάγκη για ευελιξία της νομοθεσίας και τέλος την εφαρμογή διαδικασιών για την πιστοποίηση των προϊόντων των μετακινούμενων κτηνοτρόφων.

Τέλος, έγιναν παρεμβάσεις  σχετικά με τις προσπάθειες ανάδειξης της αξίας του μαλλιού των προβάτων σε Ευρωπαϊκό Επίπεδο με αφορμή των Εορτασμό της Ευρωπαϊκής ημέρας Μαλλιού  που έχει θεσπιστεί κάθε χρόνο στις 9 Απριλίου  από το Ευρωπαϊκό Δίκτυο για την διάσωση του μαλλιού -European Wool Exchange (EWE) με διοργανώτρια φέτος χώρα την Ελλάδα και συγκεκριμένα την Περιοχή της Ηπείρου.

epirusgate.gr