Ετικέτα: ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Θεσσαλονίκη, 26 Οκτωβρίου 1912

Μετά την νικηφόρα μάχη στα Γιαννιτσά ο διάδοχος Κωνσταντίνος ξεκινάει την προέλαση για την Θεσσαλονίκη.

Οι Τούρκοι όμως κατά την οπισθοχώρησή τους ανατίναξαν τις γέφυρες του Αξιού και ο στρατός μας δεν μπορεί να τον περάσει.

Οι κάτοικοι της Χαλάστρας ξηλώνοντας τα σπίτια τους καταφέρνουν μέσα σε ένα βράδυ γεφυρώσουν τις δύο όχθες του Αξιού με βάρκες, πόρτες, παράθυρα και ό,τι άλλο είχαν.

Ο Στρατός μας φτάνει στην Θεσσαλονική και προλαβαίνει τους Βουλγάρους. Ο κλοιός σφίγγει για τους Τούρκους και αναγκάζονται να παραδώσουν άνευ μάχης την πρωτεύουσα της Μακεδονίας.

Ο Ιωάννης Μεταξάς και ο Βίκτωρ Δούσμανης μεταβαίνουν στο διοικητήριο και υπογράφουν τα πρωτόκολλα της άνευ όρων παράδοσης της πόλης στον Ελληνικό Στρατό.

Ο Χασάν Ταξίμ Πασάς, ο τελευταίος Τούρκος διοικητής της Θεσσαλονικής, πιέστηκε και δωροδοκήθηκε από τους Βούλγαρους να δώσει σε εκείνους την πόλη.

Έλαβαν όμως την απάντηση:

”Από Έλληνες πήραμε την Θεσσαλονίκη και σε Έλληνες θα την παραδώσουμε!”

Στον Λευκό τον Πύργο υψώνεται υπερήφανα η Γαλανόλευκη των Σερβιών Κοζάνης που βάφτηκε με το αίμα των αμάχων κατά την άνανδρη σφαγή που έκαναν οι Τούρκοι μετά την ήττα τους στο Σαραντάπορο και την άτακτη υποχώρησή τους.

Ανήμερα του Αγίου Δημητρίου το 1912, η Θεσσαλονίκη είναι πια ελεύθερη!

Κείμενο: Μωραΐτες εν Χορώ

Στα εγκαίνια του περιπτέρου της Πολωνικής Πρεσβείας στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης εκπροσώπησαν τον Δήμο Ιωαννιτών οι αντιδήμαρχοι Χριστίνα Κωτσαντή και Γιάννα Μαμακή.

Η πρόσκληση προς το Δήμο Ιωαννιτών έγινε από τον Πολωνό Πρέσβη Artur Lompart και τον Πρόεδρο του Πολωνοελληνικού Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου με έδρα την Βαρσοβία Γιώργο Αθανασιάδη.

Ο Πρέσβης εξέφρασε την επιθυμία του να επισκεφθεί τα Ιωάννινα κάτι που θα δρομολογηθεί αμέσως μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές.

Από τις αντιδημάρχους επικαιροποιήθηκε επίσης η πρόθεση του Δήμου Ιωαννιτών να διοργανωθεί στην πόλη πολιτιστική εβδομάδα αφιερωμένη στην Πολωνία.

Σημειώνεται ότι η πόλη Kielce της Πολωνίας, μία κατ’ εξοχήν φοιτητούπολη, έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον αδελφοποίησης με τα Ιωάννινα.

Η Πολωνική Πρεσβεία στηρίζει την προσπάθεια αυτή και ο Δήμος Ιωαννιτών από την πλευρά του θα δρομολογήσει τις απαιτούμενες διαδικασίες για να προχωρήσει και να ολοκληρωθεί η συγκεκριμένη διαδικασία.

Η τρομοκρατία του Αλβανικού κράτους και παρακράτους προς τους Αδερφούς μας Βορειοηπειρώτες εκδηλώνεται διαχρονικά ποικιλοτρόπως και συστηματικά.

Με τις δολοφονίες του Αριστοτέλη Γκούμα και Κωνσταντίνου Κατσίφα, με τον παράνομο εποικισμό μειονοτικών περιοχών, με τον οικονομικό πόλεμο προς τους Βορειοηπειρώτες, ακόμα και με γκρέμισμα εκκλησιών όπως του Αγίου Αθανασίου στην Χιμάρα και τώρα με τις παράνομες φυλακίσεις των Φρέντη Μπελέρη και Παντελή Κοκαβέση, το Αλβανικό κράτος και παρακράτος συνεχίζει απρόσκοπτα την κατατρομοκράτηση των Αδερφών μας.

Την Παρασκευή 26 Μαΐου το Εθνικό Κόμμα ΕΛΛΗΝΕΣ με τον πρόεδρό του ταξίαρχο Δημήτριο Χατζηλιάδη και αντιπροσωπεία στελεχών συμμετείχε στην ειρηνική μηχανοκίνητη πορεία (αμάξια και μοτοσυκλέτες) διαμαρτυρίας προς το Αλβανικό Προξενείο στην Θεσσαλονίκη.

ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ, ΓΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ.

Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε το Σάββατο στην αίθουσα του Ε.Δ.Ο.Θ. η παρουσίαση του βιβλίου «Οι Ένοχοι» του Νικόλαου Φ. Αργυρόπουλου βετεράνου πολεμιστή στην Κύπρο το 1974.

Για το βιβλίο εκτός από τον συγγραφέα μίλησαν οι Δημήτρης Καραμήτσος ομότιμος καθηγητής Ιατρικής ΑΠΘ, Αργύρης Σαρήπαππας αντιστράτηγος ε.α., Γιάννης Κουριαννίδης δημοτικός σύμβουλος και διευθυντής του περιοδικού Ενδοχώρα.

Αποσπάσματα του βιβλίου διάβασε ο ηθοποιός Δημήτριος Αραμπατζόγλου. Την εκδήλωση παρουσίασε ο δημοσιογράφος Αλέξανδρος Φερραίος.

Συγκλονιστική ήταν η στιγμή που ο συγγραφέας του βιβλίου Νικόλαος Αργυρόπουλος, παρουσίασε τον ήρωα τού πολέμου της Κύπρου το 1974, Αλέξανδρο Φαντίδη.

Ο υπολοχαγός τότε, Αλ. Φαντίδης, με κίνδυνο της ζωής του μετέφερε δύο τραυματίες συμπολεμιστές του (ο ένας ήταν ο διοικητής του Γ. Μπούτος, που δυστυχώς υπέκυψε τελικά) από το πεδίο της μάχης όπου επέστρεψε αμέσως για να συνεχίσει τον αγώνα εναντίον των εισβολέων.

Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν ο εκπρόσωπος της Μητρόπολης Θεσσαλονίκης πατέρας Μεθόδιος, ο πρόεδρος της Ελεύθερης Πατρίδας Νικόλαος Βασιλειάδης και εκπρόσωποι των κομμάτων «Εθνικό κόμμα Έλληνες», «Εθνική Δημιουργία» και «Πατριωτική Ένωση».

Τιμήθηκε και φέτος στη Θεσσαλονίκη η επέτειος απελευθέρωσης της Κορυτσάς με εκδηλώσεις που διοργάνωσε η Ηπειρωτική Εστία και συμμετείχε η ΣΦΕΒΑ.

Τελέστηκε δοξολογία στον Ι. Ναό Παναγούδας  και στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε κατάθεση στεφάνων στο άγαλμα της Ηπειρώτισσας Γυναίκας.

Η απελευθέρωση της Κορυτσάς αποτέλεσε την πρώτη σημαντική συμμαχική νίκη εναντίον του Άξονα στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Από τις αρχές Οκτωβρίου του 1912 η Ελλάδα βρισκόταν σε πόλεμο με την παραπαίουσα Οθωμανική Αυτοκρατορία, έχοντας ως συμμάχους τη Βουλγαρία, το Μαυροβούνιο και τη Σερβία (Α’ Βαλκανικός Πόλεμος). Κύριο θέατρο των επιχειρήσεων ήταν η περιοχή της Μακεδονίας.

Ο ελληνικός στρατός βάδιζε από νίκη σε νίκη στη Δυτική Μακεδονία. Όμως, από την αρχή των εχθροπραξιών σοβούσε σοβαρή διαφωνία μεταξύ του αρχιστράτηγου Κωνσταντίνου και του πρωθυπουργού Ελευθέριου Βενιζέλου.

Ο διάδοχος επιθυμούσε πρώτα την κατάληψη του Μοναστηρίου προς Βορρά, ενώ ο Βενιζέλος, βλέποντας την πιθανότητα να καταληφθεί η Θεσσαλονίκη από το βουλγαρικό στρατό, πίεζε τον Κωνσταντίνο να κατευθυνθεί προς τη φυσική πρωτεύουσα της Μακεδονίας, μια περιοχή με στρατηγική σημασία, η απελευθέρωση της οποίας αποτελούσε διακαή πόθο του ελληνισμού. «Καθιστώ υμάς υπευθύνους διά πάσαν αναβολήν έστω και στιγμής» του τηλεγραφεί επιτακτικά.

Τελικά, ο Κωνσταντίνος πείθεται με τη μεσολάβηση του πατέρα του Βασιλιά Γεωργίου Α’ και στις 25 Οκτωβρίου η εμπροσθοφυλακή του ελληνικού στρατού φθάνει προ των πυλών της Θεσσαλονίκης.

Είχε προηγηθεί η καθοριστική νίκη στη Μάχη των Γιαννιτσών (19 – 20 Οκτωβρίου), που είχε κάνει ευκολότερη την προέλαση του ελληνικού στρατού.

Οι διαπραγματεύσεις για την παράδοση

Ο Χασάν Ταξίν Πασάς που υπερασπιζόταν τη Θεσσαλονίκη δεν είχε άλλη δυνατότητα, παρά να ζητήσει μια έντιμη συμφωνία για την παράδοση της πόλης.

Στις 25 Οκτωβρίου οι απεσταλμένοι του ζήτησαν από τον Κωνσταντίνο να επιτραπεί στον Ταξίν να αποσυρθεί με το στρατό και τον οπλισμό του στο Καραμπουρνού και να παραμείνει εκεί μέχρι το τέλος του πολέμου.

Ο Κωνσταντίνος, φυσικά, απέρριψε τον όρο του και του πρότεινε την παράδοση του στρατού του και τη μεταφορά του στη Μικρά Ασία με δαπάνες της ελληνικής κυβέρνησης.

Ο Οθωμανός αξιωματούχος δέχθηκε, τελικά, τους όρους του Κωνσταντίνου και στις 11 το βράδυ της 26ης Οκτωβρίου, ανήμερα της εορτής του Αγίου Δημητρίου, οι πληρεξούσιοι αξιωματικοί Ιωάννης Μεταξάς (ο κατοπινός πρωθυπουργός του «ΟΧΙ») και Βίκτωρ Δούσμανης μεταβαίνουν στο Διοικητήριο της Θεσσαλονίκης και υπογράφουν τα σχετικά πρωτόκολλα παράδοσης της πόλης στον ελληνικό στρατό.

Σύμφωνα με το πρωτόκολλο, παραδίνονταν ως αιχμάλωτοι 25.000 τούρκοι στρατιώτες και 1.000 αξιωματικοί. Στην κατοχή του ελληνικού στρατού περιέρχονταν όλος ο βαρύς και ελαφρύς οπλισμός του σχηματισμού (70 πυροβόλα, 30 πολυβόλα, 70.000 τυφέκια και πυρομαχικά).

Η είσοδος του Ελληνικού Στρατού

Το πρωί της 27ης Οκτωβρίου εισήλθαν στη Θεσσαλονίκη δύο τάγματα ευζώνων και ύψωσαν την ελληνική σημαία στο Διοικητήριο, ενώ οι υπόλοιπες ελληνικές δυνάμεις άρχισαν να λαμβάνουν θέσεις στα υψώματα γύρω από την πόλη.

Στις 11 το πρωί της 28ης Οκτωβρίου 1912 ο Διάδοχος Κωνσταντίνος εισήλθε με το επιτελείο του στη Θεσσαλονίκη και το μεσημέρι έγινε πανηγυρική δοξολογία στο ναό του Αγίου Μηνά.

Οι βουλγαρικές αξιώσεις

Την ίδια μέρα, κατέφθασαν έξω από τη Θεσσαλονίκη και οι Βούλγαροι, όμως για τους γείτονες ήταν ήδη αργά. Ο επικεφαλής της μεραρχίας τους στρατηγός Τεοντορόφ ζήτησε να εισέλθει στην πόλη για να στρατοπεδεύσει.

Εισέπραξε την αρνητική απάντηση του Κωνσταντίνου και ύστερα από διαπραγματεύσεις, επιτράπηκε να μπουν στην πόλη για ολιγοήμερη ανάπαυση δύο τάγματα με επικεφαλής τους Βούλγαρους πρίγκιπες Βόρι και Κύριλλο.

Επικράτησε, όμως, σύγχυση και τελικά εισήλθε στη Θεσσαλονίκη ένα ολόκληρο βουλγαρικό σύνταγμα, γεγονός που εκνεύρισε τον Βενιζέλο. Οι Βούλγαροι δήλωναν εμφαντικά παρόντες στις εξελίξεις στη Μακεδονία. Ο σπόρος του Β’ Βαλκανικού Πολέμου είχε ριχτεί.

Στις 29 Οκτωβρίου ήταν η σειρά του βασιλιά Γεωργίου Α’ να εισέλθει στην πόλη και να επισημοποιήσει την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης. Έγινε δεκτός με ενθουσιασμό από τους Έλληνες κατοίκους της, με απάθεια ανάμικτη με φόβο του από το μουσουλμανικό στοιχείο, ενώ οι Εβραίοι που ήταν η πολυπληθέστερη πληθυσμιακή ομάδα της πόλης δεν έκρυψαν την απογοήτευσή τους, καθώς προωθούσαν σχέδιο διεθνοποίησης της Θεσσαλονίκης.

με πληροφορίες από SanSimera.gr

«Κρατάμε τη φλόγα αναμμένη – φωτίζουμε τη συνέχεια του Ελληνισμού», τόνισε ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης Κωνσταντίνος Ζέρβας, στο πλαίσιο εκδήλωσης μνήμης που οργανώθηκε το βράδυ της Πέμπτης 1 Σεπτεμβρίου, για να τιμηθεί η θλιβερή επέτειος των 100 χρόνων από τη Μικρασιατική Καταστροφή.

Μέσα σε μια κίνηση γεμάτη συμβολισμούς στην πλατεία Λευκού Πύργου σχηματίστηκε ο αριθμός 100 -όσα και τα χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή- με ισάριθμα φαναράκια, που άναψαν μπροστά από το μνημείο της πόλης.

«Είμαστε σήμερα εδώ, για να τιμήσουμε τα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή. Είμαστε εδώ, για να δηλώσουμε ότι δεν έχουμε ξεχάσει. Τίποτε δεν έχει ξεχαστεί. Είμαστε εδώ, για να τιμήσουμε τους ανθρώπους, τους πρόσφυγες, τον ελληνισμό που ξεριζώθηκε. Για τις ψυχές που χάθηκαν.

Ελληνισμός και Μικρά Ασία είναι έννοιες ταυτισμένες στον ιστορικό χρόνο και αυτό κάνει την πληγή της καταστροφής ακόμη πιο μεγάλη. Η γνώση, ο πολιτισμός, οι επιστήμες, η παράδοση, τα ήθη και έθιμα, οι γεύσεις, η γαστρονομία, τα τραγούδια είναι η μεγαλύτερη κληρονομιά που έχουμε και αυτό κάνει τις πατρίδες μας αλησμόνητες», ανέφερε μεταξύ άλλων στον χαιρετισμό του ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης.

Όπως πρόσθεσε ο ίδιος, αν μια πόλη όφειλε και οφείλει να τιμήσει τα γεγονότα εκείνα, αν μια πόλη έχει εθνικό και ιστορικό χρέος να διατηρήσει τη μνήμη ζωντανή και τη φλόγα αναμμένη, αυτή είναι η Θεσσαλονίκη μας.

«Ο Δήμος Θεσσαλονίκης δεν θα μπορούσε παρά να τιμήσει αυτήν την επέτειο με σειρά εκδηλώσεων -αυτό είναι το δικό μας ελάχιστο χρέος, η δική μας συνεισφορά. Φωτίζουμε τη συνέχεια του Ελληνισμού, αυτή τη μοναδική ικανότητα που έχουμε και καταφέρνουμε ακόμη και από τις πιο βαριές καταστροφές να σηκωνόμαστε, να προχωράμε, να δημιουργούμε, να είμαστε πάντα περήφανοι», τόνισε ο κ. Ζέρβας.

«Εκατό χρόνια από τον ξεριζωμό των Ελλήνων της καθ’ ημάς Ανατολής. Δεν ξεχνάμε και είμαστε εδώ ως απόγονοι εκείνων των Ελλήνων που διεύρυναν τον ελληνισμό πριν από 3.000 χρόνια στη γη της Μικράς Ασίας, του Πόντου και της Ανατολικής Θράκης», σημείωσε από την πλευρά της η Αντιδήμαρχος Διαδημοτικής Συνεργασίας και Αποδήμου Ελληνισμού Στεφανία Τανιμανίδου.

Την εκδήλωση μνήμης, που οργάνωσαν ο Δήμος Θεσσαλονίκης και η Aντιδημαρχία Διαδημοτικής Συνεργασίας και Απόδημου Ελληνισμού υπό τον τίτλο «Για τις ψυχές που χάθηκαν…», πλαισίωσε μουσικοχορευτικό πρόγραμμα με μικρασιάτικους χορούς από τον Λαογραφικό Σύλλογο Νέου Ρυσίου «Η Αρετσού», ενώ η εκδήλωση έκλεισε με τον χορό «Οι Φωτιές της Σμύρνης – Ερυθραίας».

Στη δράση συμμετείχε η Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης με πένθιμη κωδωνοκρουσία στους ιερούς ναούς της.

Πιστοί στο ραντεβού τους για το μνημόσυνο του Μεγάλου Αλεξάνδρου που πέθανε πριν από 2,5 χιλιάδες περίπου χρόνια, τετρακόσιοι και πλέον μοτοσυκλετιστές έκαναν το Σάββατο 16 Ιουλίου την καθιερωμένη εδώ και δεκαεννέα χρόνια μοτοπορεία στη Θεσσαλονίκη.

Εκδηλώσεις μνήμης

Η μοτοπορεία πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο εκδήλωσης μνήμης για τον Μέγα Αλέξανδρο που οργάνωσε ο Μοτοσυκλετιστικός Όμιλος «Άγιος Γεώργιος» Σοχού.

Τα μέλη του συλλόγου,  ξεκίνησαν στις 5 μ.μ. από τον Σοχό Θεσσαλονίκης και μέσω της παραλιακής οδού έφθασαν μπροστά στο Άγαλμα του Μ. Αλεξάνδρου, ενώ στη συνέχεια πραγματοποίησαν μηχανοκίνητη πορεία μέχρι το στάδιο των Αγίων Δώδεκα Αποστόλων στον Σοχό.

Με πληροφορίες από τις τοπικές ιστοσελίδες grtimes και voria.