Την Τρίτη το μεσημέρι, στο γραφικό Σούλι, ανάμεσα στα καταπράσινα βουνά της Θεσπρωτίας, σηκώθηκε ψηλά η Ελληνική σημαία, καλύπτοντας μια επιφάνεια 32,5 τετραγωνικών μέτρων.
Ήταν μια στιγμή εντυπωσιακής συναισθηματικής φόρτισης, ένας σεβασμός προς τους Σουλιώτες που αγωνίστηκαν με τόσο θάρρος και αφοσίωση για την Ελευθερία.
Με πρωτοβουλία της Περιφερειακής Ενότητας Θεσπρωτίας, μια πρωτοβουλία που είχε σκοπό να τιμήσει τον ηρωισμό των κατοίκων του Σουλίου και να αναδείξει την ιστορική τους προσφορά στον αγώνα για την ελληνική ανεξαρτησία, η σημαία που αναρριχήθηκε στα 12 μέτρα, μπροστά από το Βουλευτήριο των Σουλιωτών, αντιπροσωπεύει την ανεκτίμητη αξία του ηρωικού αυτού χώρου της ελληνικής ιστορίας.
Η τελετή έπαρσης ήταν όμορφη στην απλότητά της, αλλά εξαιρετικά συναισθηματική. Παραβρέθηκαν οι λιγοστοί κάτοικοι του ορεινού Σουλίου, αλλά ο σεβασμός προς τους πρόγονους που αγωνίστηκαν για την ελευθερία ξεχείλιζε συγκινητικός.
Ο Όμιλος Σουλιωτών απέδωσε τιμές στα «Ζαλόγγεια» 2023, που πραγματοποιήθηκαν στον Ιερό Βράχο του Ζαλόγγου, με μεγάλη επιτυχία την Κυριακή, 1 Οκτωβρίου 2023.
Σε ανακοίνωση του, ο όμιλος τονίζει:
“Θερμά συγχαρητήρια στην Κοινότητα Καμαρίνας και στον δραστήριο Πρόεδρό της, Σουλιώτη και μέλος του Ομίλου μας, Θεόδωρο Δράκο καθώς και στην ευρύτερη οικογένεια του για την άψογη διοργάνωση, την φιλοξενία και την απόδοση της αρμόζουσας τιμής στη Θυσία των Σουλιωτισσών.
Συγχαρητήρια και στους χορηγούς που υποστήριξαν δυναμικά, ώστε να επιτευχθεί στο μέγιστο βαθμό η επιτυχία της εκδήλωσης.
Ο ένδοξος Μωριάς τίμησε και λάμπρυνε τα «Ζαλόγγεια» 2023, με την παρουσία και τη συμμετοχή των Συλλόγων Αναβίωσης από την Πελοπόννησο.
Την εκδήλωση τίμησε επίσης, και ο Σουλιώτης, Πρόεδρος του πολιτιστικού Συλλόγου Αγρινίου, το «Σούλι», Νικόλαος Κουτσονίκας, του οποίου η παρουσία και η συνάντηση μαζί του μας έδωσε μεγάλη χαρά.
Η αυλαία των εκδηλώσεων έκλεισε με την παρέλαση των Συλλόγων Αναβίωσης στην Καμαρίνα , την απονομή αναμνηστικών πλακετών, με γεύμα και παραδοσιακούς χορούς.
Ευχαριστούμε θερμά τον διοργανωτή των «Ζαλογγείων», για την υποδειγματική φιλοξενία του καθώς και τον Νίκο Παπαλέξη για τη φωτογραφική κάλυψη της εκδήλωσης.
Έφυγε από τη ζωή τη Δευτέρα 2 Οκτωβρίου ο Σουλιώτης Στρατηγός Λάμπρος Τζαβέλας, απόγονος της μεγάλης και ιστορικής, σουλιώτικης οικογένειας των Τζαβελλαίων.
Με υψηλό το φρόνημα της φιλοπατρίας και την έμπρακτη αγάπη του για τον τόπο καταγωγής του και κοιτίδα των προγόνων του, το Σούλι, ποτέ δεν έπαψε από τη νεότητά του, να το επισκέπτεται συχνά, να νοιάζεται για την ανάδειξή του και να αποτίει φόρο τιμής στα ιερά του χώματα.
Ευτύχισε πριν φύγει, να δει αναστηλωμένο το σπίτι των προγόνων του στο Σούλι, έργο που τόσο μόχθησε μαζί με το γιο του Κώστα, για την πραγματοποίησή του.
Ο πρόεδρος του Ομίλου Απόδοσης Τιμών και Ιστορικής Αναβίωσης Σουλίου “Σουλιώτες”, Ηλίας Ζέρβας, το Δ.Σ. και όλα τα μέλη, σε ανακοίνωσή τους, τονίζουν:
“Εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένεια του, ιδιαίτερα, στο γιο του Κώστα, συμπαραστάτη και συνεχιστή του ονόματος, του έργου τού πατέρα του και της ένδοξης φάρας των Τζαβελαίων.
Παρά τις αντίξοες καιρικές συνθήκες, πραγματοποιήθηκαν με επιτυχία το διήμερο 4-5 Αυγούστου στο Καρπενήσι οι εκδηλώσεις τιμής και μνήμης “Μποτσάρεια 2023”, με αφορμή την συμπλήρωση 200 ετών από τον ηρωικό θάνατο του Στρατηγού της Ελληνικής Επανάστασης Μάρκου Μπότσαρη, στο Κεφαλόβρυσο στις 9 Αυγούστου 1823.
Εκδηλώσεις που αποτελούν κοινή προσπάθεια και συνεργασία όλων των φορέων, συλλόγων αλλά και καθενός, που ανιδιοτελώς συμμετέχει σε αυτή την προσπάθεια ανάδειξης της προσφοράς αυτού του μικρού αλλά περήφανου τόπου, στην ιστορία της πατρίδας μας.
Σε ανακοίνωση του ο Δήμος Καρπενησίου, μεταξύ άλλων, σημειώνει:
“Ευχαριστούμε θερμά όλους τους συλλόγους και τις φιλαρμονικές που συμμετείχαν για άλλη μια χρονιά, αποδεικνύοντας την αγάπη τους και τον ενθουσιασμό τους για την ιστορία του ήρωα Μάρκου Μπότσαρη.
Ευχαριστούμε τους εθελοντές και τους συντελεστές όλης της διοργάνωσης.
Τέλος θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τους 20 εθελοντές συμπατριώτες μου, που δούλεψαν με ζήλο, επιμονή αλλά κυρίως με αγάπη υπό την καθοδήγηση καταξιωμένων καλλιτεχνών για να μας παρουσιάσουν το μουσικοχορευτικό έργο “Δειλινό και Άγιος Φως” που απολαύσαμε, σε σύνθεση του Δημήτρη Μαραμή και συμμετοχή του Θοδωρή Βουτσικάκη, Λεωνίδα Κακούρη και των Melos Brass”.
Κάθε χρόνο, στα πλαίσια των εκδηλώσεων Μνήμης Σουλίου – που τελούνται την τελευταία Κυριακή του Μαΐου- διοργανώνεται από το Δήμο Σουλίου Αγώνας Ορεινού Δρόμου, την Κυριακή το πρωί, ως εκδήλωση παράλληλη με την επίσημη, που εξελίσσεται στο Σούλι.
Η αφετηρία του Αγώνα Ορεινού Δρόμου βρίσκεται στη Γλυκή ( χωριό στους πρόποδες του Σουλίου) και η διαδρομή, που ακολουθούν οι αθλήτριες και οι αθλητές είναι το παλιό δύσβατο μονοπάτι, που χρησιμοποιούσαν οι Σουλιώτες, παράλληλο με τον ποταμό Αχέροντα, το οποίο ένωνε το Σούλι με τον κάμπο. Οι αθλητές τερματίζουν στο Σούλι όπου σε τελετή που πραγματοποιείται ενώπιον των επισήμων, απονέμονται τα έπαθλα στους νικητές.
Ο Αγώνας Ορεινού Δρόμου Σουλίου εφέτος, ήταν αφιερωμένος στα 200 χρόνια από το θάνατο του Μάρκου Μπότσαρη. Ομάδα αθλητριών και αθλητών συμμετείχαν και τερμάτισαν ντυμένοι με παραδοσιακές φορεσιές. Ανάμεσά τους και φίλοι του Ομίλου Απόδοσης Τιμών και Ιστορικής Αναβίωσης Σουλίου.
“Είναι αξιέπαινοι και προτείνουμε οι συμμετέχοντες με παραδοσιακές φορεσιές, να αποτελέσουν ειδική κατηγορία αγωνιζόμενων, με ξεχωριστή βράβευση. Τους αξίζει αυτή η διάκριση!
Ο Όμιλος Σουλιωτών τους ευχόμαστε να είναι πάντα καλά και να συνεχίσουν τη συμμετοχή τους με την ίδια αγάπη και ενθουσιασμό! Τους συγχαίρουμε και τους ευχαριστούμε!”, τονίζει στην ανακοίνωση του ο Όμιλος Απόδοσης Τιμών και Ιστορικής Αναβίωσης Σουλίου.
Με υπερηφάνεια, λαμπρότητα, επισημότητα αλλά και συμμετοχή πλήθους κόσμου, πραγματοποιήθηκαν και ολοκληρώθηκαν οι τριήμερες εκδηλώσεις τιμής και μνήμης σε ανάμνηση του Ολοκαυτώματος του Σουλίου και της αυτοθυσίας του Καλόγηρου Σαμουήλ και των Σουλιωτών, υπέρ της ελευθερίας, που φέτος ήταν αφιερωμένες στα 200 χρόνια από τον θάνατο του Μάρκου Μπότσαρη.
Οι εκδηλώσεις συνδιοργανώθηκαν από τον Δήμο Σουλίου και την Περιφέρεια Ηπείρου (Π.Ε. Θεσπρωτίας) και πλαισιώθηκαν, ως επί το πλείστον, από τους «Σουλιώτες: Όμιλος Απόδοσης Τιμών και Ιστορικής Αναβίωσης».
Την Παρασκευή 26 Μαΐου 2023, πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα «Καρκαμίσι» η παρουσίαση του βιβλίου του ιστορικού, κ. Νίκου Ασημακόπουλου, με τίτλο: «Η συμβολή των Σουλιωτών στην Επανάσταση του 1821», με τον κ. Τζαβέλλα Κώστα (απόγονο 8ης γενιάς Τζαβελλαίων) να προλογίζει, και τον Δήμαρχο κ. Καραγιάννη Ιωάννη, τον κ. Μπανίκα Ιωάννη, πρόεδρο του Πνευματικού Συλλόγου «Οι Φίλοι του Σουλίου» και τον κ. Ζέρβα Ηλία, πρόεδρο του «Ομίλου Απόδοσης Τιμών και Ιστορικής Αναβίωσης», να απευθύνουν χαιρετισμό.
Την παρουσίαση έκλεισε καταχειροκροτούμενη η εκδήλωση – αφιέρωμα στα 200 χρόνια από τον θάνατο του Μάρκου Μπότσαρη, του Α΄ Νηπιαγωγείου Παραμυθιάς, με τους μικρούς μαθητές να προκαλούν τον ενθουσιασμό του κοινού.
Το βράδυ του Σαββάτου 27 Μαΐου, χορευτές συλλόγων από διάφορες περιοχές της χώρας μας, με τις κατά τόπους παραδοσιακές φορεσιές, συνοδεία μουσικών, χορωδίας και του Συλλόγου Αναβίωσης Απόγονων Σουλιωτών Ναυπακτίας «’Επαχτος», προχώρησαν στην περιδιάβαση του κεντρικού δρόμου της πόλης της Παραμυθιάς, καταλήγοντας στον προαύλιο χώρο του σχολείου Βούλγαρη, όπου και παρουσίασαν σε προσκεκλημένους και κοινό, παραδοσιακούς χορούς και τραγούδια.
Την Κυριακή 28 Μαΐου 2023, ημέρα κορύφωσης των επετειακών εκδηλώσεων, αρχικά διεξήχθη ο 10ος Αγώνας Δρόμου Θυσίας Σουλιωτών, με αφετηρία την Τ.Κ. Γλυκής και τερματισμό το Βουλευτήριο Σουλιωτών, όπου συμμετείχαν 125 αθλητές (άνδρες και γυναίκες), εκ των οποίων οι 13 συμμετείχαν για πρώτη φορά με παραδοσιακές σουλιώτικες φορεσιές.
Οι εκδηλώσεις συνεχίστηκαν σύμφωνα με το επίσημο πρόγραμμα, με τη θεία λειτουργία στον Ιερό Ναό Αγίου Δονάτου, δοξολογία στον προαύλιο χώρο, με τη μετάβαση των επισήμων και των επισκεπτών στο αμφιθέατρο, χαιρετισμό από τον Αντιπεριφερειάρχη Θεσπρωτίας, κ. Θωμά Πιτούλη, καθώς και αναπαράσταση της ανατίναξης του Κουγκίου.
Στη συνέχεια, επιμνημόσυνη δέηση πραγματοποιήθηκε στο Βουλευτήριο των Σουλιωτών, με την πρόσκληση πεσόντων Σουλιωτών και την κατάθεση στεφάνων.
Οι εκδηλώσεις ολοκληρώθηκαν με την απονομή βραβείων στους νικητές και νικήτριες του αγώνα δρόμου ανά κατηγορία, τον χαιρετισμό του Δημάρχου Σουλίου και παραδοσιακούς χορούς και τραγούδια.
Καθ’ όλη τη διάρκεια των εκδηλώσεων, η ιστορική Οικία Τζαβέλλα παρέμεινε ανοιχτή για το κοινό, με εκθέματα και κειμήλια της ομώνυμης οικογένειας.
Τριήμερες εκδηλώσεις οργανώνουν η Περιφέρεια Ηπείρου και ο Δήμος Σουλίου για να τιμήσουν το Ολοκαύτωμα και την αυτοθυσία του καλόγερου Σαμουήλ και των Σουλιωτών, καθώς και τους αγώνες τους για την ελευθερία.
Οι εκδηλώσεις θα ξεκινήσουν την Παρασκευή 26 Μαΐου και θα ολοκληρωθούν την Κυριακή 28 Μαΐου στον ιστορικό χώρο του Σουλίου, με την αναπαράσταση της ανατίναξης του Κουγκίου.
Φέτος οι γιορτές Σουλίου είναι αφιερωμένες στα 200 χρόνια από το θάνατο του Μάρκου Μπότσαρη.
Καθ’ όλη την διάρκεια των εκδηλώσεων, η Οικία Τζαβέλλα θα είναι ανοικτή για το κοινό, με έκθεση οικογενειακών κειμηλίων και έργων τέχνης.
Ο Κυριάκος (Κίτσος) Τζαβέλλας γεννήθηκε στο Σούλι το 1800 και μεγάλωσε στην Κέρκυρα. Ήταν δευτερότοκος γιος του Φώτου Τζαβέλλα (1770-1809) και της Δέσπως Πάνου και εγγονός του Λάμπρου Τζαβέλλα (1745-1795).
Το 1820 επέστρεψε μαζί με τους Σουλιώτες στην πατρίδα του, όπου ανακηρύχτηκε καπετάνιος – αρχηγός. Μετά την ήττα και τον θάνατο του Αλή Πασά το 1822, πήγε στην Πίζα της Ιταλίας ως απεσταλμένος των Σουλιωτών, για να ζητήσει οικονομική ενίσχυση για τον Αγώνα.
Η πρώτη μνεία για τη συμμετοχή του στις στρατιωτικές επιχειρήσεις αφορά τη δράση του κατά την πρώτη πολιορκία του Μεσολογγίου (Οκτώβριος – Δεκέμβριος 1822), όπου πολέμησε στο πλευρό του Μάρκου Μπότσαρη, επικεφαλής 35 Σουλιωτών.
Συμμετείχε στη μάχη του Κεφαλόβρυσου (8-9 Αυγούστου 1823), όπου βρήκε τον θάνατο ο Μπότσαρης. Τον Οκτώβριο του 1823 με 300 άνδρες προσέβαλε στη θέση Σκαλί, μεταξύ Μεσολογγίου και Ανατολικού (Αιτωλικού), το ιππικό του Τούρκων κι έλυσε την πολιορκία του Αιτωλικού, αποκομίζοντας πολλά λάφυρα.
Στη συνέχεια συνεργάστηκε με τον Καραϊσκάκη και διακρίθηκε στη Μάχη της Άμπλιανης (14 Ιουλίου 1824). Στις 3 Δεκεμβρίου 1824 επιβιβάσθηκε με 3.000 άνδρες στο Αίγιο και πήρε μέρος στις εμφύλιες διαμάχες στο πλευρό του Ιωάννη Κωλέττη. Πολέμησε τον Ιμπραήμ στο Κρεμμύδι της Πύλου (7 Απριλίου 1825) και σώθηκε την τελευταία στιγμή.
Στις 7 Αυγούστου 1825 μπήκε στο πολιορκημένο Μεσολόγγι και όταν ο Κιουταχής απείλησε το μικρό νησί Κλείσοβα (Μάρτιος 1826), ο Τζαβέλας έσπευσε με λίγους άνδρες του για να ενισχύσει την άμυνά του. Οι επανειλημμένες προσπάθειες τών Τουρκοαιγυπτίων να το καταλάβουν απέτυχαν και η επιχείρηση απόβασης εγκαταλείφθηκε.
Κατά την ηρωική έξοδο των Μεσολογγιτών (10 Απριλίου 1826), ηγήθηκε 2.500 ανδρών, από τους οποίους διασώθηκαν οι 1.300. Πήρε μέρος στις μάχες της Αττικής το 1827 και μετά το θάνατο του Γεωργίου Καραϊσκάκη τού ανατέθηκε προσωρινά η αρχιστρατηγία.
Ο Ιωάννης Καποδίστριας τον έκανε χιλίαρχο, αναθέτοντάς του μάλιστα να εκκαθαρίσει τη Στερεά Ελλάδα από τους Τουρκαλβανούς και τους Τουρκοαιγυπτίους. Στα χρόνια της Αντιβασιλείας ρίχτηκε στη φυλακή, μαζί με τον Κολοκοτρώνη, επειδή ήταν μέλος της ρωσόφιλης μερίδας.
Ο Όθωνας τον έκανε υποστράτηγο και αργότερα αντιστράτηγο και υπασπιστή του. Το 1844 ανέλαβε Υπουργός Στρατιωτικών στην κυβέρνηση του Ιωάννη Κωλέττη και μετά τον θάνατό του, τον διαδέχθηκε στην πρωθυπουργία στις 5 Σεπτεμβρίου 1847, σε μία κρίσιμη περίοδο για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, εξαιτίας του επεισοδίου Μουσούρου.
Κατά τη διάρκεια της σύντομης πρωθυπουργίας του δεν κατάφερε να εξασφαλίσει την ενότητα της κυβέρνησής του. Ήλθε σε αντιπαράθεση με τον υπουργό Οικονομικών Νικόλαο Κορφιωτάκη και αναγκάστηκε να παραιτηθεί στις 8 Μαρτίου 1848, παρότι διέθετε την αμέριστη υποστήριξη του Όθωνα. Το 1849 διορίσθηκε για μικρό διάστημα Υπουργός των Στρατιωτικών στην κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Κανάρη.
Κατά τη διάρκεια του Κριμαϊκού Πολέμου, συμμετείχε στο απελευθερωτικό κίνημα των αλύτρωτων περιοχών το 1854 και μαζί με άλλους σουλιώτες αξιωματικούς ανέλαβε την ηγεσία των επιχειρήσεων στην Ήπειρο. Μετά την αποτυχία του εγχειρήματος, αποσύρθηκε.
Ο Κίτσος Τζαβέλλας πέθανε στην Αθήνα στις 9 Μαρτίου 1855, σε ηλικία 55 ετών.
Στο βιβλίο “Η συμβολή των Σουλιωτών στην Επανάσταση του 1821”, των εκδόσεων Βεργίνα, του Νίκου Ασημακόπουλου, τεκμηριώνεται με αδιάσειστα στοιχεία από τις υπάρχουσες ιστορικές πηγές ότι, χωρίς τους αγώνες και τις θυσίες των Σουλιωτών η Ελληνική Επανάσταση θα κινδύνευε να συντρίβει στο ξεκίνημά της ή κατά τους πρώτους χρόνους της.
Τον Δεκέμβριο του 1820, οι Σουλιώτες συμμάχησαν με τον Αλή πασά και από τις 7 έως το τέλος του ίδιου μήνα, κατανίκησαν τη μεγάλη στρατιά των Τσάμηδων στα βουνά του Σουλίου και τη στρατιά δύο πασάδων στα Πέντε Πηγάδια, εξοργίζοντας σε τέτοιο βαθμό τον σουλτάνο, ώστε αντικατέστησε τον αρχιστράτηγο Πασόμπεη με τον Χουρσίτ πασά, τον οποίον από τον Νοέμβριο του 1820 είχε διορίσει Διοικητή της Πελοποννήσου.
Η απομάκρυνση όμως του Χουρσίτ και της στρατιάς του απ’ την Πελοπόννησο είχε καταλυτικές επιπτώσεις στο επιτυχημένο ξεκίνημα της Ελληνικής Επανάστασης και αυτό το οφείλουμε στους Σουλιώτες.
Οι νίκες αυτές, που συνεχίστηκαν καθ’ όλη τη διάρκεια του πρώτου χρόνου της Επανάστασης, ισχυροποίησαν τον Αλή πασά, ο οποίος κατάφερε να αντέξει 12 μήνες ακόμη, καθηλώνοντας την τουρκική στρατιά στα Γιάννενα την κρισιμότερη χρονική περίοδο που, τόσο στην Πελοπόννησο όσο και στη Στερεά Ελλάδα, δινόταν ο υπέρ πάντων αγών, για την εδραίωση της Ελληνικής Επανάστασης.
Αλλά και μετά την καρατόμηση του Αλή πασά, στις 24 Γενάρη του 1822, όταν ο Χουρσίτ, τον Μάιο του 1822, εξεστράτευσε εναντίον τους για να τους εξοντώσει, εκείνοι κατανίκησαν τα πολυάριθμα στρατεύματά του σε όλες τις μάχες γύρω από το Σούλι.
Οι νίκες αυτές εξόργισαν πολύ τον σουλτάνο, με αποτέλεσμα να αναθέσει τη μεγάλη εκστρατεία κατά της Πελοποννήσου στον Δράμαλη και σύμφωνα με τον Κόκκινο: “αν ο έμπειρος Χουρσίτ ήταν επικεφαλής τόσου στρατού, τα αποτελέσματα της εκστρατείας πιθανόν να ήσαν διαφορετικά από εκείνα που είχεν ο Δράμαλης”.
Στις 2 του Σεπτέμβρη του 1822, οι Σουλιώτες, εξ αιτίας της πείνας και του λοιμού που μάστιζε το στρατόπεδό τους, αναγκάστηκαν να συνθηκολογήσουν και να μεταφερθούν στην Κεφαλονιά χωρίς να έχουν ηττηθεί σε καμία μάχη.
Αργότερα όμως επέστρεψαν από τα Επτάνησα και από το 1823 έως το 1829 έλαβαν μέρος σε όλες τις κρίσιμες μάχες της Ρούμελης και της Αττικής και λόγω της απαράμιλλης ανδρείας τους, ήταν εκείνοι που έγερναν την πλάστιγγα της νίκης υπέρ των Ελλήνων.
Το τίμημα σε αίμα, που πλήρωσαν οι Σουλιώτες για την ελευθερία της Ελλάδας, ήταν τεράστιο. Στο τέλος της Επανάστασης, οι μάχιμοι που είχαν απομείνει ζωντανοί, δεν ξεπερνούσαν τους διακόσιους.
Ας σκύβουν ευλαβικά οι επερχόμενες γενιές και ας αποτίουν τον πρέποντα φόρο τιμής στη μνήμη τους.
Εγκρίθηκε από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο η μελέτη για την «διερεύνηση του ευρύτερου ιστορικού χώρου του Σουλίου, την ανάδειξη, προστασία και ανάπτυξη του πολιτισμικού και πολιτιστικού τοπίου», σύμφωνα με ανάρτηση του Περιφερειάρχη Ηπείρου Αλέξανδρου Καχριμάνη στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης.
Η μελέτη εκπονήθηκε από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, για λογαριασμό της Περιφέρειας Ηπείρου και πρόσφατα παρουσιάστηκε σε ειδική εκδήλωση στο Σούλι, παρουσία και της Υπουργού Πολιτισμού, Λίνας Μενδώνη.
Η Περιφέρεια Ηπείρου, με βάση τη μελέτη, προτείνει μια Ολοκληρωμένη Χωρική Επένδυση στο χώρο του Σουλίου, για χρηματοδότηση από το νέο ΕΣΠΑ.
Επίσης από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο εγκρίθηκε η μελέτη για το Οθωμανικό μέρος των Ιαματικών Λουτρών Πρέβεζας, που αποκαλύφθηκε κατά την διάρκεια εργασιών αναστύλωσης και ανακατασκευής των εγκαταστάσεων των Ιαματικών Λουτρών.
