Με κάθε επισημότητα πραγματοποιήθηκε και εφέτος στην Αθήνα η κεντρική εκδήλωση για την επέτειο εθνικής μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το Τουρκικό κράτος.
Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους εκπρόσωποι της Προεδρίας της Δημοκρατίας, της Βουλής των Ελλήνων, της κυβέρνησης, της δικαστικής εξουσίας, των κομμάτων (Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, Ελληνική Λύση), των Ενόπλων Δυνάμεων και Σωμάτων Ασφαλείας, της Περιφέρειας Αττικής και του Δήμου της Αθήνας.
Παραβρέθηκε το ΔΣ της Ομοσπονδίας Προσφυγικών Σωματείων Ελλάδος, ο πρόεδρος της Οικουμενικής Ομοσπονδίας Κωνσταντινουπολιτών, ο πρόεδρος και η γ.γ. της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος, η αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Καππαδοκικών Σωματείων και εκπρόσωποι Μικρασιατικών συλλόγων της Αττικής και φιλοξενούμενων με τα λάβαρα τους και μέλη ντυμένα με τις παραδοσιακές φορεσιές.
Το μνημόσυνο τελέστηκε στον Ιερό Μητροπολιτικό ναό της Αθήνας, όπου αποδόθηκαν τιμές από άγημα των Ενόπλων Δυνάμεων και παιάνιζαν οι μπάντες του Πολεμικού Ναυτικού και του Δήμου Αθηναίων.
Ακολούθησε η ομιλία του Γενικού Γραμματέα Πρωτοβάθμιας, Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και Ειδικής Αγωγής του Υπουργείου Παιδείας Γιάννη Κατσαρού για την Γενοκτονία του 1922.
Εκεί περιορίστηκε η παρουσία της κυβέρνησης στις εκδηλώσεις για την επέτειο της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας. Εφέτος ούτε καν υφυπουργός, όπως πέρυσι. Ένας γενικός γραμματέας υπουργείου, ο οποίος δεν είπε κουβέντα για αναγνώριση του εγκλήματος της γενοκτονίας από την Τουρκία. Περιορίστηκε στο τετριμμένο “δεν ξεχνούμε και τιμούμε”.
Στη συνέχεια οι παρευρισκόμενοι μετέβησαν στην πλατεία πίσω από την Μητρόπολη Αθηνών, όπου βρίσκεται ο ανδριάντας του εθνομάρτυρα Μητροπολίτη Σμύρνης Αγίου Χρυσόστομου.
Εκεί ψάλθηκε τρισάγιο και κατάθεση στεφάνου από τον πρόεδρο της ΟΠΣΕ Αντώνη Οραήλογλου, ο οποίος, μεταξύ άλλων ανέφερε ότι: «στόχος είναι η διεθνοποίηση του θέματος της Γενοκτονίας. Η ιστορική αλήθεια πρέπει επιτέλους να λάμψει και να επέλθει η ηθική δικαίωση των εκατοντάδων χιλιάδων θυμάτων της τότε τουρκικής θηριωδίας.
Με μνημόσυνα και τρισάγια προσευχόμαστε για την ανάπαυση ψυχών των αειμνήστων προγόνων μας, με εκδηλώσεις τιμής και μνήμης αναγνωρίζουμε το σκληρό αγώνα τους, πρέπει, όμως, να προσπαθήσουμε και για τη, μετά θάνατον, δικαίωση τους. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Σεφέρης, ο μεγάλος μας ποιητής «αν σβήσουμε ένα κομμάτι από το παρελθόν, είναι σαν να σβήσουμε ένα κομμάτι από το μέλλον».
Στη συνέχεια έγινε πορεία από τη Μητρόπολη μέχρι το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη και κατάθεση στεφάνων, τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη των εκατοντάδων χιλιάδων θυμάτων και η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την ανάκρουση του εθνικού μας ύμνου.
Οι πρόσφυγες εγκατέλειψαν την Ιωνία μόνο σωματικά, αλλά ποτέ στη μνήμη τους και την καρδιά τους, τόνισε ο Α’ Αντιπρόεδρος της Βουλής Γιάννης Πλακιωτάκης, στην αναφορά του για την ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το τουρκικό κράτος.
Τιμούμε τον Ελληνισμό της Μικράς Ασίας, η ιστορική διαδρομή του οποίου τερματίστηκε βίαια και δραματικά σχεδόν 3.000 χρόνια μετά την αρχική τους μετακίνηση στην ιωνική γη, αποτίουμε διαχρονικά φόρο τιμής σε όσους έχασαν τη ζωή τους, τιμούμε και όσους επέζησαν από τα τραγικά γεγονότα και κατάφεραν να φτάσουν στην Ελλάδα ως πρόσφυγες, μεταλαμπαδεύοντας στην μητέρα πατρίδα την ιστορική, πολιτική και πολιτιστική τους παράδοση είπε ο κ. Πλακιωτάκης, σημειώνοντας ότι υπέρτατος φάρος θάρρους και αυτοθυσίας, υπήρξε ο Άγιος Χρυσόστομος Σμύρνης, ο οποίος συνειδητά παρέμεινε έως το τέλος της ζωής του δίπλα στο ποίμνιό του.
Όπως επισήμανε ο κ. Πλακιωτάκης, η Γενοκτονία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας σημάδεψε ανεξίτηλα την σύγχρονη Ελλάδα, ξερίζωσε ένα από τα πλέον μακρόχρονα και ιστορικότερα σημεία άνθησης του ελληνικού πολιτισμού, των γραμμάτων, των τεχνών, του εμπορίου.
«Το κάψιμο της Σμύρνης είναι κυριολεκτικά το ολοκαύτωμα της ελληνικής ψυχής στην ανατολική πλευρά του Αιγαίου πελάγους», είπε εμφατικά ο Α’ Αντιπρόεδρος της Βουλής και υπογράμμισε: «Δεν λησμονούμε ότι οι ανείπωτες σφαγές, οι απάνθρωπες λεηλασίες και η σκληρή προσφυγιά που ακολούθησε είναι το αποτέλεσμα μίας συστηματικής προσπάθειας της Τουρκίας για την εξόντωση του ελληνικού στοιχείου από τα χώματα της Μικράς Ασίας».
Κλείνοντας την αναφορά του στην 14η Σεπτεμβρίου, ο κ. Πλακιωτάκης είπε ότι «η μέρα μνήμης και θλίψης δεν μπορεί όμως να αποστερεί την ιστορική μας μνήμη από το γεγονός ότι οι Έλληνες πρόσφυγες κατάφεραν, έστω και υπό αντίξοες συνθήκες, να στεριώσουν, να προκόψουν και να διακριθούν, κάνοντας την Ελλάδα περήφανη για τα κατορθώματά τους στην ανάπτυξη της οικονομικής και κοινωνικής ζωής, όχι μόνο της μητέρας πατρίδας αλλά και χωρών στις οποίες η μοίρα τους έφερε. Κράτησαν και κρατούν ακόμα ανεξίτηλο το αποτύπωμα της καταγωγής τους, στην Ιωνία, την οποία εγκατέλειψαν μόνο σωματικά αλλά ποτέ στη μνήμη τους και την καρδιά τους. Εκεί θα ζει παντοτινά η Σμύρνη, το Αϊβαλί, όλες οι χαμένες πατρίδες. Εκεί θα βρίσκεται πάντα και η δική μας σκέψη, η δική μας ταυτότητα».
Μετά το πέρας της αναφοράς, οι βουλευτές τήρησαν ενός λεπτού σιγή στη μνήμη των θυμάτων της γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας.
Με τον όρο «Σεπτεμβριανά» έμεινε στην ιστορία ο διωγμός που εξαπέλυσε ο τουρκικός όχλος, υπό την καθοδήγηση της κυβέρνησης Μεντερές, εναντίον της πολυπληθούς και ευημερούσας ελληνικής κοινότητας της Κωνσταντινούπολης στις 6 και 7 Σεπτεμβρίου 1955.
Λιγότερες από δώδεκα ώρες ήταν αρκετές για να καταστραφούν 1.004 σπίτια, 4.348 καταστήματα, 27 φαρμακεία, 26 σχολεία, 5 πολιτιστικοί σύλλογοι, οι εγκαταστάσεις 3 εφημερίδων, 12 ξενοδοχεία, 11 κλινικές, 21 εργοστάσια, 110 ζαχαροπλαστεία και εστιατόρια, 73 εκκλησίες!
Αποτέλεσμα, οι 100.000 Έλληνες που ζούσαν εκείνη την περίοδο στην Πόλη να συρρικνωθούν σταδιακά και σήμερα μόλις και μετά βίας να ξεπερνούν τις 2.000.
Το epirus.top παραθέτει ορισμένα αποσπάσματα άρθρων από ελληνικές εφημερίδες τον Σεπτέμβριο του 1955, τα οποία ακόμα και σήμερα, 68 χρόνια μετά, παραμένουν τραγικά επίκαιρα ως προς τις ελληνο-τουρκικές σχέσεις και τη στάση της Αθήνας έναντι του αναθεωρητή γείτονα.
ΤΟ ΒΗΜΑ: Ενώπιων των ευθυνών των (8 Σεπτεμβρίου 1955) – απόσπασμα
Οι άνανδροι βανδαλισμοί του τουρκικού όχλου υπό τα προστατευτικά βλέμματα της αδρανούσης Αστυνομίας, εις βάρος των Ελληνικών Εκκλησιών, Ελληνικών καθιδρυμάτων και Ελληνικών καταστημάτων της Κωνσταντινουπόλεως και της Σμύρνης αποδεικνύουν ότι αι Ελληνοτουρκικαί σχέσεις εισήλθον εις κρίσιμον φάσιν.
Απέναντι των αφόρητων αυτών προκλήσεων, το Ελληνικόν Έθνος οφείλει να λάβει καθαράν και ανενδοίαστον θέσιν. Είναι φανερόν, ότι επέστη η στιγμή ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΕΩΣ των Ελληνοτουρκικών σχέσεων… η πολιτική της καλής θελήσεως, της μετριοπάθειας και των υποχωρήσεων απέναντι της Τουρκίας απέτυχεν… Δεν συνέβη ποτέ εις την διπλωματικήν Ιστορίαν του Κόσμου ο Πρωθυπουργός και ο Υπουργός Εξωτερικών μιας Συμμάχου χώρας να διατυπώνουν απειλάς εναντίον της εδαφικής ακεραιότητος μιας άλλης Συμμάχου χώρας.
Όμως το έκαμαν ο κ. Μεντερές και ο κ. Ζορλού απέναντι της Ελλάδος.
Δεν διεκδικούν μόνον την Κύπρον, εις την οποίαν δεν έχουν ΚΑΝΕΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑ, αφού ελευθέρως την επώλησαν εις τους Άγγλους. Θέτουν δια ακαλύπτων υπαινιγμών ζήτημα και δια την Δυτικήν Θράκην και δια τας νήσους του Αιγαίου και δια τα Δωδεκάνησα και δια την Κρήτην. Διατί όχι και δια την υπόλοιπον Ελλάδα;
Ο κ. Ζορλού δεν απέκρυψεν απέκρυψεν ότι η τουρκική κοινή γνώμη “δεν εχώνεψε ακόμη” την προσάρτησιν της Δωδεκανήσου. Και ο κ. Μεντερές υπεστήριξεν την άποψιν της γεωγραφικής συνέχειας, δια να αμφισβητήσει την νομιμότητα της ελληνικής παρουσίας εις τας νήσους του Αιγαίου. Ιδού η απόδειξις της εχθρότητος…
Η Βραδυνή: Δεν θ’ ανεχθώμεν την ταπείνωσιν (9 Σεπτεμβρίου 1955)
Διότι επί τέλους πρέπει και ημείς να δείξωμεν ότι έχομεν φιλοτιμίαν. Και ότι αντιλαμβανόμεθα ότι η μεγάλη ευγένεια εκλαμβάνεται συχνά ως ηλιθιότης.
Και αν οι Σύμμαχοι μας (;) νομίζουν ότι είμεθα διατεθειμένοι να υποστώμεν κάθε ταπείνωσιν, κάθε ύβριν και κάθε προπηλακισμόν χάριν δήθεν του κοινού συμφέροντος, πρέπει να τους εξαγάγωμεν από την πλάνην ταύτην.
Δεν είναι υπερβολική η αξίωσις της Ελλάδος να απαιτήσει σεβασμόν εκ μέρους εκείνων μετά των οποίων συνεργάζεται. Και πρέπει να κατανοηθεί από όλους ότι δεν είναι δυνατόν να συνεργαζόμεθα με τους φονείς και τους δολοφόνους των ομοεθνών μας, οίτινες δια να συγκαλύψουν τας εγκληματικάς προθέσεις των και να δώσουν μίας προκαταβολικήν δικαιολογίαν εις την επαίσχυντον διαγωγήν των, έπλασαν την συκοφαντίαν ότι ημείς δήθεν παρεσκευάζομεν επίθεσιν και σφαγήν των Τούρκων της Κύπρου την 28ην Αυγούστου, ημέραν καθ’ ην ελειτούργει η εν Λονδίνω στηθείσα παγίς.
Η Βραδυνή: Τι χρειάζεται το ΝΑΤΟ; (14 Σεπτεμβρίου 1955)
Δεν πρέπει κατ’ ουδένα λόγον η Ελλάς να δεχθή ως μόνην ικανοποίησιν ολίγας χλιαράς φράσεις μετά δυσκολίας εξερχομένας από το στόμα εκείνων οι οποίοι λέγονται φίλοι μας. Φράσεις αι οποίαι μέχρι της στιγμής ταύτης τουλάχιστον δεν ηκούσθησαν από καμμίαν πλευράν. Δεν ημπορεί να είμεθα δαρμένοι και ευχαριστημένοι.
Ακρόπολις: Ο Ρώσος από πάνω είναι έτοιμος / Προς τους φίλους και σύμμαχους Αμερικανούς (15 Σεπτεμβρίου 1955) – απόσπασμα
… Η καρδιά των Ελλήνων έχει πληρωθεί πικρίας και το δηλητήριον της απογοητεύσεως έχει προ πολλού ενσταλαχθή εις τας ψυχάς των. Αλλά τώρα, μετά τα ανήκουστα γεγονότα της Τουρκίας, το πράγμα έφθασε πλέον εις το απροχώρητον.
Έκπληκτοι οι κάτοικοι αυτής της χώρας διερωτώνται:
“Μα είμεθα εμείς ελεύθερον κράτος ή αποικία των Άγγλων και των Τούρκων; Είμεθα ισότιμος συμμαχική χώρα ή κατ’ εξαίρεσιν εξ όλης της Ατλαντικής Συμμαχίας αποτελούμεν εταίρον δευτέρας κατηγορίας, ο οποίος οφείλει να δέχεται άφωνος και χωρίς βοήθειαν κολάφους και προπηλακισμούς από τους άλλος εταίρους;
Μετά τον εμπαιγμόν και την εγκατάλειψιν, ήρθε τώρα ο δαρμός και η περιφρόνησις. Αλλά διατί αυτή η ειδική μεταχείρισης και ως πότε θα την υφιστάμεθα;”…
Πραγματοποιήθηκε στη Λευκωσία από τις 22 έως και τις 25 Αυγούστου το Παγκόσμιο Συνέδριο Κυπρίων της Διασποράς. Στην τελετή έναρξης παρευρέθηκαν όλοι οι εκπρόσωποι των πολιτικών και πολιτειακών Αρχών του τόπου και πολλοί εκπρόσωποι Αρχών, Σωματείων και Οργανώσεων.
Την Ελληνική Κυβέρνηση εκπροσώπησε ο Υφυπουργός Εξωτερικών αρμόδιος για θέματα Απόδημου Ελληνισμού κ. Γιώργος Κώτσηρας. Την έναρξη των εργασιών του Συνεδρίου κήρυξε ο Πρόεδρος Νίκος Χριστοδουλίδης.
Ξεχωριστό γεγονός για το Συνέδριο αποτέλεσε η παρουσία του Προέδρου της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων της Αμερικανικής Γερουσίας, Γερουσιαστή Ρόμπερτ Μενέντεζ (Robert Menentez). Δεν είναι καθόλου υπερβολή να ειπωθεί ότι ο Menentez αποτελεί σήμερα το σημαντικότερο αποκούμπι του αγώνα μας για απαλλαγή από την κατοχή.
Ο Menentez μίλησε με καθαρή γλώσσα για την κατοχική Τουρκία, το απολυταρχικό της καθεστώς, τις απειλές προσάρτησης των κατεχομένων και τους 40.000 τούρκους στρατιώτες που βρίσκονται στα κατεχόμενα. Έκανε ακόμα αναφορά στην ελληνική κληρονομιά της Κύπρου και την ανάγκη επιστροφής όλων των προσφύγων στις πατρογονικές τους εστίες.
Σίγουρα ένας μόνο Αμερικάνος δεν μπορεί από μόνος του να φέρει την άνοιξη, ωστόσο αποτελεί μια υπαρκτή ελπίδα πάνω στην οποία μπορούμε να στηρίξουμε πολλά… Ο Menentez λέει αυτά που σπάνια λένε οι δικοί μας πολιτικοί ηγέτες…
Σε ό,τι αφορά αυτές καθαυτές τις εργασίες του Συνεδρίου, προσωπικά διαπίστωσα ότι όλοι οι Σύνεδροι είχαν σοβαρές ενστάσεις για το πρόγραμμα (εξαιρετικά πυκνό με εισηγήσεις που δεν ήταν στοχευμένες στην ουσία του Συνεδρίου) και το χώρο διεξαγωγής του (Πανεπιστήμιο Κύπρου), ο οποίος μπορεί να είναι ένας εξαιρετικός χώρος για συνεδριάσεις, ωστόσο βρίσκεται μακριά από τον κεντρικό ιστό της Κυπριακής πρωτεύουσας, κάτι (δεδομένου του αφόρητου καύσωνα) που δυσκόλεψε πολύ τις μετακινήσεις των Συνέδρων.
Τέλος δεν μπορώ να αποφύγω τον πειρασμό να σχολιάσω το κεντρικό ψήφισμα που εγκρίθηκε από το Συνέδριο, για το οποίο προσωπικά κατέθεσα τις εντάσεις μου σε ό,τι αφορά την μορφή λύσης του Κυπριακού που υιοθετείται μέσα από το ψήφισμα, ζητώντας μάλιστα αυτές οι ενστάσεις να καταγραφούν στα πρακτικά του Συνεδρίου.
Νομίζω πως το Παγκόσμιο Κίνημα των Αποδήμων Κυπρίων οφείλει να έχει τη δική του φωνή, χωρίς ασφαλώς να υποσκάπτει αλλά αντιθέτως να ενισχύει τις δράσεις και προσπάθειες επίλυσης του Κυπριακού που καταβάλλονται από την εκάστοτε Κυβέρνηση.
Ωστόσο μια διαφορετική θέση των Αποδήμων σε ό,τι αφόρα τη μορφή λύσης δεν σημαίνει πως δεν συντάσσονται με αυτούς που διαχειρίζονται το Κυπριακό και κυρίως με τις προσπάθειες που καταβάλλει η εκάστοτε κυβέρνηση της Λευκωσίας για την επίλυση του. Το να συναινούμε σε λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας (Δ.Δ.Ο.) μόνο και μόνο για να είμαστε αρεστοί στην Κυβέρνηση δεν βοηθά καθόλου τις προσπάθειες επίλυσης του Κυπριακού.
Το εκδοθέν ψήφισμα που αναγνώστηκε στο Συνέδριο αναφέρεται (για πρώτη φορά) σε λύση Δ.Δ.Ο. και όχι σε μια δίκαιη και βιώσιμη λύση, μια λύση που να εξασφαλίζει συνθήκες ασφάλειας και ευημερίας για όλους τους νόμιμους κατοίκους της Κύπρου.
Με την άποψη αυτή συμφωνεί η πλειοψηφία των Συνέδρων, ασχέτως αν οι πλείστοι δεν είχαν το θάρρος ή τη διάθεση να μπουν σε περαιτέρω κουβέντα για να δούμε ξανά το ψήφισμα. Κι έτσι, δεδομένου μάλιστα ότι παρουσιάστηκε στο τέλος των εργασιών του Συνεδρίου (με τους περισσότερους Συνέδρους απόντες), πέρασε αμάσητο.
Η δικαιολογία ότι στο ψήφισμα καταγράφονται σχετικές εξηγήσεις που απομακρύνουν την πιθανότητα εφαρμογής μιας άδικης και ρατσιστικής λύσης δεν έχουν καμιά αξία.
Διότι ένα ψήφισμα σχεδόν πέντε σελίδων (τα ψηφίσματα δεν πρέπει να είναι μακροσκελή για να διαβάζονται) κανένας δεν θα το διαβάσει. Αυτό που θα μείνει (και να με θυμηθείτε) είναι ότι οι Απόδημοι επικροτούν, επίσημα πλέον, λύση Δ.Δ.Ο…
Πολλά πολλά συγχαρητήρια αξίζουν στην ηγεσία της Π.Σ.Ε.Κ.Α. (Παγκόσμια Συντονιστική Επιτροπή Κυπριακού Αγώνα) και προσωπικά στον Πρόεδρο της Φίλιπ Κρίστοφερ που με δικές του συντονισμένες ενέργειες έγινε κατορθωτό να βρεθεί στην Κύπρο ο Γερουσιαστής Menentez και να πραγματοποιήσει σειρά επαφών με την Κυπριακή πολιτική και εκκλησιαστική ηγεσία.
Ευχαριστώ τον Φίλιπ Κρίστοφερ που συμφώνησε μαζί μου για το ψήφισμα, χωρίς όμως δυστυχώς να δώσει την ανάλογη συνέχεια….
Ο Αρχιεπίσκοπος Γεώργιος όπως πάντα ξεκάθαρος: Η πατρίδα βρίσκεται σε κίνδυνο! Όχι σε λύση ρατσιστική. Το δημογραφικό/υπογεννητικότητα (η εκκλησία, είπε, θα αναλάβει συγκεκριμένες δράσεις για την αντιμετώπιση του) και οι λαθραίοι μετανάστες απειλούν τη συνέχεια του Ελληνισμού στον τόπο μας.
Υστερόγραφο: Υπάρχουν κι αυτοί που αναφέρονται σε ένα όμορφο ταξίδι αναψυχής των αποδήμων στην ιδιαίτερη τους πατρίδα με όλα τα έξοδα πληρωμένα! Τους πληροφορώ ότι όλα τα έξοδα (ξενοδοχείο, αεροπορικό εισιτήριο, κ.λπ) τα επωμίζονται οι Σύνεδροι. Το κράτος δεν ξοδεύει γι΄ αυτούς δεκάρα τσακιστή! Κι όμως ερχόμαστε!
* Αυγουστίνος (Ντίνος) Αυγουστή Καθηγητής Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας Από το Μονάγρι Λεμεσού
Τα μέλη του Κεντρικού Συμβουλίου της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Αποδήμων Κυπρίων (ΠΟΜΑΚ), της Παγκόσμιας Συντονιστικής Επιτροπής Κυπριακού Αγώνα (ΠΣΕΚΑ) και της Νεολαίας Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Αποδήμων Κυπρίων (ΝΕΠΟΜΑΚ) καταθέτουν στεφάνι στον ανδριάντα του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ’, στο Προεδρικό Μέγαρο. Φωτογραφία ΓΤΠ, PIO
Mπορούμε να δημιουργήσουμε μια ειρηνική και ευημερούσα Ανατολική Μεσόγειο, είπε ο Αμερικανός Γερουσιαστής Ρόμπερτ Μενέντεζ, ο οποίος βραβεύθηκε το βράδυ της Πέμπτης από την Αρχιεπισκοπή για τη συμβολή του στον αγώνα του κυπριακού ελληνισμού με το χρυσό Παράσημο του Αποστόλου Βαρνάβα. Την απονομή πραγματοποίησε ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Γεώργιος στην Ιερά Αρχιεπισκοπή.
Στον χαιρετισμό του, ο κ. Μενέντεζ δήλωσε «βαθιά ευγνώμων» για την τιμή που του απένειμε η Εκκλησία της Κύπρου. Έκανε λόγο για ένα «βραβείο μεγάλης σημασίας», για το οποίο ευχαρίστησε την Εκκλησία, καθώς και για το «απίστευτο έργο» που επιτελεί στη διατήρηση των παραδόσεων, της κληρονομιά, της ιστορίας και της πίστης της Κύπρου.
«Ως παιδί Κουβανών προσφύγων που έφυγαν από την Κούβα και πήγαν στις ΗΠΑ για μια καλύτερη ζωή, καταλαβαίνω τι σημαίνει να λαχταράς την ελευθερία για τη χώρα που εγκαταλείπεις και κάποτε αποκαλούσες πατρίδα», σημείωσε ο Μενέντεζ.
Εν συνεχεία, ο Αμερικανός Γερουσιαστής τόνισε ότι το πρόσφατο περιστατικό στην Πύλα είναι «μια εντελώς απαράδεκτη πράξη που παραβιάζει το διεθνές δίκαιο». Ακόμη, επανέλαβε την προτροπή του προς τον ΓΓ του ΟΗΕ «να διορίσει αμέσως έναν ειδικό απεσταλμένο για την Κύπρο για να αναζωογονήσει τις διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό».
Ο κ. Μενέντεζ υπογράμμισε ότι η απειλή της προσάρτησης των κατεχομένων από την Τουρκία πρέπει να ληφθεί πολύ σοβαρά υπ’ όψιν. Παράλληλα, υπέδειξε ότι «πρέπει να παραμείνουμε σε εγρήγορση γιατί ο Ερντογάν μπορεί να αντιδράσει και να αλλάξει γνώμη ανά πάσα στιγμή» για το εν λόγω θέμα.
Επιπλέον, ο Ρόμπερτ Μενέντεζ ευχαρίστησε τον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη για τη συνεργασία της Κύπρου στο θέμα της εμπορίας ανθρώπων, το οποίο χαρακτήρισε «μάστιγα».
«Ας συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για να βεβαιωθούμε ότι η τελευταία μπότα του τελευταίου Τούρκου στρατιώτη θα φύγει από την Κύπρο», ανέφερε ο Αμερικανός γερουσιαστής. «Εάν έχουμε πίστη στον Θεό και στις δημοκρατικές αξίες και αρχές, μπορούμε να δημιουργήσουμε μια Ανατολική Μεσόγειο που θα είναι ειρηνική και ευημερούσα», κατέληξε.
Με τη σειρά του, ο Αρχιεπίσκοπος Γεώργιος χαρακτήρισε τον κ. Μενέντεζ «άνθρωπο αρχών» και «με χαλύβδινη θέληση». Οι ανθρώπινες αξίες, συνέχισε, «μπορούν να διασωθούν και να επιβιώσουν στα πρόσωπα φωτεινών εξαιρέσεων όπως ο γερουσιαστής Μενέντεζ που προάγει την αξιοπρέπεια, τη δικαιοσύνη και την ελευθερία για μια ολόκληρη ζωή».
Ο Ρόμπερτ Μενέντεζ, δεν γνωρίζει από ηθικούς συμβιβασμούς, τόνισε ο Αρχιεπίσκοπος, προσθέτοντας ότι στο πρόσωπο του Γερουσιαστή υπάρχει «αγαστή συνάντηση λόγων και έργων». Ακόμη, υπέδειξε ότι «καλούμαστε να συντονίσουμε τις θέσεις μας με τις δικές του αρχές, να παραδειγματιστούμε από τη στάση του, να μιμηθούμε τους αγώνες του».
Αναφερόμενος στο Κυπριακό, ο Αρχιεπίσκοπος επεσήμανε ότι εδραιώθηκε η διεθνής προπαγάνδα της Τουρκίας περί της φύσης του Κυπριακού ως διακοινοτικής διαφοράς και όχι ως θέματος εισβολής και κατοχής. «Καμία υποχώρηση δεν κάμπτει τη βουλιμία του κατακτητή», σημείωσε, προσθέτοντας ότι αμετάθετος στόχος της Τουρκίας παραμένει η κατάληψη και τουρκοποίηση όλης της Κύπρου.
Ο Ρόμπερτ Μενέντεζ είναι λάτρης των ηθικών αξιών και καλούμαστε να τον μιμηθούμε, συνέχισε ο Αρχιεπίσκοπος, τονίζοντας ότι πρέπει να διεκδικήσουμε όσα απολαμβάνουν οι Ευρωπαίοι και ο ελεύθερος κόσμος.
Καταληκτικά, ευχαρίστησε τον Γερουσιαστή για την διαχρονική υποστήριξή του στο Κυπριακό και τις θέσεις αρχών που προβάλλει και επειδή με τη στάση του προβάλλει τον εαυτό του ως παράδειγμα προς μίμηση και για τους Κυπρίους.
Η τελετή στην Αρχιεπισκοπή, στην οποία ήταν παρόντες μεταξύ άλλων ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Νίκος Χριστοδουλίδης, ο τέως Πρόεδρος, Νίκος Αναστασιάδης, και η Πρόεδρος της Βουλής, Αννίτα Δημητρίου, διανθίστηκε με ύμνους από την εκκλησιαστική χορωδία «Ιωάννης ο Δαμασκηνός».
Το μήνυμα της ενότητας για την επανένωση της Κύπρου, έστειλε την Τρίτη ο Πρόεδρος της Παγκόσμιας Συντονιστικής Επιτροπής Κυπριακού Αγώνα (ΠΣΕΚΑ), Φίλιπ Κρίστοφερ μέσα από τον χαιρετισμό του στην τελετή έναρξης του Παγκόσμιου Συνεδρίου Κυπρίων Διασποράς, που πραγματοποιείται αυτή την εβδομάδα στη Λευκωσία.
Ο κ. Κρίστοφερ συνεχάρη τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Νίκο Χριστοδουλίδη για την εκλογή του στο αξίωμα και τον διαβεβαίωσε ότι θα έχει όλη την υποστήριξη των αποδήμων όπως και οι προηγούμενοι Προέδροι.
Σημείωσε ότι όλες οι οργανώσεις αποδήμων στις ΗΠΑ είναι ενωμένες και θα αγωνιστούν μαζί για την επανένωση της Κύπρου. Είπε ακόμη ότι κατά το συνέδριο θα δουν τις επιτυχίες των τελευταίων 49 χρόνων, αλλά και θα εξετάσουν και τις αποτυχίες, σημειώνοντας πως, ούτε ένας πρόσφυγας, δεν επέστρεψε στο σπίτι του τα τελευταία 49 χρόνια, αντίθετα, είπε, «χάνουμε τα Βαρώσια και την Πράσινη Γραμμή εξαιτίας της επιθετικότητας της Τουρκίας».
Είπε ότι ο Τούρκος Πρόεδρος θέλει μια λύση δύο Κρατών και διερωτήθηκε «αν ξέρουμε τι θέλουμε εμείς», αναφερόμενος στη λύση της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας και αναρωτήθηκε πόσος κόσμος αντιλαμβάνεται τι σημαίνει αυτό.
Είπε ότι «μοιράζουμε» την Κυπριακή Δημοκρατία και τους Κύπριους πολίτες, ανάλογα με τη φυλή τους, και τη θρησκεία τους και διερωτήθηκε αν δεν είναι αυτό αναχρονιστικό.
Αν η Τουρκία επιθυμεί λύση δυο κρατών, σημείωσε, «να τους δώσουμε ένα παράδειγμα», και αναφέρθηκε στην ομοσπονδιακή δημοκρατία των ΗΠΑ ως «ένα τέλειο παράδειγμα», όπου ο καθένας μπορεί να ζει όπου θέλει και να διακινείται ελευθέρα μεταξύ των διάφορων Πολιτειών, ενώ όλοι απολαμβάνουν τα ίδια δικαιώματα.
Πρότεινε μια ομόσπονδη λύση δυο κρατών στην Κύπρο που να βασίζεται στο αμερικανικό σύστημα διακυβέρνησης. Σημείωσε ότι είναι ένα σύστημα που προστατεύει τους Αμερικάνους πολίτες με τα ίδια δικαιώματα και την ίδια υπηκοότητα, μια ταυτότητα, μια σημαία, μια προσωπικότητα, και ότι αυτό είναι που πρέπει να έχει η Κύπρος για να προχωρήσει.
Ο κ. Κρίστοφερ είπε ακόμη, ότι όλες οι οργανώσεις στις ΗΠΑ, είναι ενωμένες και θα αγωνιστούν μαζί για την επανένωση της Κύπρου και ότι θα αγωνιστούν για να κρατήσουν την Τουρκία μακριά από τα F-35 και τα F-16.
Αναφέρθηκε και στην ομιλία που έκανε το 1978 ως το νεότερο μέλος της Αμερικανικής Αντιπροσωπείας, στην Κύπρο και ότι τότε είχε ζητήσει μαζική προώθηση μέσω των μέσων μαζικής ενημέρωσης μιας εκστρατείας στις ΗΠΑ και ο κόσμος γελούσε τότε, όπως είπε, σημειώνοντας πως σκοπός ήταν να πείσει τον κόσμο ότι το Κυπριακό ήταν πρόβλημα εισβολής και κατοχής και όχι δικοινοτικό. Είπε ότι σήμερα, ο κόσμος έχει αντιληφθεί την εισβολή στην Ουκρανία και ίσως αυτή τη φορά μια εκστρατεία να τους βοηθήσει να καταλάβουν ότι η πρώτη εισβολή που έγινε στην Ευρώπη δεν ήταν στην Ουκρανία αλλά στην Κύπρο με τη χρήση αμερικανικών όπλων, που χρησιμοποίησε η Τουρκία.
Το δεύτερο σημείο, είπε, είναι ότι είχαν ζητήσει το 1978 ήταν οι Κυβερνήσεις Κύπρου και Ελλάδας να αναγνωρίσουν το Κράτος του Ισραήλ και να αποκτήσουν διπλωματικούς δεσμούς, γιατί αισθανόταν ότι το Ισραήλ και η Αμερικανική Εβραϊκή Επιτροπή στις ΗΠΑ «που μας βοηθούσε με το εμπάργκο εκείνη την εποχή, ήταν μεγίστης σημασίας».
Το τρίτο σημείο της ομιλίας του τότε, ήταν οι στενές σχέσεις της Κυπριακής Δημοκρατίας με τις ΗΠΑ, γιατί είναι η μόνη χώρα που μπορεί να ασκήσει πίεση στην Τουρκία, για να καταλήξουμε σε κάποιου είδους λύση.
Σημείωσε ότι όλα αυτά είναι ακόμη συναφή εκτός από το ότι το 1978 ήταν το νεότερο μέλος της Αντιπροσωπείας, ενώ σήμερα είναι το μεγαλύτερο σε ηλικία.
Για το φιλότιμο και την ανιδιοτέλεια των ομογενών που προσφέρουν στην Κύπρο μίλησε την Τετάρτη το βράδυ ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Χριστοδουλίδης στη δεξίωση που παρέθεσε στο Προεδρικό Μέγαρο στους συμμετέχοντες στο Παγκόσμιο Συνέδριο Κυπρίων Διασποράς.
Κατά τη δεξίωση, ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης τίμησε πέντε ομογενείς για την προσφορά τους στην ιδιαίτερη τους πατρίδα, την Κύπρο.
Στον χαιρετισμό του κατά την εκδήλωση, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είπε αρχικά πως είναι με ιδιαίτερη χαρά, αλλά πολύ περισσότερο με συγκίνηση που τους υποδέχομαι για πρώτη φορά στο Προεδρικό Μέγαρο.
«Είναι πολλά και έντονα τα συναισθήματα που με κατακλύζουν ευρισκόμενος ανάμεσά σας, ανάμεσα σε φίλους και συνεργάτες. Το κυρίαρχο φυσικά για μένα αίσθημα είναι αυτό της ευγνωμοσύνης προς όλους εσάς, που δεν σταματήσατε λεπτό να αγωνιάτε, να αγωνίζεστε και να υπερασπίζεστε την πολυαγαπημένη μας Κύπρο. Και όλα αυτά, ανιδιοτελώς και χωρίς στην ουσία να ζητάτε οτιδήποτε από την πατρίδα», είπε.
Ο Πρόεδρος ανέφερε πως είχε την ευλογία, αρχικά ως φοιτητής, να γνωρίσει την παροικία στη Νέα Υόρκη, στις ΗΠΑ το 1993, και στη συνέχεια την ευλογία ως διπλωμάτης να γνωρίσει την παροικία στο Λονδίνο το 2002 και στην Αθήνα το 2010. «Συνεπώς γνωρίζω πάρα πολύ καλά τη μεγάλη και ανιδιοτελή αγάπη και έγνοια σας για την πατρίδα μας, για την Κύπρο μας», είπε και σημείωσε πως ένα ευχαριστώ, δεν είναι αρκετό για την ανιδιοτελή, αμέριστη και πολυεπίπεδη προσφορά τους.
«Οι αγώνες σας αποτέλεσαν και εξακολουθούν μέχρι σήμερα να αποτελούν τον φωτεινότερο φάρο, τον ισχυρότερο αρωγό για όλες διαχρονικά τις Κυβερνήσεις της Κυπριακής Δημοκρατίας, στις προσπάθειές μας πρώτα και πάνω από όλα για τερματισμό της κατοχής, για την εξεύρεση μιας βιώσιμης και λειτουργικής λύσης που θα δικαιώνει τον κυπριακό λαό», είπε.
Ο Πρόεδρος έκανε ιδιαίτερη αναφορά στην ανιδιοτέλεια που βίωσε προσωπικά, “σε αυτό που οι πρόγονοί μας ονόμασαν φιλότιμο και προϊόντος του χρόνου κατέστη ελληνικό προνόμιο, αφού η λέξη αυτή δεν υπάρχει στο λεξιλόγιο καμίας άλλης γλώσσας ανά το παγκόσμιο.”
«Φιλότιμο, αγάπη προς τη προσφορά για τον συνάνθρωπο, την κοινωνία, την πατρίδα χωρίς ποτέ να αναμένεις το όποιο αντάλλαγμα. Αυτό το φιλότιμο είναι που προσωποποιείτε και που διαφημίζετε σε όλη την υφήλιο, και προφανώς, σας έκανε να ξεχωρίζετε, να πετυχαίνετε και να διακρίνεστε ως παγκόσμιοι πρεσβευτές της πατρίδας μας», ανέφερε.
Ο Πρόεδρος σημείωσε πως η τιμή αυτή που προσφέρει σήμερα η Κυπριακή Δημοκρατία δεν είναι τίποτα άλλο παρά η πιστοποίηση της εν λόγω αριστείας τους προς την κοινωνία και κυρίως τον τόπο τους.
«Μέσα στο πλαίσιο αυτού του θεσμού που καθιερώθηκε πριν από λίγα χρόνια, απόψε η Κυπριακή Δημοκρατία αποδίδει την ελάχιστη τιμή που οφείλει η Πολιτεία σε πέντε συμπατριώτες μας που έχουν διακριθεί για το ενάρετο ήθος τους και την προσφορά τους», είπε.
«Αναφέρομαι στην κα Ισμήνη Μιχαήλ, στον κ. Στέλιο Γεωργιάδη, στον κ. Κυριάκο Τσιούπρα, στον κ. Πασχάλη Κιτρομιλίδη και στον κ. Χαράλαμπο Καπνουλά. Η προσφορά σας προς την πατρίδα θα χαίρει αιώνια της ευγνωμοσύνης και εμένα προσωπικά, αλλά και πιο σημαντικά του συνόλου του κυπριακού λαού», είπε.
Στη συνέχεια, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας απένειμε το Μετάλλιο Εξαίρετης Προσφοράς στους πέντε τιμώμενους απόδημους.
Παραλαμβάνοντας το Μετάλλιο, η κ. Μιχαήλ ευχαρίστησε για την τιμή και είπε ότι αυτό το οφείλει στον εξοχότατο Πρόεδρο Νίκο Χριστοδουλίδη, με τον οποίον είχε την ευκαιρία και τιμή να τον γνωρίζει και να τον εκτιμά κατά τα φοιτητικά του χρόνια στη Νέα Υόρκη. “Εύχομαι ο Θεός να σας βοηθήσει να συνεχίσετε το έργο σας. Επίσης, θέλω να ευχαριστήσω και την Ομοσπονδία των Κυπριακών Οργανώσεων Αμερικής και ιδιαίτερα τον Πρόεδρο της κ. Κυριάκο Παπαστεφάνου για τη μεγάλη δουλειά που κάνει με την Ομοσπονδία και να ευχαριστήσω τον αγαπητό μας κ. Φίλιπ Κρίστοφερ, Πρόεδρο της ΠΣΕΚΑ και του Παγκύπριου Συνδέσμου Αμερικής του οποίου είμαι και εγώ μέλος. Όπου και αν είμαστε, όπου και αν βρισκόμαστε έχουμε στην ψυχή μας αγάπη και προσπαθούμε όλοι για ένα κοινό σκοπό που δεν είναι άλλος παρά η ελευθερία της Κύπρου μας», είπε.
Από την πλευρά του ο κ. Γεωργιάδης είπε ότι «σήμερα είμαστε οι τιμώμενοι, αλλά πραγματικά η τιμή είναι δική μας. Αφού ευχαρίστησε την οικογένεια του είπε: “Είμαι πολύ περήφανος για όλους τους απόδημους Κύπριους Έλληνες. Καταφέραμε πολλά σε δύσκολες συνθήκες, αλλά πραγματικά πιστεύω ότι με την καθοδήγηση της παλαιάς γενεάς, οι νέοι μας, που είναι πάρα πολλοί εδώ σήμερα, μπορούν να καταφέρουν πολύ περισσότερα για να ελευθερώσουμε την Κύπρο μας και να τη δούμε εκεί που της αξίζει παγκοσμίως».
Παραλαμβάνοντας το Μετάλλιο εκ μέρους του πατέρα της, η Κατερίνα Τσιούπρα είπε «ένα θερμότατο ευχαριστώ εκ μέρους του πατέρας μας για αυτή την τιμητική διάκριση. Είναι πράγματι συγκινητικό να λαμβάνουμε μια τέτοια τιμή ως αναγνώριση της εργασίας του πατέρα μας για την αφοσίωση του και την εστίαση του στην κυπριακή κοινότητα του Λονδίνου και της Κύπρου. Αυτή η τιμή έχει σημαντική έννοια για τον πατέρα μας. Με την πέννα στο χέρι και με μια ακλόνητη αγάπη για τον τόπο του, ο πατέρας μας εργάστηκε ακούραστα στον δημοσιογραφικό τομέα με φιλοδοξία μια ελεύθερη και επανενωμένη Κύπρο. Με ευγνωμοσύνη παραλαμβάνω αυτή τη τιμητική διάκριση από την Κυπριακή Δημοκρατία για τον πατέρα μας».
Από την πλευρά του ο κ. Κιτρομιλίδης ευχαρίστησε τον Πρόεδρο και όσους συνέβαλαν με οποιονδήποτε τρόπο σε αυτή την διάκριση και τίμηση των προηγούμενων συμπατριωτών καθώς και των ομοσπονδιών με τις οποίες δουλεύει για πάρα πολλά χρόνια. “Θα ήθελα να παρακαλέσω τον Πρόεδρο να κρατήσουμε αυτό τον θεσμό διότι υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι εκεί έξω που αξίζουν τον κόπο, έχουν δουλέψει και πράγματι πρέπει να τους θυμόμαστε και που είναι πολύ καλύτεροι από μένα», είπε.
Τέλος, ο κ. Καπνουλάς ευχαρίστησε για την τιμή, σημειώνοντας πως είναι μια μεγάλη συγκινητική στιγμή δικαίωσης και ενίσχυσης για να συνεχίσουμε να κάνουμε αυτό που κάναμε ως τώρα, για όσα χρόνια μας δώσει παραπάνω ο Θεός. “Με εξέπληξε ελαφρά η πρωτοβουλία, διότι δεν αισθάνομαι καθόλου απόδημος. Αισθάνομαι ότι ανήκω εδώ και έχω μια Κύπρο μέσα μου που μπορεί να μην υπάρχει πια, αλλά ζει μέσα μου, όπως και σε πάρα πολλούς και αποδήμους και όσους ζουν στη γενέτειρα. Και αυτής της Κύπρου τη δικαίωση θέλουμε να δούμε μια μέρα να συντελείται», είπε.
Νωρίτερα, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας σε συνάντηση του με τα μέλη του Κεντρικού Συμβουλίου Αποδήμων προέβη σε ενημέρωση για το Κυπριακό, η οποία δεν ήταν ανοικτή για τα ΜΜΕ. Πριν από τη συνάντηση με τον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη αντιπροσωπεία των αποδήμων κατέθεσε στεφάνι στον ανδριάντα του Εθνάρχη Μακαρίου Γ’ στον προαύλιο χώρο του Προεδρικού Μεγάρου.
Μπορεί η χώρα να έχει μετατραπεί σε παρανάλωμα του πυρός, από την Αλεξανδρούπολη, τη Ροδόπη και σύσσωμη την ακριτική Θράκη, μέχρι την Εύβοια, τον Ασπρόπυργο και την Πάρνηθα και να ανακοινώνονται έντρομες εκκενώσεις μέσω μηνυμάτων 112, αλλά προτεραιότητα της κυβερνήσεως των νεοταξιτών είναι να παραστήσει το δουλικό σκυλί του ΝΑΤΟ στην μαριονέτα των αμερικανικών συμφερόντων Ζελένσκι.
Η πρώτη γραμμή αμύνης της Πατρίδος μας απειλείται ανοιχτά, με την αποδεδειγμένη διά ντοκουμέντων και καταγεγραμμένων βιντεοσκοπήσεων συνδρομή παρανόμων μεταναστών και πρακτόρων του Ερντογάν, οι οποίοι απογυμνώνουν, αποψιλώνουν και ισοπεδώνουν συθέμελα τον Έβρο, για να είναι σε κάθε περίπτωση προσβάσιμος στον εχθρό που καραδοκεί.
Ωστόσο, τα ανδρείκελα που επαίρονται για την λευκή επιταγή του 41 % που τούς επιτρέπει να κατεδαφίσουν ό,τι βρούν στο πέρασμά τους, διαμορφώνοντας τις προϋποθέσεις για την προώθηση φαραωνικών αιολικών εγκαταστάσεων ιδιωτικής κερδοσκοπίας, εξαντλούν το άγχος τους στην αποστολή στρατιωτικού εξοπλισμού στην Ουκρανία, ζημιώνοντας παράλληλα έτι περαιτέρω τις σχέσεις μας με τη Ρωσία.
Μία αλαζονική κάστα ευρωπροσκυνημένων, μισθάρνων οργάνων της βορειοατλαντικής ενώσεως, διοικεί τον δύσμοιρο αυτόν τόπο, αδιαφορώντας από τις υπουργικές ξαπλώστρές της, για την τελική του κατάληξη.
Παντού φωτιά, στάχτη και κόλαση πυρός, αλλά μέλημά τους η ικανοποίηση των επιταγών μιας εκφυλισμένης Δύσεως, η οποία θέλει να μετατρέψει το ημετέρο προτεκτοράτο σε χωράφι για μοίρασμα εδαφών και ορυκτών πόρων προς εξημέρωση του αδηφάγου κράτους – συμμορία, το οποίο έχει βάλει καταφανώς το χέρι του στο σκηνικό αλώσεως της παραμεθορίου και δη της Θράκης.
Το Κοσσυφοπέδιο, ή Κόσοβο όπως το αποκαλούν οι δήθεν καθηγητές και οι αποκαλούμενοι <<ειδικοί>>, είναι η εξέλιξη των Ναζιστικών σχεδίων διανθισμένα με <<ανθρώπινα δικαιώματα και καταπίεση μειονοτήτων>>,
είναι το σύμπλεγμα εθνικισμού, εμπόρων ναρκωτικών, λευκής σαρκός, ανθρωπίνων οργάνων και όπλων, ένα μείγμα οργανωμένου εγκλήματος και κατσαπλιάδων που παριστάνουν το απελευθερωτικό στρατό, ένα μόρφωμα τεράτων που βαρύνονται με εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, που απέκτησε κρατική υπόσταση με το γνωστό τρόπο, χωρίς να έχει αναγνωριστεί από τον ΟΗΕ, αλλά μονομερώς από συγκεκριμένα κράτη.
Ο Ελληνισμός ο οποίος υφίσταται εισβολή, κατοχή, αμφισβήτηση της εθνικής του κυριαρχίας, έχει αναγνωρίσει το ψευδοκράτος του Κοσσυφοπεδίου;
Αν ναι, πότε έγινε η πράξη αυτή, η οποία έρχεται σε αντίθεση με τα συμφέροντα μας;
Αν όχι, με τι καθεστώς υποδέχθηκε η Αθήνα έναν μη αναγνωρισμένο από την Ελληνική Δημοκρατία και τον ΟΗΕ, ψευτοπρόεδρο;
Απεβίωσε η συγγραφέας και φωτογράφος Λίζα Έβερτ, σύζυγος του πρώην προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, Μιλτιάδη Έβερτ.
Όσον αφορά την ενιαία Ήπειρο η Λίζα Έβερτ άφησε το στίγμα της με την επιμέλεια και έκδοση του λευκώματος “ΣΤΗ ΓΗ ΤΟΥ ΠΥΡΡΟΥ”, ένα αφιέρωμα στον Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό από το 1993.
Πληροφορούμενη την απώλεια της η Υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Αποχαιρετούμε με θλίψη την φωτογράφο και συγγραφέα Λίζα Έβερτ, μια πολυτάλαντη προσωπικότητα με ιδιαίτερη ευαισθησία, μπροστά από την εποχή της. Κόρη του περίφημου Αμερικανού αρχαιολόγου Ευγένιου Βάντερπουλ, ενός μεγάλου φιλέλληνα, βαθέος γνώστη και μελετητή της ελληνικής αρχαιότητας από νωρίς περπάτησε και αγάπησε τους αρχαιολογικούς χώρους, και την ελληνική ιστορία.
Μέσα από τον φακό της αποτυπώνεται η πολιτισμική παρουσία του ελληνισμού στη μεγάλη ιστορική διαχρονία, στον ελλαδικό χώρο αλλά και στη διασπορά. Στις εκθέσεις της και στα πολλά λευκώματα, που εξέδωσε, η Λίζα Έβερτ κατέγραψε και ανέδειξε τα πολλά πρόσωπα της Ελλάδας, ενός πολιτισμού ανθεκτικού, με ρίζες και διάρκεια. Χειραφετημένη και διακριτική, πλάι στον Μιλτιάδη Έβερτ, ταυτίζει την τέχνη της με την Ελλάδα. Ειλικρινή συλλυπητήριά στις κόρες της, Αλεξία και Ιλεάνα».
