Θλιβερη επέτειος για τον Ελληνισμο η 570η επέτειος της Αλωσης της Κωνσταντινούπολης υπό των Οθωμανών αλλά χρέος μας η διατήρηση της μνήμης και της απόδοσης τιμών στους ηρωικα μαχοντες και πεσόντες της 29ης Μαΐου 1453. Δεν πρόκειται για ένα ιδιωτικό γεγονός, αλλά για ένα κορυφαίο ιστορικό γεγονός που καθόρισε την πορεία του έθνους μας.
Την Κυριακή 28 Μαΐου έγινε επιμνημόσυνη δέηση από την Οικουμενική Ομοσπονδία Κωνσταντινουπολιτών για τους πεσόντες στην Άλωση της Πόλης αλλά και τον τελευταίο αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Παλαιολόγο στην Μητρόπολη Αθηνών, ενώ ακολούθησε κατάθεση στεφάνων στον ανδριάντα του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου καθώς και στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη στο Σύνταγμα.
Ο λόγος του καθηγητή Νικολάου Ουζούνογλου, προέδρου της Οικουμενικής Ομοσπονδίας Κωνσταντινουπολιτών στο μνημόσυνο στον Ι.Ν. Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Μητρόπολη Αθηνών για τον Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Παλαιολόγο και τους πεσόντες συμπολεμιστές του κατά την Άλωση του 1453, είναι καθοριστικής σημασίας για την ημέρα ετούτη.
“Ελάχιστα ιστορικά γεγονότα υπήρξαν τόσο καθοριστικά σε σημασία για την ιστορική πορεία της ανθρωπότητας και βέβαια πρωτίστως του Ελληνισμού, όσο αυτή της ηρωικής αντίστασης των Ρωμιών Ελλήνων υπό την ηγεσία του Αυτοκράτορα τους Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, την άνοιξη του 1453 κατά την πολιορκία της βασιλίδας των πόλεων. Οι υπερασπιστές της Κωνσταντινούπολης είχαν βαθιά συνείδηση της ιστορίας του δικού τους Γένους τόσο της αρχαιότητας του Λεωνίδα στις Θερμοπύλες αλλά και του Μεσαιωνικού Ελληνισμού που αντιστάθηκε για πάνω από 1000 χρόνια στις εισβολές από Ανατολή και Δύση.
Το απόγευμα της 28 Μαΐου 1453 ο ηρωικός Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος στην ιστορική του δημηγορία προς τους υπερασπιστές της Πόλης, τους Ρωμιούς και τους Δυτικούς, τόνισε στο τέλος της βαθιάς ιστορικής του ομιλίας την πλέον σημαντική παρακαταθήκη που μας έχει μεταφέρει πιστά ο Γεώργιος Φραντζής που υπήρξε στενός φίλος του Αυτοκράτορα: «Δεν υπάρχει χρόνος για περισσότερα λόγια. Παραδίδω στα χέρια σας το ταπεινό μου σκήπτρο για να το φυλάξετε με αγάπη. Σας παρακαλώ δείξετε αφοσίωση και υπακοή στους στρατηγούς σας, τους δημάρχους και τους εκατόνταρχους. Να αγωνιστείτε όλοι σύμφωνα με τη θέση και το αξίωμα σας. Να έχετε υπόψη σας ότι, αν κάνετε με πίστη όσα σας είπα, έχω την ελπίδα ότι ο Θεός απαλλάξει όλους εμάς τους αμαρτωλούς για μια ακόμη φορά από την δίκαιη απειλή Του. Μας περιμένει στον ουρανό το αμάραντο στεφάνι και στη γη η αιώνια δόξα».
Εξίσου σημαντική είναι η παρουσία του Αυτοκράτορα στην θεία λειτουργία στην Αγία Σοφία που από την 12 Δεκεμβρίου 1452 παρέμεινε αλειτούργητη επειδή είχε την μέρα εκείνη επιβεβαιωθεί η Ένωση των Εκκλησιών της Συνόδου του 1438. Ο Αυτοκράτωρ αφού είχε επιθεωρήσει όλες τις πολεμίστρες και τα φρούρια προσήλθε στην Μεγάλη Εκκλησία που ήταν πλήρης από όλο τον λαό. Η ατμόσφαιρα κατά την θεία λειτουργία ήταν σαν να ετελείτο η νεκρώσιμος κηδεία ολόκληρου του Γένους.
Ο Αυτοκράτωρ προσευχήθηκε χαμηλόφωνα ενώπιον της εικόνας του Σωτήρος και της Θεοτόκου, έστρεψε τα μάτια προς τον θόλο και μετά προς το πλήρωμα της εκκλησίας και είπε : «Χριστιανοί, συγχωρήστε τις αμαρτίες μου. Ο Θεός ας συγχωρήσει τις δικές σας», και παράλαβε από το χέρια του αρχιερέα τα άχραντα μυστήρια, μετάλαβε. Ο λαός με μια φωνή έκραξε «έσο συγχωρημένος». Μετά ο Αυτοκράτωρ συνιστώντας να μεταλάβουν όλοι τόνισε: «Ήγγικεν η ώρα, καθ’ ην οφείλετε να αγωνισθείτε τον υπέρ πάντων αγώνα, και εάν δεν είναι παρά Θεού ορισμένο να σωθεί δια των θυσιών υμών η Πατρίς, δέον καταλείπετε εις τους απογόνους μνήμην ανδρείας και αρετής τοιαύτην, όση είναι αναγκαία προς διαφύλαξίν την ενδεχόμενη δουλεία της πίστεως των πατέρων και του σεβασμού προς την αρχαίαν δόξαν…».
Πραγματικά προφητικά υπήρξαν τα λόγια αυτά.
Περίπου 400 χρόνια μετά όταν ο πλοίαρχος George Hamilton διοικητής του Βρετανικού στόλου στο Αιγαίο ζήτησε από τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη να βρεθεί μια συμβιβαστική λύση στον πόλεμο με τους Οθωμανούς και ότι είναι πρόθυμοι να μεσολαβήσουν, ο Κολοκοτρώνης τον απάντησε: «Ο Βασιλεύς μας εσκοτώθει καμμιά συνθήκη δεν έκαμε. Η φρουρά του είχε παντοτινόν πόλεμο ….και δυο φρούρια ήταν πάντοτε ανυπότακτα». Ο Hamilton συνειδητοποίησε ότι ο Στρατηγός εννοούσε τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο τον ρώτησε και ποια είναι η φρουρά;
Ο Στρατηγός απάντησε: «Η φρουρά του Βασιλέως μας είναι οι λεγόμενοι κλέφτες, τα φρούρια η Μάνη και το Σούλι και τα βουνά».
Ο μεγάλος μας ποιητής Γεώργιος Σεφέρης στα απομνημονεύματα του αναφέρει ότι όταν άρχισε η επίθεση της Ναζιστικής Γερμανίας κατά της Ελλάδος ο λαός στους δρόμους έψελνε τον ύμνο «Τη Υπερμαχώ Στρατηγώ τα Νικητήρια …».
Τις μέρες αυτές που το Γένος μνημονεύει της ίδιες παρακαταθήκες που ενέπνευσε τους Έλληνες στις πιο κρίσιμες στιγμές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου το 1941 στις μάχες στην Μακεδονία και την Κρήτη. Η παλλαϊκή αντίσταση των Ελλήνων άλλαξε την πορεία του Πολέμου. Αν δεν συνέβαινε αυτό η σβάστικα θα ανέμιζε τον Νοέμβριο του 1941 στην Μόσχα και το Σουέζ θα έπεφτε στα χέρια των Γερμανών ανατρέποντας ριζικά τον ρου της ιστορίας. “
Αφήστε μια απάντηση