Ετικέτα: ΚΥΠΡΟΣ Σελίδα 2 από 4

Το μήνυμα της ενότητας για την επανένωση της Κύπρου, έστειλε την Τρίτη ο Πρόεδρος της Παγκόσμιας Συντονιστικής Επιτροπής Κυπριακού Αγώνα (ΠΣΕΚΑ), Φίλιπ Κρίστοφερ μέσα από τον χαιρετισμό του στην τελετή έναρξης του Παγκόσμιου Συνεδρίου Κυπρίων Διασποράς, που πραγματοποιείται αυτή την εβδομάδα στη Λευκωσία.

Ο κ. Κρίστοφερ συνεχάρη τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Νίκο Χριστοδουλίδη για την εκλογή του στο αξίωμα και τον διαβεβαίωσε ότι θα έχει όλη την υποστήριξη των αποδήμων όπως και οι προηγούμενοι Προέδροι.

Σημείωσε ότι όλες οι οργανώσεις αποδήμων στις ΗΠΑ είναι ενωμένες και θα αγωνιστούν μαζί για την επανένωση της Κύπρου. Είπε ακόμη ότι κατά το συνέδριο θα δουν τις επιτυχίες των τελευταίων 49 χρόνων, αλλά και θα εξετάσουν και τις αποτυχίες, σημειώνοντας πως, ούτε ένας πρόσφυγας, δεν επέστρεψε στο σπίτι του τα τελευταία 49 χρόνια, αντίθετα, είπε, «χάνουμε τα Βαρώσια και την Πράσινη Γραμμή εξαιτίας της επιθετικότητας της Τουρκίας».

Είπε ότι ο Τούρκος Πρόεδρος θέλει μια λύση δύο Κρατών και διερωτήθηκε «αν ξέρουμε τι θέλουμε εμείς», αναφερόμενος στη λύση της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας και αναρωτήθηκε πόσος κόσμος αντιλαμβάνεται τι σημαίνει αυτό.

Είπε ότι «μοιράζουμε» την Κυπριακή Δημοκρατία και τους Κύπριους πολίτες, ανάλογα με τη φυλή τους, και τη θρησκεία τους και διερωτήθηκε αν δεν είναι αυτό αναχρονιστικό.

Αν η Τουρκία επιθυμεί λύση δυο κρατών, σημείωσε, «να τους δώσουμε ένα παράδειγμα», και αναφέρθηκε στην ομοσπονδιακή δημοκρατία των ΗΠΑ ως «ένα τέλειο παράδειγμα», όπου ο καθένας μπορεί να ζει όπου θέλει και να διακινείται ελευθέρα μεταξύ των διάφορων Πολιτειών, ενώ όλοι απολαμβάνουν τα ίδια δικαιώματα.

Πρότεινε μια ομόσπονδη λύση δυο κρατών στην Κύπρο που να βασίζεται στο αμερικανικό σύστημα διακυβέρνησης. Σημείωσε ότι είναι ένα σύστημα που προστατεύει τους Αμερικάνους πολίτες με τα ίδια δικαιώματα και την ίδια υπηκοότητα, μια ταυτότητα, μια σημαία, μια προσωπικότητα, και ότι αυτό είναι που πρέπει να έχει η Κύπρος για να προχωρήσει.

Ο κ. Κρίστοφερ είπε ακόμη, ότι όλες οι οργανώσεις στις ΗΠΑ, είναι ενωμένες και θα αγωνιστούν μαζί για την επανένωση της Κύπρου και ότι θα αγωνιστούν για να κρατήσουν την Τουρκία μακριά από τα F-35 και τα F-16.

Αναφέρθηκε και στην ομιλία που έκανε το 1978 ως το νεότερο μέλος της Αμερικανικής Αντιπροσωπείας, στην Κύπρο και ότι τότε είχε ζητήσει μαζική προώθηση μέσω των μέσων μαζικής ενημέρωσης μιας εκστρατείας στις ΗΠΑ και ο κόσμος γελούσε τότε, όπως είπε, σημειώνοντας πως σκοπός ήταν να πείσει τον κόσμο ότι το Κυπριακό ήταν πρόβλημα εισβολής και κατοχής και όχι δικοινοτικό. Είπε ότι σήμερα, ο κόσμος έχει αντιληφθεί την εισβολή στην Ουκρανία και ίσως αυτή τη φορά μια εκστρατεία να τους βοηθήσει να καταλάβουν ότι η πρώτη εισβολή που έγινε στην Ευρώπη δεν ήταν στην Ουκρανία αλλά στην Κύπρο με τη χρήση αμερικανικών όπλων, που χρησιμοποίησε η Τουρκία.

Το δεύτερο σημείο, είπε, είναι ότι είχαν ζητήσει το 1978 ήταν οι Κυβερνήσεις Κύπρου και Ελλάδας να αναγνωρίσουν το Κράτος του Ισραήλ και να αποκτήσουν διπλωματικούς δεσμούς, γιατί αισθανόταν ότι το Ισραήλ και η Αμερικανική Εβραϊκή Επιτροπή στις ΗΠΑ «που μας βοηθούσε με το εμπάργκο εκείνη την εποχή, ήταν μεγίστης σημασίας».

Το τρίτο σημείο της ομιλίας του τότε, ήταν οι στενές σχέσεις της Κυπριακής Δημοκρατίας με τις ΗΠΑ, γιατί είναι η μόνη χώρα που μπορεί να ασκήσει πίεση στην Τουρκία, για να καταλήξουμε σε κάποιου είδους λύση.

Σημείωσε ότι όλα αυτά είναι ακόμη συναφή εκτός από το ότι το 1978 ήταν το νεότερο μέλος της Αντιπροσωπείας, ενώ σήμερα είναι το μεγαλύτερο σε ηλικία.

https://hellasjournal.com/

Για το φιλότιμο και την ανιδιοτέλεια των ομογενών που προσφέρουν στην Κύπρο μίλησε την Τετάρτη το βράδυ ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Χριστοδουλίδης στη δεξίωση που παρέθεσε στο Προεδρικό Μέγαρο στους συμμετέχοντες στο Παγκόσμιο Συνέδριο Κυπρίων Διασποράς.

Κατά τη δεξίωση, ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης τίμησε πέντε ομογενείς για την προσφορά τους στην ιδιαίτερη τους πατρίδα, την Κύπρο.

Στον χαιρετισμό του κατά την εκδήλωση, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είπε αρχικά πως είναι με ιδιαίτερη χαρά, αλλά πολύ περισσότερο με συγκίνηση που τους υποδέχομαι για πρώτη φορά στο Προεδρικό Μέγαρο.

«Είναι πολλά και έντονα τα συναισθήματα που με κατακλύζουν ευρισκόμενος ανάμεσά σας, ανάμεσα σε φίλους και συνεργάτες. Το κυρίαρχο φυσικά για μένα αίσθημα είναι αυτό της ευγνωμοσύνης προς όλους εσάς, που δεν σταματήσατε λεπτό να αγωνιάτε, να αγωνίζεστε και να υπερασπίζεστε την πολυαγαπημένη μας Κύπρο. Και όλα αυτά, ανιδιοτελώς και χωρίς στην ουσία να ζητάτε οτιδήποτε από την πατρίδα», είπε.

Ο Πρόεδρος ανέφερε πως είχε την ευλογία, αρχικά ως φοιτητής, να γνωρίσει την παροικία στη Νέα Υόρκη, στις ΗΠΑ το 1993, και στη συνέχεια την ευλογία ως διπλωμάτης να γνωρίσει την παροικία στο Λονδίνο το 2002 και στην Αθήνα το 2010. «Συνεπώς γνωρίζω πάρα πολύ καλά τη μεγάλη και ανιδιοτελή αγάπη και έγνοια σας για την πατρίδα μας, για την Κύπρο μας», είπε και σημείωσε πως ένα ευχαριστώ, δεν είναι αρκετό για την ανιδιοτελή, αμέριστη και πολυεπίπεδη προσφορά τους.

«Οι αγώνες σας αποτέλεσαν και εξακολουθούν μέχρι σήμερα να αποτελούν τον φωτεινότερο φάρο, τον ισχυρότερο αρωγό για όλες διαχρονικά τις Κυβερνήσεις της Κυπριακής Δημοκρατίας, στις προσπάθειές μας πρώτα και πάνω από όλα για τερματισμό της κατοχής, για την εξεύρεση μιας βιώσιμης και λειτουργικής λύσης που θα δικαιώνει τον κυπριακό λαό», είπε.

Ο Πρόεδρος έκανε ιδιαίτερη αναφορά στην ανιδιοτέλεια που βίωσε προσωπικά, “σε αυτό που οι πρόγονοί μας ονόμασαν φιλότιμο και προϊόντος του χρόνου κατέστη ελληνικό προνόμιο, αφού η λέξη αυτή δεν υπάρχει στο λεξιλόγιο καμίας άλλης γλώσσας ανά το παγκόσμιο.”

«Φιλότιμο, αγάπη προς τη προσφορά για τον συνάνθρωπο, την κοινωνία, την πατρίδα χωρίς ποτέ να αναμένεις το όποιο αντάλλαγμα. Αυτό το φιλότιμο είναι που προσωποποιείτε και που διαφημίζετε σε όλη την υφήλιο, και προφανώς, σας έκανε να ξεχωρίζετε, να πετυχαίνετε και να διακρίνεστε ως παγκόσμιοι πρεσβευτές της πατρίδας μας», ανέφερε.

Ο Πρόεδρος σημείωσε πως η τιμή αυτή που προσφέρει σήμερα η Κυπριακή Δημοκρατία δεν είναι τίποτα άλλο παρά η πιστοποίηση της εν λόγω αριστείας τους προς την κοινωνία και κυρίως τον τόπο τους.

«Μέσα στο πλαίσιο αυτού του θεσμού που καθιερώθηκε πριν από λίγα χρόνια, απόψε η Κυπριακή Δημοκρατία αποδίδει την ελάχιστη τιμή που οφείλει η Πολιτεία σε πέντε συμπατριώτες μας που έχουν διακριθεί για το ενάρετο ήθος τους και την προσφορά τους», είπε.

«Αναφέρομαι στην κα Ισμήνη Μιχαήλ, στον κ. Στέλιο Γεωργιάδη, στον κ. Κυριάκο Τσιούπρα, στον κ. Πασχάλη Κιτρομιλίδη και στον κ. Χαράλαμπο Καπνουλά. Η προσφορά σας προς την πατρίδα θα χαίρει αιώνια της ευγνωμοσύνης και εμένα προσωπικά, αλλά και πιο σημαντικά του συνόλου του κυπριακού λαού», είπε.

Στη συνέχεια, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας απένειμε το Μετάλλιο Εξαίρετης Προσφοράς στους πέντε τιμώμενους απόδημους.

Παραλαμβάνοντας το Μετάλλιο, η κ. Μιχαήλ ευχαρίστησε για την τιμή και είπε ότι αυτό το οφείλει στον εξοχότατο Πρόεδρο Νίκο Χριστοδουλίδη, με τον οποίον είχε την ευκαιρία και τιμή να τον γνωρίζει και να τον εκτιμά κατά τα φοιτητικά του χρόνια στη Νέα Υόρκη. “Εύχομαι ο Θεός να σας βοηθήσει να συνεχίσετε το έργο σας. Επίσης, θέλω να ευχαριστήσω και την Ομοσπονδία των Κυπριακών Οργανώσεων Αμερικής και ιδιαίτερα τον Πρόεδρο της κ. Κυριάκο Παπαστεφάνου για τη μεγάλη δουλειά που κάνει με την Ομοσπονδία και να ευχαριστήσω τον αγαπητό μας κ. Φίλιπ Κρίστοφερ, Πρόεδρο της ΠΣΕΚΑ και του Παγκύπριου Συνδέσμου Αμερικής του οποίου είμαι και εγώ μέλος. Όπου και αν είμαστε, όπου και αν βρισκόμαστε έχουμε στην ψυχή μας αγάπη και προσπαθούμε όλοι για ένα κοινό σκοπό που δεν είναι άλλος παρά η ελευθερία της Κύπρου μας», είπε.

Από την πλευρά του ο κ. Γεωργιάδης είπε ότι «σήμερα είμαστε οι τιμώμενοι, αλλά πραγματικά η τιμή είναι δική μας. Αφού ευχαρίστησε την οικογένεια του είπε: “Είμαι πολύ περήφανος για όλους τους απόδημους Κύπριους Έλληνες. Καταφέραμε πολλά σε δύσκολες συνθήκες, αλλά πραγματικά πιστεύω ότι με την καθοδήγηση της παλαιάς γενεάς, οι νέοι μας, που είναι πάρα πολλοί εδώ σήμερα, μπορούν να καταφέρουν πολύ περισσότερα για να ελευθερώσουμε την Κύπρο μας και να τη δούμε εκεί που της αξίζει παγκοσμίως».

Παραλαμβάνοντας το Μετάλλιο εκ μέρους του πατέρα της, η Κατερίνα Τσιούπρα είπε «ένα θερμότατο ευχαριστώ εκ μέρους του πατέρας μας για αυτή την τιμητική διάκριση. Είναι πράγματι συγκινητικό να λαμβάνουμε μια τέτοια τιμή ως αναγνώριση της εργασίας του πατέρα μας για την αφοσίωση του και την εστίαση του στην κυπριακή κοινότητα του Λονδίνου και της Κύπρου. Αυτή η τιμή έχει σημαντική έννοια για τον πατέρα μας. Με την πέννα στο χέρι και με μια ακλόνητη αγάπη για τον τόπο του, ο πατέρας μας εργάστηκε ακούραστα στον δημοσιογραφικό τομέα με φιλοδοξία μια ελεύθερη και επανενωμένη Κύπρο. Με ευγνωμοσύνη παραλαμβάνω αυτή τη τιμητική διάκριση από την Κυπριακή Δημοκρατία για τον πατέρα μας».

Από την πλευρά του ο κ. Κιτρομιλίδης ευχαρίστησε τον Πρόεδρο και όσους συνέβαλαν με οποιονδήποτε τρόπο σε αυτή την διάκριση και τίμηση των προηγούμενων συμπατριωτών καθώς και των ομοσπονδιών με τις οποίες δουλεύει για πάρα πολλά χρόνια. “Θα ήθελα να παρακαλέσω τον Πρόεδρο να κρατήσουμε αυτό τον θεσμό διότι υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι εκεί έξω που αξίζουν τον κόπο, έχουν δουλέψει και πράγματι πρέπει να τους θυμόμαστε και που είναι πολύ καλύτεροι από μένα», είπε.

Τέλος, ο κ. Καπνουλάς ευχαρίστησε για την τιμή, σημειώνοντας πως είναι μια μεγάλη συγκινητική στιγμή δικαίωσης και ενίσχυσης για να συνεχίσουμε να κάνουμε αυτό που κάναμε ως τώρα, για όσα χρόνια μας δώσει παραπάνω ο Θεός. “Με εξέπληξε ελαφρά η πρωτοβουλία, διότι δεν αισθάνομαι καθόλου απόδημος. Αισθάνομαι ότι ανήκω εδώ και έχω μια Κύπρο μέσα μου που μπορεί να μην υπάρχει πια, αλλά ζει μέσα μου, όπως και σε πάρα πολλούς και αποδήμους και όσους ζουν στη γενέτειρα. Και αυτής της Κύπρου τη δικαίωση θέλουμε να δούμε μια μέρα να συντελείται», είπε.

Νωρίτερα, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας σε συνάντηση του με τα μέλη του Κεντρικού Συμβουλίου Αποδήμων προέβη σε ενημέρωση για το Κυπριακό, η οποία δεν ήταν ανοικτή για τα ΜΜΕ. Πριν από τη συνάντηση με τον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη αντιπροσωπεία των αποδήμων κατέθεσε στεφάνι στον ανδριάντα του Εθνάρχη Μακαρίου Γ’ στον προαύλιο χώρο του Προεδρικού Μεγάρου.

από ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΚΥΠΡΟΥ

Καθόλου εντύπωση δεν μας προκάλεσαν τα χθεσινά επεισόδια στην Πύλα όπου Τούρκοι επιτέθηκαν σε άνδρες της ΟΥΝΦΙΚΥΠ, οι οποίοι προσπαθούσαν να παρεμποδίσουν μη εξουσιοδοτημένες κατασκευαστικές εργασίες στην περιοχή.

Όπως έγινε γνωστό από τα επεισόδια τραυματίστηκαν και ορισμένοι Βρετανοί στρατιώτες. Οι Τούρκοι μάλιστα δεν δίστασαν να φέρουν εκσκαφείς για να σηκώσουν στον αέρα οχήματα της “ειρηνευτικής” δύναμης.

Όλο αυτό το σκηνικό αποδεικνύει ξανά την αδιαλλαξία που χαρακτηρίζει όλο το κατοχικό οικοδόμημα. Όπως χωρίς άδεια επιχείρησαν να διανοίξουν δρόμο έτσι και χωρίς κανένα ενδοιασμό προβάλλουν τις παράλογες αξιώσεις τους στο Κυπριακό.

Η απάντηση του Τατάρ και της λεγόμενης “κυβέρνησης” του είναι ότι οι εργασίες δεν θα σταματήσουν, αφού όπως είπε με ποιο δικαίωμα του απαγορεύουν εργασίες στην γη του; Όσο αφορά τους Γκρίζους Λύκους, εξαπέλυσαν απειλές ότι αν ανοίξουμε το αρχείο μπορούμε να δούμε για το τι είναι ικανοί να πράξουν.

Είναι ανάγκη να συνειδητοποιήσουμε έστω και αυτή την έσχατη ώρα πως απέναντι μας έχουμε έναν αδίστακτο εχθρό. Η Απελευθέρωση θα έρθει μόνο με εθνική στρατηγική και όχι με παρακάλια και δάκρυα προς τον κατακτητή.

ΔΡΑΣΙΣ – ΚΕΣ

Ε.Ο.Ν. ΓΙΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΗΣ ΠΥΛΑΣ: ΚΑΜΜΙΑ ΣΥΝΕΝΝΟΗΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΙΣΒΟΛΕΙΣ ! ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ !

Τα χθεσινά γεγονότα στην Πύλα, με τις παράνομες εργασίες με εκσκαφείς στην νεκρή ζώνη και την επίθεση εναντίον κυανόκρανων της UNFICYP από τα εντεταλμένα όργανα του κράτους-συμμορία, τα οποία παριστάνουν την τουρκοκυπριακή διοίκηση των κατεχομένων, μαρτυρούν με τον πλέον σαφή και οφθαλμοφανή τρόπο πως οι ονειρώξεις των διαφόρων ενδοτικών, πνευματικών παιδιών του ΕΛΙΑΜΕΠ, για συνεννόηση με τους εισβολείς αποτελεί ουχί απλώς μύθο φαιδρότητος, αλλά προσέτι εκ προοιμίου επιχείρηση υποταγής στα θελήματα της Άγκυρας.

Η νεκρή ζώνη ή άλλως «πράσινη γραμμή», όπως επεκράτησε να αποκαλείται, ας έχουν υπ’ όψιν τα εγχώρια φερέφωνα του Ερντογάν πως δεν πρόκειται για ουδέτερη ζώνη, αλλά για τμήμα των ελεύθερων περιοχών, παραχωρηθέντων υπό της Κυπριακής Δημοκρατίας στην φερόμενη ως ειρηνευτική δύναμη. Επομένως, οιαδήποτε τουρκική ενέργεια εντός της νεκρής ζώνης συνιστά ευθέως και αναμφισβητήτως επέκταση της κατοχής και καταπάτηση εθνικών εδαφών.

Στόχος των νεοθωμανών είναι η ανατροπή του εδαφικού status quo, καθώς γνωρίζουν πολύ καλά πως οι γκρότεσκες κυβερνήσεις σε Ελλάδα και Κύπρο που διατείνονται με έπαρση πως είναι στη σωστή πλευρά της ιστορίας δεν είναι διατεθειμένες να υπερασπιστούν τίποτε απολύτως και ούτε σκέφτονται το ενδεχόμενο της συγκρούσεως προς προάσπιση συνόρων, πληθυσμών και νησιών.

Αυτά προς όλους εκείνους που με θράσος, εφεκτικότητα και υποχωρητισμό μιλούν ακόμα για διζωνικές δικοινοτικές ομοσπονδίες και αστείους διαλόγους για την ειρήνη των λαών.

Καμμία συνεννόηση, καμμία διαβούλευση και καμμία συνομιλία με τους κατακτητές που επιβουλεύονται τα εθνικά μας κεκτημένα. Μόνη λύση η Απελευθέρωση και η Ένωση με την Μάνα. Απλά, λιτά και σταράτα, χωρίς στογγυλέματα και διαγώνιες πολιτικές υπαναχώρησης.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΝΕΟΛΑΙΑ

Την 14η Αυγούστου πραγματοποιήθηκε η κηδεία του Ήρωα, Τάσου Ισαάκ. Όπως ήταν αναμενόμενο η κηδεία μετατράπηκε σε ένα τεράστιο αντικατοχικό συλλαλητήριο και πλήθος κόσμου από όλες τις χώρες κατέφθασε για να τιμήσει τον Ισαάκ.

Με την λήξη της κηδείας χιλιάδες κόσμος κατέφθασε στον τόπο θυσίας του Ισαάκ για να καταθέσουν στεφάνι.

Γρήγορα το τοπίο έγινε πολεμικό καθώς γκρίζοι λύκοι έσπευσαν να προκαλέσουν τους Έλληνες. Ο ξάδερφος του Τάσου Ισαάκ, Σολωμός, στο αντίκρισμα του τουρκικού φυλακίου δεν μπορούσε να συγκρατήσει τα χιλιάδες συναισθήματα του. Έτσι ο “Σολάκης” ξέφυγε από τους κυανόκρανους αλλά και από τους συναγωνιστές του και σκαρφάλωσε στον ιστό για να κατεβάσει το πανί της ντροπής. Τότε ο πρώην αξιωματικός του τουρκικού στρατού Κενάν Ακίν πυροβόλησε στον λαιμό τον Σολωμό σκοτώνοντάς τον.

Το 2008 οι δολοφόνοι του είχαν Διεθνές ένταλμα σύλληψης κάτι που αποδείχθηκε γρήγορα φιάσκο αφού μέχρι και σήμερα απολαμβάνουν υπουργικές θέσεις. Ο Σολωμός Σολωμού θα εμπνέει για πάντα τον Έλληνα αφού δεν φοβήθηκε να τα βάλει με τους πάνοπλους τούρκους, θυσιάζοντας την ίδια του την ζωή για να μπορέσει να δει την γαλανόλευκη σημαία να κυματίζει ξανά στην περιοχή του.

“Εγώ θα κατεβάσω τη σημαία” ήταν τα τελευταία λόγια του, που για τον οποίο έχουν γραφτεί δεκάδες τραγούδια και ποιήματα για να μεταδώσουν το θάρρος και την ανδρεία του.

ΑΘΑΝΑΤΟΣ

ΔΡΑΣΙΣ – ΚΕΣ

Στις 14 Αυγούστου 1974 οι Τούρκοι παραβιάζουν την ανακωχή και πραγματοποιούν την Β’ φάση της τουρκικής εισβολής στο νησί μας.

Ο “Αττίλας ΙΙ” έφερε την προώθηση των δυνάμεων του εισβολέα στην σημερινή γραμμή αντιπαράταξης, την πράσινη γραμμή.

Ο εχθρός προέταξε ορδές από μονάδες πεζικού αλλά και τάγματα αρμάτων. Στις 15 Αυγούστου είχε καταλάβει την Αμμόχωστο και την Καρπασία ενώ στις 16 Αυγούστου οι Τούρκοι είχαν υπό τον έλεγχο τους το 37% του νησιού, ποσοστό γης που διατηρούν μέχρι σήμερα.

Δυστυχώς στην πιο κρίσιμη φάση της σύγχρονης ιστορίας μας, δεν είχαμε ηγέτες να σταθούν στο ύψος τους. Την ίδια ώρα που ο Καραμανλής εφάρμοζε το «Η Κύπρος κείται μακράν», ο Γλαύκος Κληρίδης δεν δίστασε να αρχινήσει διαπραγματεύσεις για ομόσπονδο κράτος. Κινήσεις που αμφότερες στοίχισαν στην Πατρίδα μας.

Η τουρκική εισβολή ρήμαξε τη γη μας. Άφησε πίσω 6.000 νεκρούς, 200.000 πρόσφυγες, 1619 αγνοούμενους και 20.000 εγκλωβισμένους. Ο μακροχρόνιος Γολγοθάς όλων αυτών των οικογενειών δεν πρόκειται να τελειώσει ποτέ. Υπάρχουν μάνες που φεύγουν από τη ζωή χωρίς να ξέρουν τι απέγιναν τα παιδιά τους εκείνο το μαύρο καλοκαίρι.

Δυστυχώς όμως όλος αυτός ο πόνος έγινε προϊόν εκμετάλλευσης στα χείλη των πολιτικών μας. Κτίστηκαν καριέρες πάνω στα δάκρυα και τον πόθο των προσφύγων μας για επιστροφή. Πόσες υποσχέσεις άκουσαν άραγε τα αυτιά μας;

Δυστυχώς όμως ήταν κούφια λόγια και υποσχέσεις. 49 χρόνια τώρα όλες οι κυβερνήσεις ανεξαιρέτως επέλεξαν να συμβιβάζονται με τον κατακτητή. Η προδοτική ΔΔΟ που υιοθετήθηκε από όλους δεν εξυπηρέτησε τους δικούς μας στόχους αλλά τα τουρκικά συμφέροντα. Γιατί άλλωστε να απολογηθεί η Τουρκία όταν εσύ ο ίδιος μετατρέπεις το πρόβλημα σου σε δικοινοτική διαφορά; Το ίδιο δεν λέει και η Τουρκία; Με την αποδοχή της Ομοσπονδίας αποδεχόμαστε το τουρκικό αφήγημα για κάθοδο με σκοπό την υπεράσπιση των Τούρκων του νησιού.

Ως περήφανοι Έλληνες και αμετανόητοι πολέμιοι της Ομοσπονδίας δηλώνουμε ότι μέχρι της τελευταίας ρανίδος του αίματος μας δεν θα πάψουμε να πολεμάμε για την ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ετούτης της γης. Θα υπερασπιστούμε τα πάτρια εδάφη από εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς υπομένοντας καρτερικά την μέρα που θα μας δοθεί η ευκαιρία να μπούμε στο Καρπάσι νικητές!

ΕΣΣΕΤΑΙ ΗΜΑΡ

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ

ΔΡΑΣΙΣ – ΚΕΣ

11η Αυγούστου 1996, ο Τάσος Ισαάκ ξυλοκοπείται μέχρι θανάτου από τους Τούρκους.

14η Αυγούστου 1996, ο Σολωμός Σολωμού δολοφονείται εν ψυχρώ στην προσπάθειά του να κατεβάσει την τουρκική σημαία.

Είκοσι επτά χρόνια μετά οι οικογένειες τόσο του Τάσου, όσο και του Σολωμού ακόμη ζητούν την τιμωρία των ενόχων προς λύτρωση των αδικοχαμένων συμπατριωτών μας.

Παρά την καταδίκη της Τουρκίας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων το 2008 για παραβίαση του άρθρου 2 της ΕΣΔΑ (αναφέρεται στο θεμελιώδες δικαίωμα στη ζωή) και την επιβολή πενιχρών χρηματικών προστίμων, οι φυσικοί και άμεσοι αυτουργοί των δολοφονιών παραμένουν ελεύθεροι και ατιμώρητοι.

Κάποιοι, επιπλέον, επιβραβεύτηκαν από τον «αδελφό» τουρκοκυπριακό λαό, αφού, μεταξύ άλλων, διεθνές ένταλμα σύλληψης εκκρεμεί και εις βάρος του νυν «αναπληρωτή πρωθυπουργού» του ψευδοκράτους, επικεφαλής του κόμματος των εποίκων, Ερχάν Αρικλί.

Μ’ αυτούς συναγελάζονται οι κρατικοί μας αξιωματούχοι. Όχι μόνο έχουν εγκαταλείψει κάθε προσπάθεια για απονομή της δικαιοσύνης, αλλά αντιμάχονται, μανιωδώς, όποιον δεν τρέφει την ίδια αγάπη για τους δολοφόνους των παιδιών μας.

Αμαυρώνετε τη μνήμη των ηρώων μας.

ΔΡΑΣΙΣ – ΚΕΣ

Στον αγώνα για την απελευθέρωση μέρος είχαν λάβει και η Κυπριακή Ομοσπονδία Μοτοσικλετιστών, αφού το 1996 οργάνωσαν μια μεγαλειώδη, πανευρωπαϊκή, αντικατοχική μοτοπορεία. Θα ξεκινούσε από το Βερολίνο και θα κατέληγε στην κατεχόμενη Κερύνεια.

Με την έναρξη της πορείας αλλά και πιο πριν, άρχισαν οι απειλές από τους τούρκους. Ο τότε πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Γλαύκος Κληρίδης, υπό τον φόβο ότι η συγκεκριμένη πορεία μπορεί να θεωρηθεί “πράξη πολέμου”, υποχρέωσε τους μοτοσικλετιστές να αλλάξουν τελικό προορισμό από την Κερύνεια, στο Μακάρειο Στάδιο.

Μια ομάδα μοτοσικλετιστών αρνήθηκε να υπακούσει τον Κληρίδη και προχώρησε να διασχίσει την πράσινη γραμμή και να καταλήξει στην Κερύνεια. Μέσα σε αυτή την ομάδα ήταν και ο 24χρονος, Τάσος Ισαάκ.

Ο Τάσος γεννήθηκε το 1972 και από μικρός έδειξε την μαχητικότητα του. Γνήσιος πατριώτης έτοιμος να υπερασπιστεί την πατρίδα.

Μόλις έφθασαν στην Δερύνεια αντίκρισαν μια αρμάδα τούρκων, κατοχικό στρατό, ψευδοαστυνομία και γκρίζους λύκους. Οι μοτοσικλετιστές όμως δεν δείλιασαν και προχώρησαν σε συγκρούσεις με τον κατακτητή, σώμα με σώμα, για την απελευθέρωση της γης μας.

Οι τούρκοι είχαν μια και μόνο εντολή, όποιος περάσει, δολοφονείται. Όταν ξεκίνησαν οι συγκρούσεις οι δυνάμεις του ΟΗΕ παρέμειναν ατάραχες. Ένας από τους Έλληνες μοτοσικλετιστές εγκλωβίστηκε στα συρματοπλέγματα. Οι τούρκοι εν ριπή οφθαλμού βρήκαν την ευκαιρία και του επιτέθηκαν. Όταν ο Τάσος είδε ότι του επιτέθηκαν, πήγε να τον απεγκλωβίσει. Ο Τάσος τον έσωσε, αλλά δεν σώθηκε.

Δέχθηκε δυνατά χτυπήματα από ρόπαλα, λοστούς και πέτρες μέχρι που ξεψύχησε αφήνοντας το αίμα του να ποτίζει το χώμα της Κύπρου και να μας θυμίζει την απελευθέρωση.

Ο Τάσος μπορεί να δολοφονήθηκε μια φορά από τον τούρκο κατακτητή αλλά δολοφονείται κάθε μέρα ξανά από την ίδια την Κυπριακή Δημοκρατία. Η στάση απέναντι στον κατακτητή καθημερινά προσβάλει την θυσία των ηρώων. Όμως εμείς δεν θα επιτρέψουμε να λησμονηθεί. Ανένδοτος και χωρίς τέλος αγώνα για την απελευθέρωση της Μεγαλονήσου και μπορούμε να δώσουμε μόνο μια υπόσχεση,

Ισαάκ δεν ξεχνώ, τούρκοι θα εκδικηθώ

ΑΘΑΝΑΤΟΣ

To βιβλίο του «Οι Ένοχοι», από τις εκδόσεις του περιοδικού “ΕΝΔΟΧΩΡΑ”, με θέμα την προδοσία της Κύπρου, παρουσίασε ο Βετεράνος Πολεμιστής του 1974 Νίκος Αργυρόπουλος, στην Ιερά Μονή Οσίου Αρσενίου, στις 9 Ιουλίου 2023.

Έναν πυροβολισμό φέρεται να δέχθηκε ένας Ελληνοκύπριος από Τουρκοκύπριους στρατιώτες στη νεκρή ζώνη στην περιοχή Ποταμιάς, σύμφωνα με κυπριακά ΜΜΕ.

Βάσει των πρώτων πληροφοριών που έχουν γίνει γνωστές, τρεις Eλληνοκύπριοι βρέθηκαν στην περιοχή για να μαζέψουν αγρέλια και κάτω από συνθήκες που διερευνώνται δέχθηκαν πυροβολισμούς από Tουρκοκύπριους στρατιώτες, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί ένα πρόσωπο στον ώμο.

Στο σημείο της συμπλοκής έσπευσαν δυνάμεις της Αστυνομίας για έρευνες ενώ ο Ελληνοκύπριος μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Λευκωσίας για περίθαλψη, σύμφωνα πάντα με τα δημοσιεύματα.

Πηγή: Φιλεnews, Reporter

Τέτοια μέρα 49 χρόνια πριν αποχαιρέτησε τον μάταιο τούτο κόσμο ο Στρατηγός Γεώργιος Γρίβας Διγενής και εισήλθε στο πάνθεο των Αθανάτων.

Γεννημένος στην Χρυσαλινιώτισσα Λευκωσίας και μεγαλωμένος στο Τρίκωμο Αμμοχώστου, φοίτησε στο Παγκύπριο Γυμνάσιο και με την αποφοίτηση του εντάχθηκε το 1916 στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων όπου και αποφοίτησε τέσσερα χρόνια αργότερα με τον βαθμό του Ανθυπολοχαγού Πεζικού.

Η συνέχεια, εν μέσω των μαχών στη Μικρά Ασία, βρίσκει τον Γρίβα στο μέτωπο να υπηρετεί στο 30ο Σύνταγμα της 10ης Μεραρχίας δίνοντας ηρωικές μάχες από την Πάνορμο έως τον Σαγγάριο. Προήχθη σε Υπολοχαγό και παρασημοφορήθηκε με το Χρυσό Μετάλλιο Ανδρείας και τον Πολεμικό Σταυρό ενώ το 1926 προήχθη ξανά, αυτή τη φορά στον βαθμό του Λοχαγού.

Με την έναρξη του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου αν και τοποθετείται στη Διεύθυνση Επιχειρήσεων του Γενικού Επιτελείου Στρατού με πρωτοβουλία του ίδιου μεταφέρεται στα πεδία των μαχών με σκοπό την αναχαίτιση της ιταλικής εισβολής.

Το 1941 ιδρύει την οργάνωση “Χ”, προσκείμενη στον Βασιλιά, με σκοπό την απελευθέρωση της Ελλάδας από τον γερμανική κατοχή αλλά και την προάσπιση της από τον κίνδυνο που εγκυμονούσε ελέω των κομμουνιστών.

Κορυφαίο επίτευγμα της “Χ” αποτελεί η συντριβή των κομμουνιστών του ΕΛΑΣ στην Μάχη στο Θησείο το 1944, όπου με πρωτεργάτη τον Γεώργιο Γρίβα απέκοψε την προέλαση τους και εμπόδισε τα σχέδια τους για μετατροπή της Ελλάδας σε ένα ακόμη Σοβιέτ.

Με την λήξη του συμμοριτοπόλεμου ο Γρίβας καταφθάνει στην Κύπρο για να γράψει νέες χρυσές σελίδες στην ένδοξη ελληνική ιστορία. Μαζί με τα παλληκάρια του εξευτέλισαν μία ολόκληρη αυτοκρατορία.

Στις 20 Μαρτίου 1959, η Βουλή των Ελλήνων ομόφωνα προήγαγε τον Διγενή από Αντισυνταγματάρχη στον βαθμό του Αντιστράτηγου, του απένειμε ειδική σύνταξη καθώς και τον τίτλο του «Άξιου Τέκνου της Πατρίδος».

Με το τέλος του Αγώνα της ΕΟΚΑ ο Διγενής απογοητευμένος από τις Συμφωνίες Ζυρίχης – Λονδίνου, που σε καμία περίπτωση δεν δικαίωναν τους αγώνες των Κυπρίων, επιστρέφει στην Αθήνα.

Δεν άργησε όμως να πατήσει ξανά τα χώματα της Κύπρου μας αφού στις 12 Ιουνίου 1964 αναλαμβάνει τα καθήκοντα του Αρχηγού της Ανωτάτης Στρατιωτικής Διοίκησης Αμύνης Κύπρου.

Έπειτα από 3 χρόνια, αφού διαδραματίστηκαν τα επεισόδια στην Κοφίνου, ο Διγενής τίθεται υπό κατ’ οίκον περιορισμό στην Αθήνα, φρουρείται και του απαγορεύεται η έξοδος από την χώρα.

Η συνεργασία Μακαρίου και Χούντας ήταν πλέον οφθαλμοφανής, αφού μαζί περιόρισαν τον Διγενή για να μπορέσουν να εφαρμόσουν τα σχέδια τους.

Και κάπου εκεί ξεκινά η δική μας ιστορία. Το 1968 μια ομάδα Κυπρίων φοιτητών επισκέπτεται τον Αρχηγό στο σπίτι που διέμενε στο Χαλάνδρι με τον ίδιο να τονίζει την ανάγκη δημιουργίας ενός ισχυρού φοιτητικού κινήματος που να αγωνίζεται για την υλοποίηση της Ένωσης. Την ίδια χρονιά οι φοιτητές ιδρύουν την Ενωτική Φοιτητική παράταξη “ΔΡΑΣΙΣ”.

Οι σχέσεις του Γρίβα με τον Μακάριο είχαν χαλάσει τελείως αφού ο ίδιος ο Μακάριος πρόδωσε την Ένωση, με τον Αρχηγό Διγενή να μην μπορεί να αποδεχθεί ότι τα παλικάρια του έδωσαν το αίμα τους και αντί της Ένωσης μας δόθηκε μια κουτσουρεμένη ανεξαρτησία και ένα δοτό σύνταγμα που εξυπηρετούσε τα συμφέροντα Αγγλίας και Τουρκίας.

Στις 27 Ιανουαρίου 1974 ο Διγενής αφήνει την τελευταία του πνοή στο κρυσφήγετο του. Η κηδεία του μετατράπηκε σε Ενωτικό Συλλαλητήριο με τους Έλληνες της Κύπρου να αποχαιρετούν τον Αρχηγό τους, αυτόν που τους χάρισε την ελευθερία τους, αυτόν που έδωσε τα πάντα για να βρεθεί η Κύπρος στην αγκαλιά της Μάνας Ελλάδας.

Η Βουλή των Αντιπροσώπων της Κύπρου, σε ειδική συνεδρία της στις 31 Ιανουαρίου 1974, ανακήρυξε τον Διγενή «άξιον τέκνον της Κύπρου διά τας εξαιρέτους υπηρεσίας τας οποίας προσέφερε προς την ιδιαιτέραν του Πατρίδα».

Δυστυχώς, εν τη απουσία του, πολλοί βρήκαν την ευκαιρία να βγάλουν τα απωθημένα του παρελθόντος. Και τι δεν προσκόμισαν στον Αρχηγό μας; Η δειλία τους φαίνεται από το γεγονός πως όσο ζούσε ο ΔΡΥΣ τίποτα δεν ήταν ικανοί να κάνουν.

Αυτοί οι μικροί και ανάξιοι είναι που φορώντας σήμερα κουστούμια και θεωρούμενοι βουλευτές, χάρη στις θυσίες των ηρώων μας, ήρθαν να κρίνουν στην Κυπριακή βουλή ως ανάξιο κάθε τιμής τον Γεώργιο Γρίβα.

Καλύτερη απάντηση σε όλους αυτούς αποτελεί η πιστή τήρηση των ιδανικών που μας άφησε ως κληρονομιά ο Αρχηγός και η συνέχιση του αγώνα του για Απελευθέρωση της Κύπρου και Ένωση με την Ελλάδα.

Παιδιά και ας μην έκανες,

έχεις χιλιάδες τώρα!

ΑΘΑΝΑΤΕ ΓΕΩΡΓΙΕ ΓΡΙΒΑ ΔΙΓΕΝΗ

ΔΡΑΣΙΣ – ΚΕΣ

27-1-2023

Την Κυριακή 22 Ιανουαρίου τελέστηκε με πρωτοβουλία του ΔΡΑΣΙΣ – ΚΕΣ το Εθνικό Μνημόσυνο του Αρχηγού του Εθνικοαπελευθερωτικού Αγώνα της ΕΟΚΑ, Γεωργίου Γρίβα Διγενή, στον Ιερό Ναό Αγίου Θωμά!

Σε κλίμα συγκίνησης, η Εκκλησία πλημμύρισε από αγνούς Γριβικούς κάνοντας το μήνυμα απανταχού γνωστό ότι ο Αρχηγός Διγενής,

ΖΕΙ ΚΑΙ ΜΑΣ ΚΑΘΟΔΗΓΕΙ!