Στο κατάμεστο αμφιθέατρο “Ιωάννης Καποδίστριας” του Πολεμικού Μουσείου Αθηνών πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 21 Ιανουαρίου η παρουσίαση του βιβλίου “Οι Ένοχοι”, του βετεράνου πολεμιστή της Κύπρου Νικόλαου Αργυρόπουλου, από τις εκδόσεις του περιοδικού “ΕΝΔΟΧΩΡΑ” και τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Αγωνιστών Κύπρου 1974.
Για το βιβλίο μίλησαν ο δρ Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου Στέργιος Κατηχωρίτης, ο Υποστράτηγος ε.α. Χρήστος Μπολώσης, ο διευθυντής του περιοδικού “Ενδοχώρα” Γιάννης Κουριανίδης και ο συγγραφέας Νικόλαος Αργυρόπουλος.
Προλόγισε ο π. Διονύσιος Κατερίνας. Αποσπάσματα από το βιβλίο διάβασε ο ηθοποιός Κώστας Πρέκας. Την εκδήλωση συντόνισε ο δημοσιογράφος Πέτρος Κασιμάτης.
Στο τέλος της εκδήλωσης απηύθυναν χαιρετισμό συμπολεμιστές του κ. Νικόλαου Αργυρόπουλου στην Κύπρο το 1974 για να ψάλλουν όλοι μαζί τον εθνικό ύμνο.
Στο ογκώδες αυτό έργο των 492 σελίδων, μέσα από ένα πλήθος εγγράφων, συνεντεύξεων, δημοσιευμάτων, φωτογραφιών και άλλων ντοκουμέντων αποτυπώνεται η βούληση του συγγραφέα να τιμήσει τους συμπολεμιστές του και να καταδείξει όλες τις πτυχές της προδοσίας κατονομάζοντας και καταδεικνύοντας τους ενόχους.
Με θάρρος και παρρησία ο συγγραφέας δίνει απαντήσεις σε αναπάντητα μέχρι σήμερα ερωτήματα, όπως:
• Πώς μερικοί Αρχηγοί Κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων αντιμετωπίσθηκαν έτσι και μερικοί άλλοι αλλιώς;
• Πώς στοιχεία που το 1974 είχαν, ας πούμε, κάποια σκοπιμότητα να χαρακτηρισθούν «απόρρητα», εξακολουθούν και σήμερα, 48 χρόνια μετά, να παραμένουν… «απόρρητα»; Ίσως, για να εκθέτουν αυτούς που τα χαρακτηρίζουν «απόρρητα».
• Γιατί ο ήρωας τότε Πλωτάρχης Χανδρινός, αντιμετωπίσθηκε περίπου ως προδότης, από… επίορκους αντιστασιακούς του γλυκού νερού;
• Γιατί ο Μακάριος δεν επέστρεψε στην Κύπρο, αμέσως όταν παραιτήθηκε ο Νίκος Σαμψών, ενώ η ομαλότητα είχε αποκατασταθεί;
• Γιατί και πώς δεδηλωμένα πρωτοπαλίκαρα του Ιωαννίδη έγιναν, εν μιά νυκτί, πρωτοπαλίκαρα της δημοκρατίας;
Το βιβλίο προλογίζει ο υποστράτηγος ε.α. Χρήστος Μπολώσης, ενώ ο συγγραφέας το αφιερώνει «στους αδικαίωτους συμπολεμιστές μου, τους πεσόντες στο πεδίον της μάχης και τους αγνοημένους αιχμαλώτους».
Ο συγγραφέας κ. Νίκος Αργυρόπουλος στο σημείωμα του στο οπισθόφυλλο του βιβλίου τονίζει:
“Αυτό το βιβλίο, αποτελεί μία προσπάθεια να εκπληρώσω το δικό μου χρέος.
Πρωτίστως, απέναντι στον Χριστό που με κράτησε ζωντανό στις μάχες.
Δεύτερον, απέναντι στους συμπολεμιστές μου, άλλοι εκ των οποίων έπεσαν στα πεδία της Τιμής και άλλοι αιχμαλωτίσθηκαν, όταν άδειασε η θαλάμη του όπλου τους από σφαίρες.
Είναι αυτοί, που σαπίζουν ακόμη στα κολαστήρια των τουρκικών στρατιωτικών φυλακών, αγνοημένοι παντελώς από τους “αρμοδίους” εκπροσώπους του ελληνικού κράτους.
Όφειλα να μιλήσω εγώ γι’ αυτούς, που έκτοτε δεν μπορούν να μιλήσουν.
Και τρίτον, απέναντι στην αλήθεια, την οποία οφείλω να παραδώσω ατόφια και αναλλοίωτη στις επόμενες γενεές των Ελλήνων.
Την σκυτάλη της συνεχείας μας, οφείλουμε να την παραδίδουμε στα χέρια τους και όχι πεταμένη στο χώμα ή στην λάσπη.
Ιδρωμένη ναι…, ματωμένη ναι…, αλλά στα χέρια τους”.
