Ημέρα: 25 Ιουλίου 2023

Πραγματοποιήθηκε το διήμερο 22-23 Ιουλίου 2023 η ετήσια συνάντηση στελεχών της ΣΦΕΒΑ στην Ι.Μ. Ταξιαρχών Γκούρας υπό την αιγίδα του Σεβασμιωτάτου Μητρ. Δρυϊνουπόλεως και προέδρου του ΠΑΣΥΒΑ, κ. Ανδρέα.

Τρία ήταν τα κύρια σημεία που απασχόλησαν τα στελέχη της ΣΦΕΒΑ.

Πρώτον, το πρόβλημα της ερήμωσης των βορειοηπειρωτικών χωριών, που ήταν μεν για χρόνια ένα πολύ σημαντικό θέμα αλλά παρουσιάζει περαιτέρω όξυνση μετά την πανδημία του κορωνοϊού.

Η εγκατάλειψη των χωριών είναι φαινόμενο που μαστίζει όλη την αλβανική επικράτεια αλλά και γενικότερα τα χωριά της Β. Ελλάδας, όμως στην περίπτωση των περιοχών της Β. Ηπείρου, το θέμα έχει ιδιαίτερα σημαντική εθνική χροιά.

Δεύτερον, οι αυτοδιοικητικές εκλογές του Μαΐου στη γείτονα χώρα ιδιαίτερα στις περιοχές που ζει μαζικά ο Ελληνισμός, όπως Άγιοι Σαράντα, Αργυρόκαστρο, Κορυτσά πέρα προφανώς από τους Δήμους Φοινίκης, Χειμάρρας και Δρόπολης.  

Τρίτον,  η συνεχιζόμενη προκλητική προφυλάκιση του εκλεγμένου δημάρχου Χειμάρρας, Φρέντυ Μπελέρη.

Κοινή συνισταμένη και στα τρία παραπάνω θέματα είναι η συνεχιζόμενη υφαρπαγή της περιουσίας των Βορειοηπειρωτών και η έλλειψη κράτους δικαίου στην Αλβανία, όπου ο Αλβανός πρωθυπουργός Έντι Ράμα αισθάνεται παντοδύναμος, δεν ανταπέδωσε έμπρακτα την απλόχερη αβρότητα της Ελληνικής Πολιτείας, ασπάζεται την εχθρική στάση της Τουρκίας και χρησιμοποίησε στις τελευταίες εκλογές τον πλήρως ελεγχόμενο από τον ίδιο κρατικό μηχανισμό για εξαγορά ψήφων, εκβιασμούς και απειλές. Ενώ δεν διστάζει παρά τις όποιες πιέσεις με αναπόδεικτες κατηγορίες να κρατά φυλακισμένο τον κ. Μπελέρη, για τον οποίο ο Αλβανός πρωθυπουργός θεωρεί  ότι θα σταθεί εμπόδιο στα άνομα σχέδιά του για την περιοχή της Χειμάρρας.

Αν και είναι  παρήγορο που οι πολιτικοί στην Ελλάδα, σε δύο πρόσφατες περιπτώσεις (συνεδρίασης ειδικής επιτροπής της Βουλής και θέμα Μπελέρη) δείχνουν να ξεπερνούν ιδεοληπτικές αγκυλώσεις του παρελθόντος και να αναγνωρίζουν το Βορειοηπειρωτικό ως εθνικό θέμα, ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των εθνικών δικαίων των αδελφών μας  στην Βόρειο Ήπειρο παραμένει  ζητούμενο. Με δεδομένη πια την συνεχιζόμενη κοροϊδία της αλβανικής πλευράς για την κράτηση Μπελέρη, με τη σημερινή (25-7) απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Αλβανίας, χρέος της  Ελληνικής  Πολιτείας είναι να απαιτήσει την άμεση και  άνευ όρων απελευθέρωσή του εκλεγμένου δημάρχου Χειμάρρας. Επίσης δε να χαράξει υπερκομματική, μακροπρόθεσμη και άμεσα εφαρμόσιμη εθνική πολιτική για το θέμα της Β. Ηπείρου.

Παράλληλα αναγνωρίζουμε την αγάπη των Βορειοηπειρωτών για τον τόπο τους και τη θέλησή τους, ακόμη κι αν έχουν πρόσκαιρα φύγει, να μην ξεριζωθούν από την ιδιαίτερη πατρίδα τους.  Συμπαραστεκόμαστε θερμά σε όσους φυλάττουν Θερμοπύλες  αλλά και όσους Ελλαδίτες υπηρετούν από εκεί το εθνικό θέμα. Καλούμε όλους τους αγαπητούς μας αδερφούς Βορειοηπειρώτες, όπου κι αν βρίσκονται, να πάρουν τις τύχες του τόπου στα χέρια τους, χωρίς να περιμένουν δυστυχώς πολλά από την  Ελληνική Πολιτεία. Και ειδικά οι νέοι Βορειοηπειρώτες που διαβιούν μακρυά από τις πατρογονικές τους εστίες να φροντίσουν να λάβουν και την αλβανική ταυτότητα ώστε να έχουν λόγο  στα τεκταινόμενα της ιδιαίτερης πατρίδας τους αλλά και τη δυνατότητα να ασκήσουν το  εκλογικό τους  δικαίωμα.

Με αυτόν τον τρόπο πιστεύουμε θα έρθει η πραγματική ομόνοια και συμπόρευση πολιτικής ηγεσίας και λαού, που είναι απαραίτητη για κάθε εθνική επιτυχία ώστε να αποκατασταθεί η βάναυσα καταπατημένη δικαιοσύνη αναφορικά με το αδικημένο εθνικό  θέμα της Β. Ηπείρου.

Τό ἀγαπημένο προσκύνημα Κερκυραίων καί ἐπισκεπτῶν τοῦ νησιοῦ, τό Ἱ. Ἡσυχαστήριο τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς, θά τό ἐντοπίσει ὁ προσκυνητής σέ ἀπόσταση μόλις δέκα χιλιομέτρων ἀπό τήν πόλη τῆς Κερκύρας, πάνω ἀπό τό χωριό Κυνοπιάστες, στή θέση Πλαγιές, σέ μία εἰδυλλιακή περιοχή.

Ἀπό ἱστορικές πληροφορίες εἶναι γνωστό ὅτι ὁ Ἱ. Ναός τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς ὑπῆρχε ἤδη κατά τό 1571 καί ὅτι ἦταν Καθολικό ἀνδρώας Ἱ. Μονῆς. Ὡς κτίτωρ του ἀναφέρεται ὁ ἱερεύς Μιχαήλ Μοναστηριώτης. Ἕναν αἰώνα περίπου ἀργότερα, τό 1666, ἐγκαινιάζεται βιβλίο καταγραφῆς τῶν περιουσιακῶν στοιχείων του.

Τό 1717-1718 σέ καταγραφή τῶν ἐκκλησιῶν τῆς Μέσης, ἀναφέρεται περιγραφή τοῦ Καθολικοῦ τῆς μονῆς καί τῆς κτιριακῆς κατάστασής της.

Τό 1753 καταγράφηκαν τά σκεύη, τά ἀντικείμενα καί ἡ κατάσταση τοῦ Ἱ. Ναοῦ στήν περιοδεία τοῦ τότε πνευματικῶς προϊσταμένου τοῦ τόπου, Πρωτοπαπᾶ Στεφάνου Βούλγαρη.

Σχετικά μέ τό θέμα τοῦ Πρωτοπαπᾶ, νά σημειωθεῖ ὅτι στή μακρά περίοδο κατά τήν ὁποία οἱ Ἀνδηγαβοί κατεῖχαν τήν Κέρκυρα (1284-1799), κατήργησαν τήν Ὀρθόδοξη Ἐπισκοπή τοῦ νησιοῦ, πού μαζί μέ τά ἄλλα νησιά τοῦ Ἰονίου Πελάγους ἀνῆκαν στό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο, καί ἐγκατέστησαν λατίνο ἀρχιεπίσκοπο.

Τότε, καί μετά τήν γενναία ἀντίσταση τοῦ λαοῦ, παραχωρήθηκε ἡ ἄδεια νά ὑπάρχει ὡς πνευματικός προϊστάμενος τοῦ τόπου ἕνας Πρωτοπαπᾶς. Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης παραχώρησε στούς Μεγάλους Πρωτοπαπάδες εἰδικά προνόμια καί ἐπισκοπικά δικαιώματα.

Ὁ μοναχός Χριστοφόρος Μαζαράκης, ἀπό τούς Κυνοπιάστες, ὑπῆρξε ἡγούμενος τοῦ ἡσυχαστηρίου καί ἐκεῖνος πού ζήτησε ἐπίσημα τό 1852 ἀπό τήν Διοίκηση τοῦ νησιοῦ νά συσταθεῖ τό Ἱ. Ἡσυχαστήριο μέ ἀφορμή τήν ἀνοικοδόμηση τοῦ Ἱ. Ναοῦ καί τήν ἀναστήλωσή του. Γιά νά συγκεντρώσει χρήματα γιά τίς ἐργασίες κατέφυγε στή γνωστή ζητεία. Ἀναφέρεται ὅτι γιά τόν σκοπό αὐτό ταξίδεψε καί στήν Κεφαλλονιά.

Το 1862 ὁ μοναχός Γαβριήλ καί ὁ Ἱεροδιάκονος Ἄνθιμος, μαζί μέ τόν Χριστοφόρο φέρονται ὡς συνεχιστές τῆς ζωῆς τῆς Ἱ. Μονῆς.

Το 1877 τό Ἱ. Ἡσυχαστήριο τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς μετατρέπεται σέ γυναικεῖο μέ τίς κατά σάρκα ἀδελφές Ἀγάθη καί Νυμφοδώρα Μπουρούτζη. Ὅπως φαίνεται ἀπό τήν διαθήκη της, τήν ὁποία συνέταξε τό 1895, ἡ Νυμφοδώρα Κωνσταντίνου ἦταν ἡ ἡγουμένη ἀπό τήν ὥρα πού τό ἡσυχαστήριο μετατράπηκε σέ γυναικεῖο. Σέ ἕνα σημεῖο τῆς διαθήκης εἶναι γραμμένη ἡ φράση: «ἐξ ἀρχῆς ἡγουμένη αὐτοῦ τοῦ μοναστηριοῦ». Στά νεότερα χρόνια ἀναφέρονται, ἐκτός ἀπό τήν ἡγουμένη Νυμφοδώρα Σουρβίνου, οἱ μοναχές Εὐπραξία, Παρασκευή, Νεκταρία καί ἡ δόκιμος Μακρίνα.

Τό 1984 τό Ἱ. Ἡσυχαστήριο ἀνακαινίστηκε ἐκ θεμελίων καί ἀνεγέρθηκε ἡ νέα πτέρυγα μέ πολλούς λειτουργικούς καί βοηθητικούς χώρους. Στό νέο κτίριο, ἐπάνω ἀπό τό ἀρχονταρίκι, λειτουργεῖ ἐργαστήριο ἁγιογραφίας.

Τό οἰκοδομικό συγκρότημα τοῦ ἡσυχαστηρίου ἀποτελεῖται ἀπό τό Καθολικό, τό καμπαναριό, πού εἶναι σχεδιασμένο κατά τήν κερκυραϊκή ἀρχιτεκτονική παράδοση καί ἀπό ἕνα συγκρότημα κελλιῶν. Στό ἰσόγειο, ἐκτός ἀπό τό ἀρχονταρίκι, εὑρίσκονται ἡ τράπεζα, ἡ ἔκθεση καί ἄλλοι βοηθητικοί χῶροι.

Τό Καθολικό εἶναι μονόκλιτη βασιλική μέ νάρθηκα. Στό ἀέτωμα τῆς νότιας θύρας φέρει πλάκα, στήν ὁποία ἀναγράφεται: 1833 Χριστοφόρος Μοναχός. Στούς τοίχους ὑπάρχουν ἀναρτημένες ἀξιόλογες εἰκόνες τοῦ 18ου αἰ. Μεταξύ αὐτῶν δεσπόζει ἡ εἰκόνα τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς, ἔργο μᾶλλον ρώσου ἁγιογράφου, φορτωμένη μέ πλῆθος ἀναθημάτων.

Τό Ἱ. Ἡσυχαστήριο κατέχει τό Ἱερό Λείψανο τῆς δεξιᾶς χειρός τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς καθώς καί μέρος τοῦ Ἱεροῦ Λειψάνου τοῦ Ἁγίου Ἰωσήφ τοῦ Ἡγιασμένου τοῦ Κρητός, τό ὁποῖο μετέφερε ἀπό τήν Ζάκυνθο ὁ μοναχός Χριστοφόρος. Πολλοί μαρτυροῦν ὅτι τά θαύματα πού ἐπιτελοῦνται εἶναι ἀναρίθμητα.

Στό Σκευοφυλάκιο φυλάσσεται πλῆθος κειμηλίων, ἱερῶν σκευῶν, εἰκόνων, βιβλίων, πρωτοπαπαδικῶν καί ἐπισκοπικῶν ἐγγράφων καί ἄλλα διοικητικῆς φύσεως ἔγγραφα.

Τό Ἱ. Ἡσυχαστήριο πανηγυρίζει στίς 26 Ἰουλίου, κατά τή μνήμη τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς.