Την μνήμη των Αγίων Μικρασιατών Μαρτύρων τίμησε η Ιερά Μητρόπολις Κονίτσης

Τήν Κυριακή Πρό τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου καί Ζωοποιοῦ Σταυροῦ, καί μέσα στό σταυραναστάσιμο κλῖμα αὐτῆς, ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἔχει ὁρίσει νά τιμῶνται οἱ Ἅγιοι μάρτυρες Ἱεράρχες καί λοιποί κληρικοί, οἱ ὁποῖοι βρῆκαν μαρτυρικό θάνατο στή Μικρά Ἀσία καί στόν Πόντο κατά τήν διάρκεια τοῦ διωγμοῦ τῶν Ἑλλήνων κατοίκων.

Ἡ ἀπόδοση τῆς ὀφειλομένης τιμῆς στή μνήμη τους ἐφέτος συνέπεσε μάλιστα μέ τήν συμπλήρωση ἑκατό ἐτῶν ἀπό τήν Μικρασιατική Καταστροφή τοῦ 1922.

Στό Ἐγκύκλιο Σημείωμά Της, ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἀναφέρει: «Σέ αὐτήν τήν ἐπέτειο, ἐπικαλούμαστε τίς πρεσβεῖες τῶν Ἁγίων τῆς Μικρασίας, ἀπό τοῦ Ἁγίου Πολυκάρπου Σμύρνης τοῦ 2ου αἰώνα μέχρι τοῦ Ἁγίου Χρυσοστόμου Σμύρνης. Ὑποκλινόμαστε εὐλαβικά στήν ἱερή μνήμη τῶν πατέρων καί τῶν μητέρων μας, πού θανατώθηκαν ἤ ἐξαναγκάσθηκαν νά πάρουν τόν δρόμο τῆς προσφυγιᾶς κατά τή διάρκεια τῆς Γενοκτονίας τοῦ Ἑλληνισμοῦ.

Ἄς εἶναι αἰωνία ἡ μνήμη τῶν ἑκατοντάδων χιλιάδων φονευθέντων καί ἐκτοπισθέντων, ἀγνοουμένων καί ξεριζωμένων προγόνων μας. Ἄς ἀναπαύει Κύριος ὁ Θεός καί τίς ψυχές τῶν στρατιωτῶν μας, πού ἔπεσαν ἡρωϊκῶς μαχόμενοι κατά τή Μικρασιατική Ἐκστρατεία τοῦ 1919–1922».

Στόν Ἱερό Ναό Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης Κάτω Κονίτσης, καί κατά τήν διάρκεια τοῦ Κοινωνικοῦ, μίλησε ἐπίκαιρα συνεχίζοντας τήν παράδοση τῶν τελευταίων ἐτῶν, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης κ. ΑΝΔΡΕΑΣ.

Στήν φετινή του ὁμιλία, ἀναφέρθηκε ἀρχικά στήν δράση τοῦ Κεμάλ Ἀτατούρκ ὁ ὁποῖος ἀποβιβάσθηκε στήν Σαμψοῦντα στίς 19 Μαΐου 1919 καί ἐξόντωσε περισσότερους ἀπό 350.000 Ἑλλήνων τοῦ Πόντου.

Μίλησε γιά τήν κατάληψη τῆς Σμύρνης ἀπό τόν Ἑλληνικό Στρατό, τόν Ἐθνικό Διχασμό καί τήν Μικρασιατική Καταστροφή, καθώς καί τήν ἀνταλλαγή πληθυσμῶν, μέ ἰδιαίτερη ἀναφορά στά Φάρασα, τόν Ἅγιο Ἀρσένιο τόν Καππαδόκη καί τόν Ὅσιο Παΐσιο τόν Ἁγιορείτη.

Διῆλθε μέ λεπτομέρειες τά τῆς Καταστροφῆς τῆς Σμύρνης μέ τήν πυρπόληση, τίς σφαγές καί τίς λεηλασίες τῆς ἀκμάζουσας αὐτῆς πόλης, πού ὑπῆρξε τό καμάρι τῆς ἑλληνικώτατης Μικρᾶς Ἀσίας.

Τέλος ἀναφέρθηκε στόν μαρτυρικό θάνατο τοῦ Μητροπολίτου Κυδωνιῶν (Ἀϊβαλί) Γρηγορίου Ὠρολογᾶ. Ὁ Γρηγόριος, συμβούλευσε ἀρχικά τούς κατοίκους νά φύγουν, μετά ὅμως τήν ἄρνηση τῆς δημογεροντίας, στήριξε μέχρι τέλους τούς μάρτυρες κατοίκους τῆς πόλεως καί ἐπαρχίας του.

Στίς 14 Σεπτεμβρίου, τέλεσε τήν τελευταία του Θεία Λειτουργία καί εἶδε νά φεύγουν με τά ξένα πλοῖα οἱ ἐλάχιστοι ἐπιζήσαντες. Τότε οἱ Τοῦρκοι συνέλαβαν τόν Ἐθνοϊερομάρτυρα Γρηγόριο μαζί μέ τούς Ἱερεῖς του καί τούς ὁδήγησαν στόν τόπο τοῦ μαρτυρίου. Ἐκεῖ ἔσφαξαν τούς Ἱερεῖς καί ἤθελαν νά θάψουν ζωντανό τόν Γρηγόριο. Τά σχέδιά τους ὅμως δέν ὁλοκληρώθηκαν, καθώς ἐκείνη ἀκριβῶς τήν στιγμή ὁ Θεός τόν κάλεσε κοντά του.

Ὁ Μητροπολίτης κ. ΑΝΔΡΕΑΣ, κλείνοντας τήν ὁμιλία του, κατέληξε μιλῶντας γιά τόν ἀοίδιμο Μητροπολίτη Κυδωνιῶν κυρό Γρηγόριο: «Καί ἔκτοτε μένει ἄγρυπνος σκοπός ἔξω ἀπό τήν μαρτυρική πόλη τῶν Κυδωνιῶν καί περιμένει τήν ἀνάσταση τοῦ Χριστιανισμοῦ στούς προαιώνια Ἑλληνικούς τόπους τῆς καθ’ ἡμᾶς Χριστιανικῆς Ἀνατολῆς. Νά τό δώσῃ ὁ Χριστός, τοῦ ὁποίου ἡ χάρις καί τό ἔλεος εἴθε νά εἶναι μετά πάντων ὑμῶν. Ἀμήν».