Μήνας: Μάρτιος 2023 Σελίδα 3 από 4

Στο βιβλίο “Η συμβολή των Σουλιωτών στην Επανάσταση του 1821”, των εκδόσεων Βεργίνα, του Νίκου Ασημακόπουλου, τεκμηριώνεται με αδιάσειστα στοιχεία από τις υπάρχουσες ιστορικές πηγές ότι, χωρίς τους αγώνες και τις θυσίες των Σουλιωτών η Ελληνική Επανάσταση θα κινδύνευε να συντρίβει στο ξεκίνημά της ή κατά τους πρώτους χρόνους της.

Τον Δεκέμβριο του 1820, οι Σουλιώτες συμμάχησαν με τον Αλή πασά και από τις 7 έως το τέλος του ίδιου μήνα, κατανίκησαν τη μεγάλη στρατιά των Τσάμηδων στα βουνά του Σουλίου και τη στρατιά δύο πασάδων στα Πέντε Πηγάδια, εξοργίζοντας σε τέτοιο βαθμό τον σουλτάνο, ώστε αντικατέστησε τον αρχιστράτηγο Πασόμπεη με τον Χουρσίτ πασά, τον οποίον από τον Νοέμβριο του 1820 είχε διορίσει Διοικητή της Πελοποννήσου.

Η απομάκρυνση όμως του Χουρσίτ και της στρατιάς του απ’ την Πελοπόννησο είχε καταλυτικές επιπτώσεις στο επιτυχημένο ξεκίνημα της Ελληνικής Επανάστασης και αυτό το οφείλουμε στους Σουλιώτες.

Οι νίκες αυτές, που συνεχίστηκαν καθ’ όλη τη διάρκεια του πρώτου χρόνου της Επανάστασης, ισχυροποίησαν τον Αλή πασά, ο οποίος κατάφερε να αντέξει 12 μήνες ακόμη, καθηλώνοντας την τουρκική στρατιά στα Γιάννενα την κρισιμότερη χρονική περίοδο που, τόσο στην Πελοπόννησο όσο και στη Στερεά Ελλάδα, δινόταν ο υπέρ πάντων αγών, για την εδραίωση της Ελληνικής Επανάστασης.

Αλλά και μετά την καρατόμηση του Αλή πασά, στις 24 Γενάρη του 1822, όταν ο Χουρσίτ, τον Μάιο του 1822, εξεστράτευσε εναντίον τους για να τους εξοντώσει, εκείνοι κατανίκησαν τα πολυάριθμα στρατεύματά του σε όλες τις μάχες γύρω από το Σούλι.

Οι νίκες αυτές εξόργισαν πολύ τον σουλτάνο, με αποτέλεσμα να αναθέσει τη μεγάλη εκστρατεία κατά της Πελοποννήσου στον Δράμαλη και σύμφωνα με τον Κόκκινο: “αν ο έμπειρος Χουρσίτ ήταν επικεφαλής τόσου στρατού, τα αποτελέσματα της εκστρατείας πιθανόν να ήσαν διαφορετικά από εκείνα που είχεν ο Δράμαλης”.

Στις 2 του Σεπτέμβρη του 1822, οι Σουλιώτες, εξ αιτίας της πείνας και του λοιμού που μάστιζε το στρατόπεδό τους, αναγκάστηκαν να συνθηκολογήσουν και να μεταφερθούν στην Κεφαλονιά χωρίς να έχουν ηττηθεί σε καμία μάχη.

Αργότερα όμως επέστρεψαν από τα Επτάνησα και από το 1823 έως το 1829 έλαβαν μέρος σε όλες τις κρίσιμες μάχες της Ρούμελης και της Αττικής και λόγω της απαράμιλλης ανδρείας τους, ήταν εκείνοι που έγερναν την πλάστιγγα της νίκης υπέρ των Ελλήνων.

Το τίμημα σε αίμα, που πλήρωσαν οι Σουλιώτες για την ελευθερία της Ελλάδας, ήταν τεράστιο. Στο τέλος της Επανάστασης, οι μάχιμοι που είχαν απομείνει ζωντανοί, δεν ξεπερνούσαν τους διακόσιους.

Ας σκύβουν ευλαβικά οι επερχόμενες γενιές και ας αποτίουν τον πρέποντα φόρο τιμής στη μνήμη τους.

Τα καθήκοντα του Δημάρχου ανέλαβε ο Δημήτρης Παπαγεωργίου μετά την εκλογή του σε ειδική συνεδρίαση από τους δημοτικούς συμβούλους της παράταξης «Γιάννενα- Νέα Εποχή».

Χθες ο κ. Παπαγεωργίου υπέβαλλε την παραίτησή του από το αξίωμα του Προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου και του δημοτικού συμβούλου.

Την θέση του Δημήτρη Παπαγεωργίου στο Δημοτικό Συμβούλιου καλύπτει στο εξής ο Χάρης Δολιώτης.

Ο κ. Δολιώτης ορκίστηκε σήμερα το πρωί ενώπιον του Δημάρχου.

«Η ορκωμοσία μου ως δημοτικός σύμβουλος συμπίπτει χρονικά με μία μεγάλη απώλεια για την πόλη μας αλλά και για μένα προσωπικά ως γιατρού, που είναι αυτή του Δημάρχου Μωυσή Ελισάφ. Του ανθρώπου που ταυτίστηκε με τη δημοκρατία, την ανεξιθρησκία, την επιστήμη, τη διανόηση. Από αυτή τη θέση και μέχρι τη διεξαγωγή των αυτοδιοικητικών εκλογών θα στηρίξω με όλες μου τις δυνάμεις τις αποφάσεις που θα έχουν θετικό πρόσημο για την πόλη μας και θα κινούνται στην κατεύθυνση της βελτίωσης της ποιότητας ζωής των δημοτών» ανέφερε ο κ. Δολιώτης.

Ο Δήμαρχος Δημήτρης Παπαγεωργίου τον καλωσόρισε, του ευχήθηκε καλή επιτυχία στα καθήκοντά του και σημείωσε ότι η συνεργασία τόσο με τον ίδιο όσο και με όλα τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου θα είναι συνεχής προς όφελος της πόλης.

Ο κ. Βασίλης Ζωγράφος, αποποιήθηκε τη θέση του Δημοτικού Συμβούλου και παραμένει στη θέση του Γενικού Γραμματέα στο Δήμο.

Το Δημοτικό Συμβούλιο θα συνεδριάσει την Κυριακή στις 11 το πρωί για την εκλογή νέου Προέδρου και μελών Επιτροπών.

Την Δευτέρα στις 12 το μεσημέρι ο νέος Δήμαρχος θα παραχωρήσει συνέντευξη τύπου.

Μία από τις άγνωστες επιχειρήσεις των Ελλήνων κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821, ήταν η λεγόμενη «εκστρατεία» στον Λίβανο. Ενώ η ιδέα και ο σχεδιασμός φάνταζαν εξαιρετικοί, τελικά η εκστρατεία έγινε όχι υπό την αιγίδα της ελληνικής κυβέρνησης, αλλά με ιδιωτική πρωτοβουλία και κατέληξε σε παταγώδη αποτυχία. Ας δούμε με περισσότερες λεπτομέρειες τα γεγονότα.

Οι προτάσεις του εμίρη Μπεσίρ

Στις 25 Οκτωβρίου 1824, παρουσιάστηκε στο Βουλευτικό ο Χατζηστάθης Ρέζης, που ισχυρίστηκε ότι μετέφερε προτάσεις του εμίρη του Λιβάνου Μπεσίρ και των προυχόντων της χώρας, να γίνει μια συμμαχία Ελλάδας – Λιβάνου με τελικό σκοπό την απελευθέρωση του Λιβάνου και της Κύπρου από τον οθωμανικό ζυγό.

Όταν του ζητήθηκε να αποδείξει τα λεγόμενα του, ισχυρίστηκε ότι είχε χάσει τις σχετικές επιστολές στη διάρκεια των ταξιδιών του. Σύμφωνα πάντα με τον Ρέζη, ο Μπεσίρ θα «χτυπούσε» τους Τούρκους από τη στεριά και ζητούσε ελληνικά πλοία για βοήθεια. Παράλληλα, θα έστελνε στη χώρα μας στρατιώτες και άλογα, για να βοηθήσουν τους επαναστατημένους Έλληνες. Το Βουλευτικό δέχθηκε την πρόταση και όρισε αντιπροσώπους του για τις διαπραγματεύσεις, τον Χατζηστάθη Ρέζη, τον Αντώνιο Τζούνη, που αργότερα αντικαταστάθηκε από τον επίσκοπο Ευδοκιάδος Γρηγόριο (σημ: η Ευδοκιάδα ήταν οχυρή θέση της βόρειας Καππαδοκίας που πήρε το όνομά της από τη βυζαντινή πριγκίπισσα Ευδοκία ή Ευδοξία) και τον Κύπριο αγωνιστή Χαράλαμπο Μάλη. Υπήρξε όμως μεγάλη καθυστέρηση.

Μόλις στις 13 Ιουλίου 1825 το Εκτελεστικό ανέθεσε στον Ρέζη να συνοδεύσει και να καθοδηγήσει ως γνώστης προσώπων και πραγμάτων, τους Έλληνες απεσταλμένους που η κυβέρνηση εφοδίασε με έγγραφα προς τον εμίρη Μπεσίρ, τους ιερωμένους, τους φυλάρχους και τους προκρίτους.

Η κυβέρνηση, με πρωτοβουλία του Μαυροκορδάτου ο οποίος χειριζόταν την υπόθεση, ζητούσε τη συμπαράσταση της Εκκλησίας για την αίσια έκβαση της υπόθεσης. Έτσι, έστειλε ιδιαίτερα έγγραφα στον Πατριάρχη Αντιοχείας Μεθόδιο τον Νάξιο, τους μητροπολίτες της δικαιοδοσίας του, τον αρχιεπίσκοπο Κύπρου Δαμασκηνό καθώς και τους μητροπολίτες Πάφου, Κιτίου και Κυρήνειας.

Περισσότερο απ’ όλους, πίστευε στα οφέλη της επιχείρησης αυτής ο Ρέζης, που ζήτησε από την Κυβέρνηση 3.000 στρατιώτες και 20 πλοία τουλάχιστον για να βοηθήσουν τους Λιβανέζους. Εκτός από τον αντιπερισπασμό του Μπεσίρ κατά των Τούρκων, ο Ρέζης ισχυριζόταν ότι ο Λιβανέζος εμίρης θα έστελνε 200.000 άνδρες στην Ελλάδα, ενώ παράλληλα θα ελευθερωνόταν και η Κύπρος.

Ορισμένοι Κύπριοι πρόσφυγες πληροφορήθηκαν το σχέδιο και σχεδίασαν κάποιες παράτολμες επιχειρήσεις, οι οποίες τελικά δεν έγιναν. Τελικά, οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν προχώρησαν στις εκστρατείες στην Κύπρο και τον Λίβανο. Όμως, ορισμένοι οπλαρχηγοί (Χατζημιχάλης Νταλιάνης, Κριεζώτης, Βάσος Μαυροβουνιώτης κ.ά.), έμαθαν το αρχικό σχέδιο και αποφάσισαν να οργανώσουν μόνοι τους την εκστρατεία.

Ο Κύπριος Χαράλαμπος Μάλης, που ήταν όπως είδαμε από τους πρωταγωνιστές της σχεδιαζόμενης εκστρατείας, αλλά ήθελε αυτή να γίνει με την κάλυψη της ελληνικής κυβέρνησης και όχι από ιδιώτες, αντέδρασε.

Στις 29 Ιανουαρίου 1826, κατήγγειλε προς το Βουλευτικό τη μυστική αυτή κίνηση και ζήτησε να ληφθούν μέτρα εναντίον του βασικού οργανωτή της Χατζημιχάλη Νταλιάνη. Κατά την άποψή μας, ο γεννημένος στο Δελβινάκι Πωγωνίου, στο σημερινό νομό Ιωαννίνων, Χατζημιχάλης Νταλιάνης (1775), μπορεί να χαρακτηριστεί επιπόλαιος ή παρορμητικός, σε καμία περίπτωση όμως τυχοδιώκτης, καθώς ξόδεψε σχεδόν όλη την περιουσία του που είχε αποκτήσει από το εμπόριο καπνικών προϊόντων, για τον εξοπλισμό ιππικού σώματος που πήρε μέρος σε πολλές μάχες και την αγορά πολεμοφοδίων.

Σκοτώθηκε το 1828 στο Φραγκοκάστελο της Κρήτης με πολλούς άνδρες του και από αυτούς προήλθε ο θρύλος για τους Δροσουλίτες (δείτε και σχετικό άρθρο στο protothema. gr).

Η πραγματοποίηση της εκστρατείας και η οικτρή αποτυχία της

Η κυβέρνηση, ζήτησε από το Βουλευτικό να ληφθούν μέτρα, ώστε να μην γίνει αυτή η εκστρατεία. Έστειλε μάλιστα σχετικές επιστολές στους προκρίτους της Ύδρας, των Σπετσών και των Ψαρών, όπως και στον Θ. Κολοκοτρώνη να ζητήσει κι αυτός με τη σειρά του από τον Χατζημιχάλη Νταλιάνη να μην προχωρήσει στα σχέδιά του.

Ο Νταλιάνης, απάντησε ότι στόχος της εκστρατείας δεν θα ήταν η Κύπρος ή τα παράλια της Μικράς Ασίας, αλλά ο Λίβανος και ότι η Κυβέρνηση είχε αρχικά εγκρίνει τον σχεδιασμό της επιχείρησης και μαζί με τους άλλους οπλαρχηγούς άρχισε να οργανώνει την εκστρατεία. Τόπος συγκέντρωσης των στρατευμάτων ορίστηκε η Κέα.

Εκεί, από τον Δεκέμβριο του 1825 ως τον Φεβρουάριο του 1826, συγκεντρώθηκαν 2.000 οπλοφόροι, οι οποίοι με τις αυθαιρεσίες τους, ταλαιπωρούσαν τους κατοίκους. Επικεφαλής τους ήταν οι Χατζημιχάλης Νταλιάνης, Νικόλαος Κριεζώτης, Βάσος Μαυροβουνιώτης, Σταύρος Λιακόπουλος και Χατζηστεφανής Βούλγαρης.

Στα τέλη Φεβρουαρίου 1826, το εκστρατευτικό αυτό σώμα αναχώρησε με 14 καράβια και στις αρχές Μαρτίου, έφτασε έξω απ’ τη Βηρυτό. Όταν αποβιβάστηκαν στην ξηρά, οι άνδρες του σώματος κατέλαβαν έναν παραθαλάσσιο πύργο και μερικά σπίτια και άρχισαν τις λεηλασίες. Ο Μπεσίρ, ήρθε σε επαφή με τους επικεφαλής των Ελλήνων και ζήτησε τις πληρεξούσιες επιστολές από την Κυβέρνηση, τις οποίες εκείνοι δεν διέθεταν. Ο Λιβανέζος εμίρης απαίτησε άμεση αποχώρηση των Ελλήνων, κάτι που έγινε.

Στις 25 Μαρτίου 1826, οι άτακτοι αυτοί οπλοφόροι έφυγαν από τον Λίβανο και κατευθύνθηκαν προς την Κύπρο, όπου άρχισαν να αρπάζουν ζώα και τροφές, τρομοκρατώντας Έλληνες και Τούρκους κατοίκους. Έπειτα, ενεργώντας σαν πειρατές, έπιασαν ένα αυστριακό καράβι στα παράλια της Κιλικίας, γεμάτο χρυσοΰφαντα υφάσματα του Χαλεπίου και άλλα συριακά χειροτεχνήματα.

Τελικά, επέστρεψαν στην Ελλάδα και έτσι έληξε άδοξα η εκστρατεία του Λιβάνου.

Μια τελική αποτίμηση

Σαν ιδέα και σαν σχέδιο «επί χάρτου», η εκστρατεία του Λιβάνου φαινόταν εξαιρετική.

Αντιπερισπασμός στους Τούρκους και ενίσχυση των επαναστατημένων Ελλήνων με χιλιάδες Λιβανέζους ιππείς. Η αναβλητικότητα, η έλλειψη αποφασιστικότητας και άλλοι, άγνωστοι σε μας παράγοντες, είχαν σαν αποτέλεσμα να μην γίνει η εκστρατεία με τη σύμφωνη γνώμη της ελληνικής κυβέρνησης, αλλά με πρωτοβουλία κάποιων οπλαρχηγών.

Δεν υπήρχε καμία οργάνωση, ανάμεσα στους στρατιώτες που πήραν μέρος φαίνεται ότι ήταν πολλοί καιροσκόποι – τυχοδιώκτες, ενώ δεν υπήρχε και κανένας ηγέτης, ανάμεσα στους επικεφαλής, να απαγορεύσει και να σταματήσει το πλιάτσικο στον Λίβανο και τη Συρία. Στο περιθώριο της εκστρατείας αυτής είχαμε και ένα… love story!

Στην Κέα, ο Βάσος Μαυροβουνιώτης, γνώρισε την δεκαεξάχρονη και εγκυμονούσα. Ελέγκω, κόρη του έμπορου Γεώργιου Ιωαννίτη, την οποία ερωτεύτηκε. Την απήγαγε με τη θέλησή της, ενώ μετά την επιστροφή του από τον Λίβανο την παντρεύτηκε!

Εκείνο που προκύπτει σαν τελικό συμπέρασμα, είναι ότι μια σημαντική ελληνική δύναμη, φθειρόταν για μήνες, σε άσκοπες περιπλανήσεις και πειρατικές ενέργειες, την ίδια ώρα που Τούρκοι και Αιγύπτιοι ετοίμαζαν συντονισμένα και μεθοδικά τα τελευταία πλήγματα κατά του Μεσολογγίου……

www.elkosmos.gr

Με λαμπρότητα και σεμνότητα, πραγματοποιήθηκε ο φετινός εορτασμός της Πολιούχου και Προστάτιδας της Άρτας Αγίας Θεοδώρας, χοροστατούντων των Σεβασμιότατων Μητροπολιτών Άρτης κ. Καλλίνικου, πρώην Άρτης κ. Ιγνάτιου και Σισανίου και Σιατίστης κ. Αθανάσιου.

Με τη συμμετοχή, επίσης, της φιλαρμονικής του Μουσικοφιλολογικού Συλλόγου Άρτας “Ο Σκουφάς”, του Δήμου Ηγουμενίτσας, του Δήμου Μεσολογγίου, του Στρατού, Τμημάτων Πολιτιστικών Συλλόγων και πιο συγκεκριμένα, του Λυκείου Ελληνίδων, του Μακρυγιάννη, του Σκουφά, του Λαογραφικού Συλλόγου «Κωστηλάτα», του Πολιτιστικού Συλλόγου Θεοδωριάνων «Άνθιμος Αργυρόπουλος», του 1^ου Συστήματος Προσκόπων Άρτας, του Συλλόγου Γονέων και Φίλων Παιδιών με Ειδικές Ανάγκες Νομού Άρτας και μαθητών και μαθητριών Γυμνασίων και Λυκείων, πραγματοποιήθηκε η λιτάνευση των Λειψάνων και της Ιεράς Εικόνας της Αγίας Θεοδώρας, στους δρόμους της Άρτας, που είχαν γεμίσει με κόσμο.

«Η Άρτα μας Γιορτάζει. Γιορτάζουμε την Πολιούχο μας, την Αγία Θεοδώρα, την Βασίλισσα του Δεσποτάτου της Ηπείρου, με την ευτυχή συγκυρία η Δημοτική μας Αρχή να έχει ολοκληρώσει τα έργα ανάπλασης και διαμόρφωσης του περιβάλλοντος χώρου του Ιερού Ναού της Αγίας Θεοδώρας. Εύχομαι ολόψυχα η Αγία να δώσει υγεία, δύναμη σε όλους τους Αρτινούς αλλά και σε όλους όσους βιώνουν τις συνέπειες του φοβερού δυστυχήματος που έχει συγκλονίσει ολόκληρη τη χώρα μας. 

Η χάρη και η φώτιση της Αγίας μας να καθοδηγεί και όλους εμάς που ασχολούμαστε με τα κοινά, ώστε να είμαστε χρήσιμοι και να συνεργαζόμαστε όλοι μαζί για το καλό του τόπου μας», ανέφερε σε δηλώσεις του ο Δήμαρχος Αρταίων Χρήστος Τσιρογιάννης.

Ο Μητροπολίτης Άρτης κ. Καλλίνικος ευχαρίστησε εγκαρδίως τους Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτες πρώην Άρτης κ. Ιγνάτιο και Σισανίου και Σιατίστης κ. Αθανάσιο, τους επισήμους, αλλά και τους πιστούς, που συμμετείχαν στην εορτή. Και ευχήθηκε η Αγία Θεοδώρα να παρηγορήσει τις καρδιές των οικογενειών που είχαν απώλειες στο πρόσφατο σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών και ο Θεός να αναπαύει τις ψυχές των θυμάτων.

Παρούσα και η Περιφέρεια Ηπείρου 

Στις εκδηλώσεις, την Κυβέρνηση εκπροσώπησε ο Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Βουλευτής Άρτας Γιώργος Στύλιος ενώ, μεταξύ άλλων, παρέστησαν οι Βουλευτές Άρτας, Όλγα Γεροβασίλη και Χρήστος Γκόκας, ο Περιφερειάρχης Ηπείρου Αλέξανδρος Καχριμάνης, ο Αντιπεριφερειάρχης Άρτας Βασίλης Ψαθάς, ο Δήμαρχος Γεωργίου Καραϊσκάκη, Περικλής Μίγδος, η Δήμαρχος  Νικολάου Σκουφά Ροζίνα Βαβέτση, Αντιδήμαρχοι, Πρόεδροι Κοινοτήτων, Περιφερειακοί και Δημοτικοί Σύμβουλοι, πλήθος εκπροσώπων των Σωμάτων Ασφαλείας, καθώς και φορέων της περιοχής.

Με σεμνή μεγαλοπρέπεια ετελέσθη, την Παρασκευή 10 Μαρτίου 2023, Πολυαρχιερατικός Εσπερινός για την μνήμη της Αγίας Θεοδώρας, Βασιλίσσης και Πολιούχου της Άρτας, στον εν Άρτη βυζαντινό Ιερό Ναό της Αγίας, όπου βρίσκεται ο τάφος της και τα Ιερά Λείψανά της.

Στην Ιερά Ακολουθία, χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης κ. Αθανάσιος, συγχοροστατούντων των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών πρώην Άρτης κ. Ιγνατίου και Άρτης κ. Καλλινίκου.

Ο Σεπτός Ποιμενάρχης κ. Καλλίνικος ευχαρίστησε τους συμπανηγυρίζοντες Αγίους Αρχιερείς και ευχήθηκε η Αγία Θεοδώρα να παρηγορήσει τις καρδιές των οικογενειών που είχαν απώλειες στο πρόσφατο σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών και ο Θεός να αναπαύει τις ψυχές των θυμάτων.

Εν συνεχεία ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης κ. Αθανάσιος εκήρυξε τον Θείο λόγο και ανεφέρθη περιεκτικά στον βίο της εορταζούσης Αγίας Θεοδώρας και στην υπομονή της, επικαλούμενος την χάρη και την σκέπη της, για τον λαό της Άρτας και όλο τον κόσμο.

Με αφορμή τις αρχαιολογικές έρευνες στο Καστρί στην Αρχαία Πανδοσία, από την ομάδα του Δημήτρη Ρουμπή καθηγητή του Πανεπιστημίου της Βασιλικάτας που εδρεύει στη Matera της Ιταλίας, σε συνεργασία με την Εφορία Αρχαιοτήτων Πρέβεζας και την υποστήριξη του Δήμου Πάργας, ξαναήρθαν στο φως κοινές διαδρομές και σχέσεις με την ιταλική Anglona – αρχαία Πανδοσία στον Δήμο Tursi και την Ηράκλεια στον Δήμο Policoro που βρίσκονται στην Περιφέρεια Basilicata .

Στα πλαίσια αυτά το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Πάργας ενέκρινε ομόφωνα την πρόταση για την σύσταση συμφώνου φιλίας – αδελφοποίησης με τον Δήμο Tursi και συνεργασίας με τον Δήμο Policoro που θα μπορούσε να αποτελέσει μια σημαντική ευκαιρία, η οποία θα επιτρέψει να δημιουργηθούν στενοί δεσμοί σε οικονομικό, κοινωνικό, τουριστικό και πολιτιστικό επίπεδο μεταξύ των Δήμων, με σκοπό την κοινή πρόοδο όλων των μερών.