Η ίδρυση της Ομόνοιας ήταν μια αναγκαιότητα για τον Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό, όπως ήταν κι ένα ιστορικό γεγονός η ίδρυσή της. Για πρώτη φορά αυτός ο Ελληνισμός θα είχε τον δικό του πολιτικο-κοινωνικό φορέα, θα είχε το σύμβολό του, βγαλμένος από τα σπλάχνα του, που θα έδινε μια άλλη πνοή στην μετέπειτα ροή των πραγμάτων  στο βορειοηπειρωτικό χώρο. Να γιατί ενθαρρύνθηκε και αναπτερώθηκε ο Βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός με την εμφάνιση αυτού του φορέα.

Σ’ αυτές τις τρεις δεκαετίες (που περιγράφονται στο βιβλίο, ενώ είναι 32 χρόνια) υπήρξαν πολλές εξελίξεις, δόθηκε μεγάλος αγώνας για την καθιέρωση των δικαιωμάτων της μειονότητας αυτής, μέσα από επάλξεις, διαφόρων ειδών.

Ο αγώνας αυτός πρέπει ν’ αποτυπωθεί, για να μην ξεχάσουμε τον αγώνα των δεκαετιών αυτών, να μάθει και η νέα γενιά και να γίνει ο συνεχιστής αυτού του αγώνα.

Ακριβώς, διαμέσου του υλικού που αποκόμισα από πολλές πηγές και προσωπικό μου αρχείο, σκέφτηκα να παρουσιάσω τη δράση της οργάνωσης ΟΜΟΝΟΙΑ των  τριών δεκαετιών, διαμέσου αυτού του βιβλίου, το οποίο, νομίζω, πως θα είναι ένα αναμφισβήτητο ιστορικό ντοκουμέντο,  διότι τα ανακοινωθέντα και οι εκκλήσεις, οι δηλώσεις και οι διαμαρτυρίες, οι συζητήσεις των δικών μας βουλευτών στην αλβανική Βουλή,  οι συναντήσεις με τις Αρχές εντός και εκτός χώρας, μαρτυρούν πως η «ΟΜΟΝΟΙΑ» με τη δράση της, το πρόγραμμά της, τις διεκδικήσεις της, επικράτησε με το κύρος που της άρμοζε και αναγνωρίζεται παγκοσμίως.

Στο βιβλίο καθρεφτίζονται και οι αδυναμίες που προβλήθηκαν στην πάροδο του χρόνου και οι προσπάθειες ατόμων και ομάδων για την περεταίρω αναβάθμισή της, για μια ενιαία ανασυγκροτημένη και αναβαθμισμένη «ΟΜΟΝΟΙΑ».

Προβάλλονται οι διαμαρτυρίες και η συμπαράσταση από τις εκάστοτε ελληνικές Κυβερνήσεις  και τις ελληνικές διπλωματικές Αρχές που δρουν στην Αλβανία, για την καταπάτηση των δικαιωμάτων της ΕΕΜ.

Ο αναγνώστης επίσης θα γνωρίσει και τα άρθρα της Σύμβασης Πλαίσιο και των Διεθνών Οργανισμών για την προστασία των δικαιωμάτων των μειονοτήτων, πάνω στα οποία είναι πλαισιωμένα τα αιτήματα της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας και που δικαίως ζητά την εφαρμογή τους. 

Με το συμπέρασμα: «Οι Έλληνες Βορειοηπειρώτες διασκορπισμένοι σε όλη την Αλβανία, παρά τη συρρίκνωση και την αφομοίωση που υπέστησαν, παρά τις προσπάθειες αλλοίωσης στο διάβα των χρόνων, έμειναν εργατικοί, τίμιοι, αγαθοποιοί, φιλομαθείς, νομοταγείς, φιλειρηνικοί… Είμαστε υπερήφανοι για την ιστορία μας, τους αγώνες μας»

Βαγγέλης Παπαχρήστος

sfeva.gr