- Ρεπορτάζ: Νίκος Σουτόπουλος
- Φωτογραφία: Γιώργος Γοργόλης
ΚΑΛΠΑΚΙ: Σε μια κατανυκτική ατμόσφαιρα, κατά τον εσπερινό της Κυριακής 15 Οκτωβρίου 2023, έγινε η κουρά του αδελφού Απόστολου, που μετονομάστηκε σε μοναχός Αθανάσιος, οποίος επάνδρωσε έτσι την εγκαταλειμμένη Ιερά Μονή Αγίου Συμεών του Στυλίτου και Αγίου Αθανασίου Χρυσόρραχης, κατά την ανασύσταση της.
Η Ιερά Μονή Αγίου Συμεών του Στυλίτου και Αγίου Αθανασίου βρίσκεται μέσα σε πυκνό πουρναρόδασος, γεωγραφικά βόρεια του Δημοτικού Διαμερίσματος Χρυσόρραχης (Ζαγόριανη) του Δήμου Πωγωνίου.
Η Ιερά Μονή χτίστηκε το έτος 1663 όπως φαίνεται και στο βιβλίο «Ιερά Μονή Σωσίνου Παρακαλάμου» του συγγραφέως Αιδεσιμολογιώτατου πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση των εκδόσεων Αθ. Σταμούλη.
Είναι φρουριακού τύπου με ψηλό μαντρότοιχο (καστρομονάστηρο), Αρχικώς και μέχρι το έτος 1818 ήταν Μετόχι της Ιεράς Μονής Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Σωσίνου (κυρίαρχος Ιερά Μονή). Αρχικώς υπήρχε ανδρώα και στη συνέχεια μετατράπηκε σε γυναικεία μονή. Εγκαταλείφθηκε όμως πριν το 1913.
Το Καθολικό της Ιεράς Μονής (ο κεντρικός Ιερός Ναός) το οποίο ανήκει στον τύπο της μονόκλιτης καμαροσκεπούς Βασιλικής, είναι κατάγραφο και ιστορήθη το έτος 1840 δια χειρός αμαρτωλού Νικολάου ο οποίος αγιογράφησε και την Ιερά Μονή των Μετεώρων. Η ιστόριση (αγιογράφηση) ολοκληρώθηκε το έτος 1856 από τους Καπεσοβίτες Ιωάννη και Αναστάσιο.
Σήμερα εντός της γραφικής και ήσυχης εσωτερικής αυλής της μονής υπάρχουν μερικά από τα κελιά, υπόλειμμα της Τραπέζης και η στέρνα χτισμένη και αυτή το έτος 1756. Η ιστορία της μονής μαρτυρεί ότι από τα έσοδα της πληρώνονταν ο εκάστοτε ελληνοδιδάσκαλος που δίδασκε στο σχολείο του χωριού.
Η Μονή πανηγυρίζει το πρώτο Σαββατοκύριακο μετά τον Δεκαπενταύγουστο καθώς επίσης την 1η Σεπτεμβρίου ημέρα μνήμης του Αγίου Συμεών του Στυλίτου καθώς υπάρχει η κάρα του που ήρθε από την Κωνσταντινούπολη, άγνωστο πότε.
Στη χειροτονία παρευρέθηκαν πλήθος ιερέων και μοναχών από την Ιερά Μητρόπολη Δρυϊνουπόλεως Πωγωνιανής και Κονίτσης και φίλοι του νέου μοναχού Αθανασίου από τα Ιωάννινα, το Μέτσοβο, την Κόνιτσα και αλλού. Ακολούθησε μικρή δεξίωση προς τιμή του και οι ευχές όλων να είναι «πάντα άξιος»!
Αφήστε μια απάντηση