Μήνας: Νοέμβριος 2022 Σελίδα 4 από 8

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΟΣΧΟΠΟΛΗΣ

Η Μοσχόπολη ήταν μεγάλο εμπορικό και πολιτιστικό κέντρο του 18ου αιώνα στη Βαλκανική χερσόνησο. Βρίσκεται δυτικά της Κορυτσάς στη σημερινή νοτιοανατολική Αλβανία. Τον 18ο αιώνα η πόλη αναπτύχθηκε σε ένα από τα κύρια αστικά κέντρα των Βαλκανίων. Λόγω της συμβολής της στον Νεοελληνικό Διαφωτισμό η πόλη αναφέρεται στην εποχή της ακμής της και ως «Νέα Αθήνα» ή «Νέος Μυστράς».

Ως το τέλος του 17ου αιώνα η Μοσχόπολη ήταν ένας μικρός οικισμός, όμως παρουσίασε αλματώδη οικονομική και πνευματική ανάπτυξη από τον επόμενο αιώνα. Την περίοδο της μεγάλης ακμής της πόλης, τη δεκαετία του 1730, ο πληθυσμός της είχε φτάσει τις 60.000. Μάρτυρες της ακμής της είναι οι επιβλητικοί ναοί του Αγίου Νικολάου (1721), του Αγίου Αθανασίου (1721) και των Ταξιαρχών (1722) που κοσμούνται από πολλές και αξιόλογες αγιογραφίες.

Η πόλη κατοικούνταν κυρίως από Έλληνες και Βλάχους, υπήρξε ένα από τα σημαντικότερα βλαχόφωνα κέντρα, με κύρια ενασχόληση το εμπόριο, την κτηνοτροφία, την κατεργασία μαλλιού, ταπητουργίας και ανάπτυξη βυρσοδεψίας. Περίφημη ήταν η πόλη και για την σιδηρουργία, την αργυροχοΐα και την χαλκουργική της. Πολλοί Μοσχοπολίτες έμποροι στη Βενετία, στη Βιέννη, στην Οδησσό, την Κωνσταντινούπολη και άλλα σημαντικά κέντρα της εποχής ενίσχυσαν οικονομικά την πατρίδα τους και συντέλεσαν στην ίδρυση σχολείου, περίπου το 1700. Το σχολείο, με την ονομασία, «Ελληνικόν Φροντιστήριο» εξελίχθηκε σε σημαντικό εκπαιδευτικό κέντρο της περιοχής, το 1744 αναβαθμίστηκε από δωρεές και μετονομάστηκε σε «Νέα Ακαδημία»

Το 1769 λόγω της συμμετοχής της πόλης στην προετοιμασία της εξέγερσης του 1770 (Ορλωφικά), η πόλη υπέστη λεηλασίες από Τουρκαλβανούς. Σημαντικές καταστροφές έγιναν και από τα στρατεύματα του Αλή Πασά το 1788, που κατόπιν διαταγής του, καταστράφηκαν πολύτιμοι πολιτιστικοί θησαυροί της πόλης.

Η Μοσχόπολη δεν μπόρεσε να ανακτήσει την παλιά της δόξα, συνέχιζε να υπάρχει όμως ως οικισμός μικρότερης εμβέλειας. Οι κάτοικοί της κατέφυγαν σε περιοχές της Θεσσαλίας και της Μακεδονίας. Πολλοί άλλοι Μοσχοπολίτες μετά την καταστροφή της πόλης τους διακρίθηκαν ως έμποροι, ως τραπεζίτες και ως βιοτέχνες στην Ουγγαρία και την Αυστρία και συνέχισαν την παράδοση των προγόνων τους σε έργα ευποιίας με γενναίες δωρεές και την χρηματοδότηση κοινωφελών ελληνικών ιδρυμάτων, όπως η οικογένεια Σίνα.

Κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, το 1916, ομάδα Αλβανών ατάκτων λεηλάτησε την πόλη.

Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΜΟΣΧΟΠΟΛΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΤΡΑΤΟ

Στον Ελληνο-ιταλικό Πόλεμο, κατά την μάχη της Μόροβας – Ιβάν, στις 14 Νοεμβρίου 1940, το 68ο Σύνταγμα Πεζικού, της Χ Μεραρχίας, εξόρμησε προς το χωριό Νικολίτσε το οποίο και κατέλαβε μετά από αγώνα.

Στη συνέχεια κινήθηκε προς τα νοτιοδυτικά και βορειοδυτικά αντερείσματα του χωριού, ενώ προωθημένα τμήματά του εγκαταστάθηκαν στο Σταυροειδές ύψωμα (2,5 χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Νικολίτσε) που δεν το κατείχε ο εχθρός. Αποκτήθηκε έτσι ένα ισχυρό έρεισμα στην κορυφογραμμή της οροσειράς της Μόροβας, νότια από τη σημαντική διάβαση της Ντάρζας.

Στις 16 Νοεμβρίου το Σύνταγμα συνέχισε την επιθετική του προσπάθεια και πέτυχε να ολοκληρώσει την κατοχή του Σταυροειδούς υψώματος και να καταλάβει, μετά από πείσμονα αγώνα, το ύψωμα 1827. Την επομένη το 68ο Σύνταγμα Πεζικού ασχολήθηκε με την εδραίωσή του στις θέσεις που είχε καταλάβει και απέκρουσε αλλεπάλληλες εχθρικές επιθέσεις.

Μετά από τετραήμερη ανάπαυλα για τη ξεκούραση των ανδρών και την ανασυγκρότηση των μονάδων, στις 14:00 της 21ης Νοεμβρίου, ύστερα από ωριαία προπαρασκευή του πυροβολικού, το Σύνταγμα επιτέθηκε για την κατάληψη του ισχυρού υψώματος 1878.

Ο αγώνας ήταν σκληρός και η αντίσταση των Ιταλών μεγάλη, αλλά στις 19:00 το Ι/68 Τάγμα με την επιτυχή υποστήριξη του πυροβολικού κατόρθωσε να καταλάβει το ζωτικό αυτό ύψωμα, το οποίο αποτελούσε το προπύργιο της εκεί ιταλικής αντίστασης και το καλύτερο παρατηρητήριο των Ιταλών πάνω στη Μόροβα.

Την επομένη το Σύνταγμα κατευθύνθηκε προς το χωριό Ντέρσνικο. Οι Ιταλοί υποχρεώθηκαν να υποχωρήσουν προς το βορειοδυτικά, εγκαταλείποντας τη Μοσχόπολη την οποία κατέλαβε η VII Ομάδα Αναγνωρίσεως του Συντάγματος, χωρίς καμιά εμπλοκή με τον εχθρό, τις πρωινές ώρες της 24ης Νοεμβρίου.

από facebook: Βορειοηπειρωτικός Σύλλογος Φλωρίνης & Πέριξ 1921

Στελέχη της Δημόσιας Επιχείρησης Διανομής Αερίου διαβεβαιώνουν ότι η περιοχή της Ηπείρου θα προμηθευτεί με φυσικό αέριο.

Στη συνάντηση που πραγματοποιήθηκε την Δευτέρα 21 Νοεμβρίου, τονίστηκε πως τα έργα θα ξεκινήσουν σύντομα και αυτό θα αφορά και τους τέσσερις νομούς της Ηπείρου, με τις συνδέσεις των καταναλωτών να ανέρχονται σε τεσσεράμισι χιλιάδες.

Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης, ο Διευθύνων Σύμβουλος της ΔΕΔΑ συναντήθηκε με τις δημοτικές αρχές των τεσσάρων πόλεων, καθώς και με εκπροσώπους του εμπορικού και βιομηχανικού κόσμου της περιφέρειας Ηπείρου, ενημερώνοντας αναλυτικά για τον σχεδιασμό των έργων και τα οφέλη που θα αποφέρει η έλευση του φυσικού αερίου στην τοπική κοινωνία και οικονομία.

Οι εργασίες κατασκευής του δικτύου διανομής φυσικού αερίου στην περιφέρεια Ηπείρου αναμένεται να ξεκινήσουν τον επόμενο μήνα από την πόλη των Ιωαννίνων.

Η ενεργειακή αποδοτικότητα και η αειφορία ήταν το θέμα “στρογγυλής τραπέζης” που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 20 Νοεμβρίου στο Ξενοδοχείο Grand Serai στα Ιωάννινα στο πλαίσιο τριήμερου επιστημονικού συνεδρίου του προγράμματος “Διασυνοριακή συνεργασία για την ενεργειακή αποδοτικότητα” με ακρωνύμιο «SOLIS», που υλοποιείται στο πλαίσιο του Προγράμματος Συνεργασίας INTERREG «Ελλάδα – Αλβανία 2014-2020» και χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και από εθνικούς πόρους των δύο χωρών.

Επικεφαλής εταίρος είναι ο Δήμος Πρέβεζας ενώ συμμετέχουν ακόμη ο Δήμος Φοινίκης Αλβανίας καθώς και το Παιδαγωγικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων με επιστημονικά υπεύθυνη καθηγήτρια την κ. Αικατερίνη Πλακίτση.

To SOLIS αναγνωρίζει τις προκλήσεις που θέτει η μετάβαση σε μία οικονομία χαμηλού άνθρακα και αξιοποιεί το δυναμικό των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) στη διασυνοριακή περιοχή Ελλάδας – Αλβανίας.

Στο “στρογγυλό τραπέζι” μεταξύ άλλων παραβρέθηκαν και τοποθετήθηκαν η Πρόεδρος της Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για την Εκπαίδευση και την Αειφόρο Ανάπτυξη κ. Αραβέλλα Ζαχαρίου, ο Περιφερειάρχης Ηπείρου κ. Αλέξανδρος Καχριμάνης και οι Δήμαρχοι Πρέβεζας κ. Νίκος Γεωργάκος και Φοινίκης κ. Χρήστος Κίτσος.

Ο Δήμαρχος Πρέβεζας αναφέρθηκε στο πνεύμα συνεργασίας μεταξύ των εταίρων υπογραμμίζοντας ότι έχουν ήδη ολοκληρωθεί τα σχέδια Βιώσιμης Κινητικότητας και Διαχείρισης Ενεργειακής Απόδοσης των Δημοτικών Κτιρίων ενώ έχουν υλοποιηθεί ή δρομολογηθεί και μια σειρά άλλων παρεμβάσεων που στόχο έχουν την εξοικονόμηση ενέργειας.

Σύμφωνα με τον κ. Γεωργάκο βρίσκεται σε εξέλιξη και θα ολοκληρωθεί μέσω προγραμματικής σύμβασης με την Περιφέρεια Ηπείρου η αντικατάσταση όλων των λαμπτήρων οδοφωτισμού με led στο δημοτικό οδικό δίκτυο ενώ προχωρούν τα έργα ενεργειακής αναβάθμισης του Γυμναστηρίου του 1ου Λυκείου και η εγκατάσταση φωτοβολταϊκού πάρκου που θα καλύψει τις ανάγκες λειτουργίας του Βιολογικού Καθαρισμού του Λούρου.

Σημαντική παρέμβαση αποτελεί επίσης η καταγραφή καταναλώσεων ηλεκτρικής ενέργειας σε όλα τα δημοτικά κτίρια έτσι ώστε να γίνονται στοχευμένες παρεμβάσεις για την εξοικονόμησή της.

Ο Δήμαρχος Πρέβεζας χαρακτήρισε τέλος αναγκαία τη χρήση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας ως παγκόσμια στρατηγική αλλά και τη δημιουργία μιας διαφορετικής “κουλτούρας” που θα προάγει την εξοικονόμηση της ενέργειας με βασικούς εκφραστές τους μικρούς πολίτες υπογραμμίζοντας έτσι και τη σπουδαιότητα συμμετοχής του Παιδαγωγικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων στο πρόγραμμα SOLIS.

Ο Δήμος Ιωαννιτών, μαζί με άλλους ελληνικούς δήμους, συμμετείχε στο διήμερο συνέδριο που αφορούσε στην ολοκλήρωση της πρωτοβουλίας των «100 Έξυπνων Πόλεων» και διεξήχθη στη Βαρκελώνη.

Οι εργασίες του συνεδρίου επικεντρώθηκαν σε δύο βασικές ενότητες:

Α) Τη σημασία των «Local Green Deals» που θα έχουν σαν στόχο την εφαρμογή της πράσινης μετάβασης μέσα στο τοπικό οικοσύστημα κάθε πόλης και την επιλογή δράσεων με προστιθέμενή αξία για τον μετασχηματισμό των πόλεων στην κατεύθυνση της πράσινης ανάπτυξης.

Β) Την ανάλυση ζητημάτων που αφορούν την αμεσότερη και ουσιαστικότερη συνδρομή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στους Δήμους, τον διαμοιρασμό και αξιοποίηση της όποιας πληροφορίας παράγεται μέσα στο δίκτυο των πόλεων καθώς και την άμεση παροχή χρηματοδοτικών πόρων για την υλοποίηση των σχεδιαζόμενων δράσεων

Σημαντική αναβάθμιση στο Πανεπιστημιακό νοσοκομείο Ιωαννίνων, μετά τη δωρεά γνωστού οργανισμού.

Το νοσοκομείο υποδέχθηκε στον χώρο εγκατάστασής του, υπερσύγχρονο σύστημα τομογραφίας εκπομπής ποζιτρονίων με αξονικό τομογράφο 64 τομών ανά περιστροφή. Παράλληλα με την παράδοση του μηχανήματος και του υπόλοιπου υποστηρικτικού εξοπλισμού ολοκληρώνονται και οι εργασίες κατασκευής του κτιρίου υποδοχής του, καθαρής επιφάνειας 270 τετραγωνικών μέτρων.

Η παραγωγική λειτουργία του συστήματος PET-CT που αναμένεται στις αρχές του 2023 θα συνεισφέρει σε μέγιστο βαθμό στην αποτελεσματική διαχείριση μεγάλου αριθμού ογκολογικών ασθενών, όσον αφορά στη διάγνωση, σταδιοποίηση και επανασταδιοποίηση της νόσου, στην παρακολούθηση της ανταπόκρισης στη θεραπεία, στον ακριβέστερο σχεδιασμό των πεδίων ακτινοθεραπείας και το κυριότερο, στην ανίχνευση της υποτροπής.

Μηνυτήρια αναφορά κατέθεσε την Δευτέρα 21 Νοεμβρίου στον αρμόδιο εισαγγελέα η παράταξη “Ορίζοντες Ηπείρου”, χαρακτηρίζοντας από την πρώτη στιγμή «περιβαλλοντικό έγκλημα» το πρόσφατο συμβάν με τα νεκρά ψάρια στον ποταμό Λούρο.

Ο επικεφαλής της παράταξης, Σπύρος Ριζόπουλος, αμέσως μετά, επέμεινε ότι η απόδοση ευθυνών στην ανομβρία εκ μέρους του Περιφερειάρχη είναι μια πολιτική προσπάθεια συγκάλυψης ευθυνών η οποία όμως δεν έχει καμία βάση.

«Δεν μου είναι ευχάριστο αυτό που έκανα σήμερα. Η πολιτική δεν πρέπει να διεξάγεται στα δικαστήρια, αλλά το τελευταίο που επιθυμώ για μια τέτοια τεράστια ζημιά είναι να μπουν στο κάδρο της συγκάλυψης», υπογράμμισε, υπενθυμίζοντας πως για τον ίδιο λόγο προσέφυγε και στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση για το σκάνδαλο των φωτοβολταϊκών.

Στο μεταξύ σφοδρή επίθεση στην περιφερειακή αρχή εξαπέλυσε η παράταξη “Αριστερή Παρέμβαση” για το «έγκλημα του ποταμού Λούρου».

«Εξαφανίστηκε μεγάλο κομμάτι. Αντίστοιχες είναι οι εικόνες και στ’ άλλα ποτάμια. Όπως κι η διαπίστωση ότι χτυπιούνται και αδυνατίζουν τα βάθρα απ’ τα γεφύρια μας. Οι καταρρεύσεις των τελευταίων χρόνων τείνουν να πάρουν τη μορφή επιδημίας με τη συχνότητά τους», υπογραμμίζει ο επικεφαλής της παράταξης, Ζώης Γαλατάς.

με πληροφορίες από ertnews.gr

Στίς 11 Νοεμβρίου 1940 -15 ἡμέρες ἀπό τήν ἰταλική ἐπίθεσι- ἡ Γενική ἐπιστράτευσις εἶχε ὁλοκληρωθῆ. Ἡ μεγάλη ἑλληνική ἀντεπίθεσις θά ἐκδηλωνόταν σέ ὅλο τό μέτωπο πρός καταδίωξι τῶν Ἰταλῶν ἐντός τῆς Ἀλβανίας. Γιά λό­γους ὀργανωτικούς ὅμως ἀντί γιά τίς 12 Νοεμβρίου, ἀνεβλήθη γιά τίς 14 Νοεμβρίου.

Ὁ Ἰ. Μεταξᾶς μέ στενοχώρια ἐπισημαίνει τήν καθυστέρησι: «Ἀναβολή δυό ἡμερῶν καί ἀπόψε ἀκόμη μίας. Ἄσχημο αὐτό».

        Τά λόγια του ἀποδεικνύουν καί πάλι ὅτι ἡ ἐπιθετική φύσις τοῦ σχεδίου, ἦταν προγραμματισμένη πρίν ἀκόμη ἀπό τήν ἐπί­θεσι τῶν Ἰταλῶν καί ὄχι αὐτοσχεδιασμός… “ἐκ τῶν ὑστέρων”.

Τήν παραμονή τῆς ἑλληνικῆς ἀντεπιθέσεως, ὁ βαθύτατα θρησκευόμενος Μεταξᾶς ἀγωνιοῦσε: «Αὔριον ἀρχίζει ἡ μεγάλη μάχη. Ἡ μεγάλη μάχη αὔριον! Θεέ μου, βοήθησέ μας».

Στίς 14 Νοεμβρίου 1940 ὥρα 6.30 π.μ., ἐρχόταν ἐπιτέλους ἡ ὥρα τῆς ἑλληνικῆς ἐκδικήσεως. Καί ἀμέσως ἀρχίζει ἡ διάσπασις τῆς ἀμυντικῆς γραμμῆς τῶν Ἰταλῶν. Ὁ Στρατός μας κατελάμβανε τήν Κόνιτσα καί στόν παρα­λιακό τομέα, ἄρχιζε ὑποχώρησις τῶν Ἰταλῶν σέ ὅλα τά σημεῖα.

       Ἡ κατάληψις τῆς Κορυτσᾶς

        Ἤδη στίς 17 Νοεμβρίου, ἡ Ἰταλική γραμμή κατέρρεε. Τό Πυρο­βολικό μας ἔβαλλε πλέον κατά τοῦ ἀεροδρομίου καί τῶν ἰταλι­κῶν στρατώνων τῆς Κορυτσᾶς. Ὁ Μεταξᾶς σημείωνε: «Ξεκαθαρίζομεν τήν Μόροβαν. Ἰβᾶν μένει εἰς χείρας Ἰταλῶν ἀκόμη… Ἐπικλήσεις πρός Ἄγγλους διά ἀεροπλάνα. Ἐπικλήσεις – Ἐπικλήσεις… Νέαι μου παραγγελίαι πρός Τσώρτσιλ. Ἀερο­πορία!»

        Στίς 19 Νοεμβρίου 1940 ὁ Μουσσολινι ἔβγαζε ἕναν λόγο γε­μάτο χολή κατά τῆς Ἑλλάδος. Ἐπέρριπτε τούς λόγους τῆς μέχρι τότε ἰταλικῆς ἀποτυχίας στόν Πράσκα καί ὑποσχόταν νά… ”τσα­κίση τά πλευρά τῆς Ἑλλάδος”…

Ὁ Ἰωάννης Μεταξᾶς δέν ἀπάντησε ἀμέσως. Περίμενε πρῶτα νά τοῦ δοθῆ ἡ ἀπάντησις στό πεδίο τῆς μάχης. Τήν ἴδια ἡμέρα ἐπισκέφθηκε μόνο τούς ἡρωϊκούς τραυματίες μας: «Ἐπίσκεψις Ἐρυθρόν Σταυρόν πληγωμένων. Μιλῶ μέ ὅλους».

        Τήν ἑπομένη ὁ Ἑλληνικός Στρατός κατελάμβανε τό Δελβι­νάκι, τόν Προφήτη Ἠλία καί τόν Ἅγ. Κοσμᾶ, ἐνῶ στόν παραλιακό τομέα διέβαινε τόν Καλαμᾶ. Ὁ Μεταξᾶς θά ἔγραφε: «…Νίκη μεγάλη πρός Δελβινάκι καί Μεσογέφυρα»

        Στίς 21 Νοεμβρίου ἄρχισε ἡ ἐπίθεσις γιά τήν κατάληψι τῆς Κορυτσᾶς. Καί στίς 22 Νοεμβρίου 1940, ὥρα 17:45 τά πρῶτα τμή­ματα Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ εἰσῆλθαν στήν πόλι!

Ἡ Κορυτσά ἦταν ἡ σημαντικώτερη πόλις τῆς Βορείου Ἠ­πείρου. Ἡ πρώτη μεγάλη πολιτεία πού κατελάμβανε ὁ Στρατός μας. Ἡ σημασία τῆς καταλήψεώς της εἶχε διεθνῆ ἀπήχησι, διότι ἦταν παράλληλα ἡ πρώτη πόλις, πού κατελήφθη ἀπό Στρατό ἀντίπαλο τοῦ “Ἀξονος” ἀπό τήν ἔναρξι τοῦ Β’ Παγκοσμίου Πολέ­μου!

Ἡ Ἀθήνα ἀπό τήν προηγουμένη νύκτα εἶχε ἀρχίσει νά ση­μαιοστολίζεται.

Ὁ Ἀμβ. Τζίφος θυμᾶται:

«Εἰς τάς 21 Νοεμβρίου τό βράδυ ἐγνώσθη ὅτι αἱ δυνάμεις μας εἶχαν κυκλώσει τήν Κορυτσά καί ὅτι ἡ πτῶσις της ἦτο ζήτημα ὡρῶν. Τό ἄλλο πρωΐ κατά τάς 11 πῆγα εἰς τό Στρατηγεῖον ὅπου εἶχε μόλις ληφθῆ ἡ εἴδησις ὅτι ὁ Δήμαρχος τῆς πόλεως μέ τούς κατοίκους εἶχαν βγῆ γιά νά ὑποδεχθοῦν τά πρῶτα τμήματα τοῦ στρατοῦ μας.

Ὅλοι ἦσαν σάν τρελλοί ἀπό τόν ἐνθουσιασμό τους καί καθώς ἐδίδοντο αἱ ὁδηγίες διά τήν κωδωνοκρουσίαν, ἔφθασε ὁ Μεταξᾶς καί ἡ πρώτη του πράξις ἦτο νά διατάξη νά σταμα­τήση κάθε ἐκδήλωσις, πρίν ἐπικοινωνήσει ὁ ἴδιος τηλεφωνικῶς μέ τόν στρατηγόν Πιτσίκα καί πάρη τήν ἐπιβεβαίωσιν…».

        Πράγματι ὁ Ἰωάννης Μεταξᾶς συνδέθηκε μέ τόν στρατηγό, ὁ ὁποῖος τοῦ εἶπε αὐτολεξεί: «Κύριε Πρόεδρε, ἡ Κορυτσά εὑρίσκεται εἰς χείρας τῶν Ἑλλη­νικῶν στρατευμάτων. Ὁ πληθυσμός τῆς πόλεως, Ἑλληνικός καί ἀλβανικός, ὑποδέχεται τούς ἄνδρας μέ ἐκδηλώσεις ἐνθουσια­σμοῦ καί μέ σημαίας. Ποῦ εὑρέθησαν τόσες Ἑλληνικές ση­μαῖες;…».

Τότε ὁ Μεταξᾶς ἔδωσε ἐντολή κωδωνοκρουσιῶν σέ ὅλη τήν Ἀθήνα. Κατασυγκινημένος, ἐμφανίσθηκε ἀπό τόν ἐξώστη τοῦ Στρατηγείου πού ἕδρευε στό ξενοδοχεῖο “Μεγάλη Βρεταννία” καί γελαστός εἶπε  στό συγκεντρωμένο πλῆθος πέντε λέξεις: «Ἀγαπητοί μου, ἡ Κορυτσά κατελήφθη!»

        Ὁ Τζίφος μᾶς περιγράφει: «Ἡ φωνή του μόλις ἀκούγετο ἀπό τήν συγκίνησιν. Καθώς ἔμπαι­νε στό γραφεῖο του συνάντησε τόν Μαυρουδῆ (σ.σ. Ὑπου­ργό Ἐξωτερικῶν) καί οἱ δυό ἑβδομηκοντάρηδες φιληθῆκαν σάν μικρά παιδιά. Τό τί ἔγινε μέχρι νυκτός, ὅλοι τό θυμοῦνται ὅσοι εἶχαν τό εὐτύχημα νά βρίσκονται στάς Ἀθήνας».

        Τήν ἴδια ἡμέρα κατελήφθη τό Λεσκοβίκι καί οἱ Φιλιάτες. Ὁ Ὑπουργός Ἐξωτερικῶν τῆς Μ. Βρεταννίας, λόρδος Χάλι­φαξ στήν βουλή τῶν λόρδων εἶπε: «Ποτέ ἄλλοτε κατά τήν διάρκειαν τῆς μακρᾶς της ἱστορίας, τό ὄνομα τῆς Ἑλλάδος δέν ἐστάθη τόσον ὑψηλά καί τό ὄνομα τῆς Ἰταλίας, τόσον χαμηλά».

        Καί ὁ Τσώρτσιλ ἔστειλε τηλεγράφημα πρός τόν Μεταξᾶ, τό ὁποῖο τελείωνε μέ ἑλληνικά γραμμένη τήν φράσι: «Ζήτω ἡ Ἑλλάς!».

        Στίς Η.Π.Α. ἡ ἐφημερίδα “Κῆρυξ – Βῆμα” σημείωνε: «Ὁ Ἑλληνικός στρατός κατεδείχθη ἀντάξιος τῶν προγόνων του. Κατήνεγκε τήν πρώτην μεγάλην νίκην, ἡ ὁποία ἐσημειώθη κατά τόν μέγαν αὐτόν πόλεμον…».

        Μέ λιτότητα ὁ Ἰωάννης Μεταξᾶς θά σημείωνε στό Ἡμερολό­γιό του τήν ἡμέρα ἐκείνη: «Ἐκυριεύσαμε τήν Κορυτσᾶν! Μεγάλη Νίκη. Ἐνθουσιασμός ἀπερίγραπτος, – Ἀπαντῶ εἰς Μουσσολίνι».

        Πράγματι, ἡ ἀπάντησις στόν λόγο τοῦ Μουσσολίνι εἶχε δοθῆ πλέον στό πεδίο τῆς μάχης. Καί τώρα μποροῦσε ὁ Πρωθυπουργός τῆς Ἑλλάδος νά τοῦ ἀνταποδώση τά δέοντα.

Ἀπό ραδιοφώνου στίς 9.00 μ.μ. τοῦ ἔδωσε τήν ἀπάντησί του ἡ ὁποία μεταξύ ἄλλων ἔλεγεν:

«Ὅταν ὁ Ἰταλός δικτάτωρ, ἀπήγγειλε τόν τελευταῖον αὐτοῦ λόγον, τόν τόσον γεμάτον ἀπό χολήν καί ὀργήν ἐναντίον τῆς Ἑλλάδος, δέν ἐφαντάζετο βέβαια ὅτι ὁ Ἑλληνικός Στρατός θά τοῦ ἔδινε τόσον ταχείαν ἀπάντησιν…

Ποῖαι θά εἶναι αἱ συνέπειαι τῆς τοιαύτης ἐπικρατήσεώς μας διά τήν Ἰταλίαν, ἄς τό κρίνη ὁ Ἰταλικός λαός, ὅταν θά ἐκκαθαρίση ἡμέραν τινά τούς λογαριασμούς του μέ τόν δικτάτορά του…

Καί τώρα σεῖς Ἕλληνες ἄνδρες, γυναῖκες καί παιδιά, στρατευόμενοι καί μή, νά σφίξωμεν τά δόντια μας καί τίς γροθιές μας ν’ ἀτσαλώσωμεν τήν ψυχήν μας, νά πολεμήσωμεν μέ ὅλην τήν λύσσαν πού προκαλεῖ ἡ ἄτιμος καί ἀνιέρος ἐπίθεσις ἐναντίον μας…».

από άρθρο τοῦ Μάνου Ν. Χατζηδάκη, Προέδρου Δ.Σ τοῦ ΕΠΟΚ

Με τις δέουσες τιμές εορτάστηκε και φέτος τη Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2022 στην Κοινότητα Μολυβδοσκεπάστου του Δήμου Κόνιτσας, ανήμερα των Εισοδίων της Θεοτόκου, η “Ημέρα των Ενόπλων Δυνάμεων” και η ιδιαίτερα σημαντική Μάχη της Μολυβδοσκεπάστου κατά των Ιταλών κατακτητών (21 Νοεμβρίου 1940), παρουσία τοπικών, πολιτικών, στρατιωτικών και αστυνομικών αρχών.

Το πρωί της Δευτέρας τελέστηκε Θεία Λειτουργία και Δοξολογία στον Ιερό Ναό των Αγίων Αποστόλων από τον ιερέα π. Απόστολο Νάκο. Στη συνέχεια επιμνημόσυνη δέηση στο Μνημείο των Ηρώων στην πλατεία του χωριού, προσκλητήριο πεσόντων και κατάθεση στεφάνων από τον Αντιδήμαρχο Δημήτριο Χήρα, που εκπροσώπησε τον Δήμο Κόνιτσας, τη Βουλευτή Μαρία – Αλεξάνδρα Κεφάλα, τον Διοικητή του 583 Τ.Π. Κόνιτσας, τον Διοικητή του Αστυνομικού Τμήματος Κόνιτσας και τον Πρόεδρο της Κοινότητας Μολυβδοσκεπάστου.

Την κεντρική ομιλία εκφώνησε ο κ. Απόστολος Λώλης ως εκπρόσωπος των κατοίκων της Κοινότητας, ο οποίος με πολύ γλαφυρό τρόπο ανέδειξε τη σημασία της νικηφόρας Μάχης της Μολυβδοσκεπάστου το 1940.

Μετά την τελετή ακολούθησε δεξίωση για τις αρχές και τους πολίτες στην πλατεία του χωριού, όπου η Βουλευτής Ιωαννίνων κυρία Μαρία – Αλεξάνδρα Κεφάλα απηύθυνε σύντομο χαιρετισμό, τονίζοντας τον σημαντικό ρόλο των ενόπλων δυνάμεων, αλλά και της ελληνικής μεθορίου.

Παράλληλα, αναγνώστηκε ο χαιρετισμός που απέστειλε ο Υφυπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Γεώργιος Αμυράς, που δεν μπόρεσε να παρευρεθεί λόγω κοινοβουλευτικών υποχρεώσεων.

Στην εκδήλωση παρέστησαν ο Αντιδήμαρχος Δημήτριος Χήρας, η Βουλευτής Ιωαννίνων Μαρία – Αλεξάνδρα Κεφάλα, ο Διοικητής του 583 Τ.Π. Κόνιτσας Χαλάστρας Περικλής, ο Διοικητής του ΤΕΘ Ζιώγας Ιωάννης, ο Διοικητής του Αστυνομικού Τμήματος Κόνιτσας Παναγιώτης Νάκος, οι Δημοτικοί Σύμβουλοι Γιώργος Ρόμπολος και Κατερίνα Δημάρατου, ο Πρόεδρος της Κοινότητας Μολυβδοσκεπάστου και Κόνιτσας, ο Πρόεδρος και μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου Μολυβδοσκεπάστου και αρκετοί κάτοικοι του χωριού και επισκέπτες.